Share
Digital Matte Painting is een enorm creatief gebied dat verwondering en opwinding kan toevoegen aan statische filmopnames. Leer over principes voor het schilderen van matte verf, zoals setextensie, cameratoewijzing en professionele tips die matte schilders gebruiken.
Dit bericht is dag 1 van onze digitale illustratiesessie. Creative Sessions Session Day 2 "Ooit afgevraagd hoe die ongelooflijke scènes van panoramische vergezichten, onmogelijke futuristische steden of fantastische buitenaardse werelden tot leven komen? Het is allemaal door de magie van matte schilderkunst. Had ik maar een dollar (hey, inflatie!) Voor elke keer dat iemand antwoordde: "Map painting?" Maar je weet waar ik het over heb, toch? Als je dat niet doet, is een korte geschiedenisles in orde.
Eeuwen geleden schilderden uiterst getalenteerde kunstenaars deze realistische scènes op grote glasplaten. Het is tegenwoordig echt een verloren kunst. Het schilderij bevatte lege gebieden die zouden worden ingevuld met live-actie. De gefilmde segmenten werden optisch samengesteld met de schildering voor het eindresultaat. Een mat is een vaste vorm die wordt gebruikt om delen van het filmkader te blokkeren, zodat er geen beeld wordt weergegeven. Een eenvoudig mat-shot zou een shot van het schilderij met een matte vereisen om het live-gebied te blokkeren, de filmsequentie met een matte om alles behalve het livegebied te blokkeren, en een laatste stuk film om alles zichtbaar te maken op.
Met de uitvinding van Adobe Photoshop begon het te veranderen. Wat voorheen omslachtig werk in een filmstudio met verschillende filmlengtes en dure, gespecialiseerde camera's vereiste, kan nu op een thuiscomputer met gemakkelijk verkrijgbare software worden gedaan. Hoe je het ook benadert, Photoshop is een integraal onderdeel van het proces geworden. De eenvoudigste matte schilderijen zijn degene waarin de camera gedurende de hele reeks stilstaat. Dit wordt een vergrendelde opname genoemd. Het maken van een matte schilderij voor dit soort foto's kan vrij eenvoudig zijn. Er is slechts één frame of plaat van het beeldmateriaal nodig. Het kan worden geopend in Photoshop en de nieuwe gebieden worden helemaal bovenaan geschilderd.
Het eerste dat je moet beslissen, is welke maat je maakt. Stel in Photoshop uw beeldgrootte in pixelstappen in. Maak je geen zorgen over inches of resolutie; ze doen er hier niet toe. Het enige waar u om geeft is pixelbreedte en -hoogte. Hoe groot de afmetingen van uw schilderij moeten zijn, hangt af van het bedoelde gebruik. DVD is 720x480 pixels. HD is 1920x1080 pixels. De filmformaten beginnen bij 2048x1080 (gewoonlijk 2K genoemd) en kunnen van daar naar 3K, 4K en verder gaan.
Voor veel studio's met speciale effecten is de exacte resolutie waarin ze werken propriëtair. Dus de maat om je afbeelding te maken is afhankelijk van voor welk medium je een matte schilderij aan het doen bent. Een klein trucje bij de meeste professionele matte schilders is om te werken met 150 of 200% van de uiteindelijke maat. Dit komt omdat imperfecties en geschilderde artefacten tot een minimum worden teruggebracht wanneer het uiteindelijke beeld kleiner wordt gemaakt. Deze techniek kan details produceren die moeilijk met de hand kunnen worden geschilderd en kan ook enkele sporen van handschildering verwijderen. Dus, als je een matte schilderij doet voor HD-beeldmateriaal, wil je misschien werken in 2880x1620 of zelfs 3840x2160 pixels.
Je kunt zien hoe gemakkelijk het is om met enorme bestanden te eindigen, dus een snelle processor en veel RAM zijn essentieel. Denk er ook aan om in de RGB-modus te werken, die een groter kleurengamma heeft dan CMYK. Photoshop werkt native in RGB; sommige filters en functies werken niet in CMYK. Sommige taken kunnen zelfs werken in de 16-bits kleurenmodus voor vloeiendere overgangen en verlopen.
Een veel voorkomende toepassing van matte schilderkunst is de extensie instellen. Dit is waar alleen de achtergrond direct achter de actie wordt gefilmd en om praktische, budgettaire of andere redenen moet de rest later worden geverfd. De eenvoudigste set-extensies zijn op vergrendelde opnamen. Bij het werken aan dit soort foto's, is het eerste wat je moet doen het bepalen van het perspectief van de scène door de vluchtpunten te vinden. Dit kan eenvoudig worden bereikt met de lijntool in Photoshop. Gebruik felle kleuren zodat de lijnen van de achtergrond afsteken. Een goede tip is om vectorlijnen op vormlagen te gebruiken, zodat deze gemakkelijk kunnen worden verplaatst.
Het invullen van de niet-bestaande set wordt hoofdzakelijk gedaan met de penseel- en kloonhulpmiddelen. Kies kleuren rechtstreeks van de bronplaat zodat uw nieuwe schilderij past. Maar een nadere inspectie onthult dat handgeschilderde gebieden de fotografische korrel in de plaat missen. Aangezien de nerven in de beelden bewegen, wordt deze meestal tijdens het compositeren weer toegevoegd, maar de matte schilder moet mogelijk een alfakanaal van het nieuwe geverfde gebied aan de compositor leveren.
Als je het graan wilt toevoegen voor een stilstaand beeld of om te zien hoe dicht je schilderij overeenkomt met de plaat, zijn Photoshop's Grain, Film Grain en Add Noise-filters erg nuttig. Het filter Graan is misschien de meest bruikbare keuze, omdat het verschillende typen heeft die u kunt kiezen om het best bij uw foto te passen. Breng het graan aan op een laag die voor 50% grijs is en ingesteld op Overlay-overvloeimodus. Het grijs wordt transparant en alles wat je op die laag ziet, is het graan, dat je kunt verwijderen in dekking zodat het overeenkomt met je bord. Gewoonlijk is slechts een klein percentage nodig. De dekking van deze nervenlaag is 8% en komt naadloos overeen met de plaat.
Dankzij vooruitgang in 3D-animatie hoeven matte schilderijen niet langer statische opnames te zijn. Eenvoudige geometrie kan worden gebouwd in een 3D-omgeving die overeenkomt met de scène. De matte schilderijen worden vervolgens geprojecteerd op die vormen, vergelijkbaar met hoe dia's op een scherm worden geprojecteerd. Het schilderij is niet langer een vlak 2D-beeld, maar heeft een zekere dimensie. Deze techniek staat bekend als cameramapping en maakt het mogelijk dat een virtuele camera wordt geanimeerd in 3D-ruimte rond de matte schilderij.
Het verschil in diepte maakt parallax mogelijk, waarbij voorwerpen dichter bij de camera meer bewegen dan objecten verder weg. Omdat de geprojecteerde schilderijen mogelijk niet alle zijden van de 3D-geometrie bedekken, is de camera een beetje beperkt in wat er kan worden gemaakt, dus deze benadering wordt 2.5D genoemd. Een uitgebreidere mapping kan alle oppervlakken bestrijken, maar dan wordt de scène minder een matte schildering en meer een volledig gerenderde, meeslepende 3D-omgeving.
Vanzelfsprekend is er veel meer te zeggen over dit onderwerp en dit was slechts een korte introductie. Matte painting is nauw verbonden met andere speciale effecten, zoals compositing, texturing en 3D-animatie.
Accentsconagua