We zijn altijd geneigd om naar Photoshop te gaan om met stilstaande beelden te werken, maar vandaag zou ik graag enkele opmerkingen willen maken over waarom werken in After Effects een betere oplossing zou kunnen zijn voor uw volgende project..
Niet-destructieve workflow is een must, vooral als je binnen een team werkt. Omdat After Effects is ontworpen voor animatie niets is destructief. Dat betekent dat elke effectwaarde naar wens kan worden gestapeld en later kan worden aangepast. De enige manier om dat soort niet-destructiviteit in Photoshop te krijgen, is vaak meerdere lagen te maken om hetzelfde resultaat te bereiken en zal soms onmogelijk zijn. Laten we hetzelfde effect zien toegepast in zowel After Effects als Photoshop.
Hier is de originele foto.
De verschillende effecten toegepast in After Effects.
En nu in Photoshop.
Het doel was om de kleinste hoeveelheid lagen te hebben en alles niet-destructief te houden. Alles ging goed in After Effects, één laag, logisch gestapelde effecten, alles is op zijn plaats. Maar in Photoshop ging het een beetje ingewikkelder. Ten eerste kunnen effecten niet-destructief zijn en aan het beeld worden gekoppeld zolang de afbeelding wordt geconverteerd naar een dynamisch object, maar aanpassingen en stempels hebben hun eigen laag nodig, waardoor het aantal lagen snel toeneemt. Ten tweede, triest feit, liquify kan niet worden toegepast op een slim object. Het wordt dan onmogelijk om alles niet-destructief te houden, omdat we onze vervaging en onze lenscorrectie moeten toepassen op een gewone (niet slim object) laag.
DRY (Do not Repeat Yourself) is een manier waarop programmeurs meestal de neiging hebben om te werken, net als ontwerpers dat doen.
After Effects heeft veel functies die een DRY-workflow mogelijk maken. Omdat alles kan worden gekoppeld aan de slagzweep of uitdrukkingen, is dubbel werk niet nodig. Dit wordt echt handig bij het ontwerpen van websites of applicaties.
After Effects maakt nu de ETLAT-workflow (Edit This Look At That) mogelijk bij het splitsen van de viewer (View> New Viewer) en werkt in verschillende composities die nog niet is toegestaan door de slimme objecten van Photoshop.
After Effects-bestanden worden niet ingesloten in de media, maar er wordt naar gelinkt. Dit betekent lichtere .aep-bestanden, eenvoudige export van externe bestanden, eenvoudige update van externe bestanden, maar vooral de mogelijkheid om proxy's te gebruiken. Echt grote composities kunnen echt moeilijk worden om met Photoshop op een gemiddelde prestatiecomputer te werken. Dat is waar proxy's handig worden. De tijden voor opslaan en bekijken blijven laag en je render zal nog steeds zo scherp zijn als je originele bestanden waren.
Hier is een handige zelfstudie over het instellen van een proxy in After Effects:
http://www.videocopilot.net/tutorials/proxies_and_workflow_tips/
Bij het streven naar een fotorealistische compositie of ontwerp, zullen de gereedschappen van After Effects vaak echter aanvoelen. Licht, deeltjes, 3D perspectief (of 2.5D zoals sommigen suggereren) en ook, last but not least, veel plug-ins. Trapcode suite, optische fakkels, Plexus, enz.
Nogmaals, hoewel werken aan stilstaande beelden in After Effects niet de "normale" workflow is, zou je After Effects willen beschouwen als je favoriete hulpmiddel bij je volgende niet-geanimeerde project.
Wat denk je?