Over het vertragen van het hamsterwiel van de webontwikkelaar

Vorig jaar schreef ik een artikel met de titel The Learning Conundrum, waarin ik enkele zorgen, frustraties en angsten beschreef die ik (en blijkbaar vele anderen) had met betrekking tot het snelle tempo van verandering in onze sector. Het probleem sloeg zo hard aan bij de lezers dat ik het volgde met een presentatie op O'Reilly's Ignite at Fluent-evenement dat hier iets over te zeggen had. Ik was blij dat een aantal mensen me bedankte omdat ik hierover sprak - het gaf me het gevoel dat ik niet de enige was.

Het is niet langer mogelijk of, ik durf het toe te geven, redelijk om te verwachten dat één technologie of programmeertaal je singulier zal ondersteunen gedurende een langdurige carrière. Merk op dat ik het woord 'singularly' gebruikte - JavaScript is al jaren mijn hoofdtaal, maar ik kan niet eerlijk zeggen dat de taal zelf mij in staat zou stellen relevant te blijven. De ontwikkeling van front-end omvat nu zoveel verschillende technologieën en hulpmiddelen dat JavaScript slechts een deel van de puzzel is. Het feit dat al deze gereedschappen nu nodig zijn om echt een professionele ontwikkelaar te worden, kan het gevoel geven dat we op een eeuwig hamsterwiel zitten.

Ik probeer niet te zeggen dat de dingen vreselijk zijn. In tegendeel, ik denk dat dingen gewoon een grotere uitdaging zijn. Er zijn momenten dat ik me echt afvraag of deze uitdagingen bestaan ​​omdat we oplossingen te veel denken, of niet genoeg nadenken over het werkelijke probleem. Ik heb veel gevallen gezien waarbij nieuwe hulpmiddelen werden gecreëerd om problemen aan te pakken die al schijnbaar zijn opgelost. Of nog erger, toen het bijdragen aan of verbeteren van bestaande tools waarschijnlijk de betere route was. Dit doet me afvragen hoeveel ego of de "niet uitgevonden hier" -mentaliteit in het spel komt.

En als u een gezin wilt opvoeden, wordt het uitdagender om uw wens om waardevolle kwaliteitstijd te spenderen in plaats van het nieuwste boek over JavaScript te lezen. Het enige dat ik ondubbelzinnig zal zeggen is offer je familie niet voor je werk op. Ik heb jaren geleden geleerd dat tijd voorbij is en dat je nooit verloren tijd terugkrijgt met je partner en kinderen. Leer een goede balans tussen werk en privé te vinden en als je dat niet kunt, werk dan om een ​​andere baan te vinden die deze biedt. Ik weet dat het klinkt alsof ik op een zeepkist zit, maar ik deel mijn persoonlijke ervaringen en kan beloven dat ik het alleen voor je eigen bestwil zeg.

Uiteindelijk moeten we echter evolueren. Als professionele ontwikkelaars moeten we vaststellen dat de onze een voortdurend veranderend veld is dat ons altijd zal dwingen om te blijven leren. Hoe sneller je die realiteit onder ogen ziet en deze omarmt, hoe eerder je een plan kunt maken om ervoor te zorgen dat je relevant blijft. Dit is des te belangrijker omdat ageism, het vierletterige woord van mijn generatie, een alomtegenwoordige kwestie lijkt te worden.

In mijn post heb ik een aantal dingen beschreven die ik heb gedaan om op de hoogte te blijven. Nu het opnieuw leest, zijn die dingen nog steeds relevant. Ik zeg niet dat het eenvoudig is, maar in het spel blijven en jezelf consequent waardevol maken is zeker mogelijk.