Share
Geocities is eindelijk, na bijna vijftien jaar, zijn hoofd gebogen en zijn deuren sluiten. Terwijl de eerste reacties van velen, zoals ikzelf, waren: "het wordt tijd;" anderen omarmden de nostalgie van hun eerste websites in de jaren negentig - vol met geanimeerde gifs, enorme tellers, midgetafelen, frames, tabellen, ... de lijst gaat maar door. Met dat gezegd, kunnen we het allemaal over één ding eens zijn als we echt eerlijk tegen onszelf zijn: deze afsluiting is al lang geleden!
Een van de eerste dingen waar iedereen aan denkt als ze 'Geocities' horen, zijn de lange en gedenkwaardige (zij het irritante) sitepaden, ook wel homesteading genoemd. Toen Geocities voor het eerst begon, waren er slechts 6 buurten, waaronder "Colosseum", "Hollywood", "RodeoDrive", "SunsetStrip", "WallStreet" en "WestHollywood". Ze waren geweldig, waardoor nieuwkomers van persoonlijke homepages konden fantaseren over de nieuwe cyberwereld die ze zouden betreden. Binnen een jaar doken er 23 wijken op, samen met de vreselijke hoofdpijn van het uitleggen van de buurt, de buitenwijk en het 4-cijferige nummer van je webpagina. Gelukkig had Yahoo in 1999 het huisadres overgenomen en het homestead-URL-schema omgezet in de meer modern gebruikte vanity-URL's. Maar ook al zijn de lange URL's al 10 jaar lang verdwenen, hun associatie met Geocities blijft overblijfselen genoeg om de eerste reden te zijn waarom de sluiting van Geocities al veel eerder had moeten plaatsvinden.
In de jaren 90 was 15 megabytes meer dan genoeg om uw website met 5 pagina's op te slaan; om nog maar te zwijgen van de tien 640 * 480 JPEG-foto's van je digitale camera. Het was zelfs voldoende om MP3's voor je vrienden te hosten voordat ze besloten om dit ding met de naam Napster te downloaden. Het was toen een veel eenvoudigere tijd, toen gegevensuitwisseling nog vaak op 3,5 "-diskettes zou plaatsvinden, maar in deze tijd van breedband en Hi-Def-streaming is het runnen van een website van 15 megabytes aan webruimte nauwelijks genoeg om te hosten een fatsoenlijke Wordpress-blog voor een maand. Ik bedoel, laten we eerlijk zijn, zelfs e-mails hebben al jarenlang grotere limieten voor de ruimte. 15 megabytes snijdt het gewoon niet meer.
Ik heb niet echt veel Geocities-spamsites persoonlijk ervaren, aangezien Gmail mijn spammail behoorlijk robuust filtert. Maar veel gebruikers hebben geklaagd over een groot aantal Geocities-webpagina's die uitsluitend worden gehost om spammailfilters te omzeilen die gevaarlijke koppelingen blokkeren. Deze Geocities-pagina's zouden gebruikers doorsturen naar een doel-URL door slim gecodeerde javascript te gebruiken. (bron: Spamtrackers.eu)
Terwijl niemand echt het ontwerp van webpagina's in de jaren 90 onder de knie kreeg, De site-eigenaren van Geocities leken de kunst van het amateurontwerp onder de knie te krijgen. Een van de vereisten voor het starten van een pagina die ik moet hebben gemist, was dat ik geen gevoel had voor kleurcoördinatie. Om de een of andere reden was het gebruik van veelkleurige neontekst op druk betegelde achtergrondafbeeldingen een populaire keuze. Meestal bleek dit beter, waardoor je weet dat de inhoud toch niet de moeite waard was om te lezen.
Ik zal toegeven dat ik om deze reden deel van de zaak was, maar Geocities werd begin jaren '00 berucht om verlaten webpagina's. Mensen zoals ikzelf zouden accounts maken en webpagina's bouwen om alleen foto's en MP3's te hosten voor vrienden om te downloaden (zoals vermeld in Reason 2: 15 Megabytes). Dit type misbruik heeft geleid tot duizenden lege webpagina's en geparkeerde sites die hebben geleid tot veel verspilling van Google-indexering en teleurstellende klikfrequenties.
Dit soort heeft betrekking op Reason 5: Abandoned Webpages. De kans was groot dat, als je niet op een verlaten webpagina stuitte, je waarschijnlijk een webpagina vond die voor altijd in aanbouw was. Veel gebruikers die nog niet bekend waren met het bouwen van een website, hebben het ver genoeg gemaakt om een nieuwe site te maken met de verplichte 'Dit is mijn site'. tekst. Snel daarna zou die website al lang vergeten zijn, terwijl de eigenaar verder ging met LiveJournal of Xanga.
Ergens tegen het einde van de eeuw ontdekten mensen het gemak van Flash, waardoor eenvoudige animaties van afbeeldingen en tekst mogelijk waren. Dan * BOOM *, kon je niet langer zomaar een webpagina bezoeken zonder 15 seconden stuiterende beelden en scrollende tekst te moeten doorstaan. Gelukkig bleef deze trend maar een paar jaar hangen.
Webpagina's uit de jaren 90 hadden eigenlijk maar twee hoofdlay-outs: navigatie bovenaan en navigatie aan de linkerkant. Maar het enige dat beide lay-outs zouden delen, was een grote rechthoekige homepaginavlag aan de bovenkant.
Hoewel dit tegenwoordig meer een Xanga-ding is, was Geocities een van de eersten die begon met het gebruik van MIDI's als achtergrondmuziek voor homepages. Vóór de populariteit en toegankelijkheid van MP3's waren MIDI's het populaire bestandsformaat voor muziek vanwege hun kleine bestandsgroottes. De tonen van gesynthetiseerde hoorns en toetsenborden werden echter snel oud en irritant. Er is niets dat Web 1.0 voor mij aantrekkelijk maakt dan een midi-spelletje voor een fijne verjaardag.
Als er maar één reden was waarom de sluiting van Geocities allang had moeten plaatsvinden, dan zouden het beslist de geanimeerde GIF's moeten zijn die het meest geassocieerd worden met de naam Geocities. Houd van ze of haat ze, je herinnert je de eens zo trendy rage van gepixelde animaties. Ze vertragen het browsen tot een kruip en testen je geduld echt. Van de roterende 3D-tekst tot de dansende clipart-afbeeldingen, Geocities werd overrompeld met deze achterblijvende monstrociteiten.
Zonder verder oponthoud, nemen we afscheid, Geocities. Terwijl we je kartonnen doos in zee duwen, laten we eens kijken naar een aantal bijzonder gruwelijke Geocities-sites. (Zorg ervoor dat je een reactie achterlaat met die van jou, en ik zal de posting bijwerken!) - Jeffrey
Accentsconagua