Share
Schilderen in Photoshop kan een behoorlijke uitdaging lijken om aan te nemen. Een idee is misschien levendig, maar moeilijk te vertalen naar canvas. Om dit proces te helpen gebruiken veel kunstenaars fotofiguren om de elementen van hun stukken te begrijpen, zoals belichting, compositie en perspectief. In dit artikel laat ik je zien wat je kunt leren van het verwijzen naar foto's en hoe je die concepten en technieken kunt toepassen op je digitale kunst.
Wanneer ik een nieuw schilderij aanvalt, plan ik het zo grondig mogelijk om te begrijpen hoe ik het het beste kan benaderen. Ik teken mini-schetsen van verschillende composities, schrijf veel notities over de symboliek en belangrijke details om te onthouden en probeer verschillende kleurtesten uit met de laatste schets tot ik tevreden ben. Weten welke vragen je moet beantwoorden terwijl je aan het schilderen bent, zal je trainen in het opmerken en implementeren van ongelooflijke details in je werk. Deze antwoorden bereiden je ook voor op onderzoek naar de beste fotoreferenties om je naar het gewenste resultaat te begeleiden.
Hier zijn enkele basisvragen voor je volgende stuk:
Zodra u deze basisvragen begrijpt, kunt u zoveel fotofoto's verzamelen als u nodig hebt om uw werk uit te voeren. Ik heb drie heel verschillende sxc.hu stockfoto's gekozen om essentiële schilderconcepten in Photoshop te leren, en in deze volgende paragrafen zal ik je laten zien hoe je deze ideeën effectief kunt toepassen in je kunst.
Laten we zeggen dat je een schilderij wilt maken met een prachtige zonsondergang als The African Plains. U kunt tijdens dit proces vragen blijven stellen om de componenten van uw referentie te begrijpen. Zijn deze bomen bijvoorbeeld zwart? Nee, maar ze lijken zwart omdat de lichtbron van de zon achter hen is gevallen, waardoor een silhouet is ontstaan, terwijl bijna alle details van de bomen worden genegeerd..
Welke andere details kunt u opmerken die uw samenstelling zouden kunnen helpen? Als je goed kijkt, zie je dat zowel de lucht als het gras veel licht gebogen lijnen creëren, terwijl de bomen de twee botweg van elkaar scheiden. Door je ogen te trainen om dit te zien, kun je visuele continuïteit creëren in je schilderijen.
Wanneer je deze zonsondergang probeert uit te voeren, kun je gerust zeggen dat je bij de normale zachte en harde ronde penselen kunt blijven. Gebruik een zeer zachte ronde borstel met lage dekkracht om de wolken te schilderen met de kleuren die in elkaar smelten, een harde ronde borstel met hoge dekkracht om de botte, texturele lijnen van de bomen te maken, en een enigszins harde, middelhoge tot hoge dekkingspenseel voor de gras. Overweeg ook de rol die het organiseren van uw lagen in Photoshop speelt. Je kunt een vergelijkbare achtergrond, middelpunt en voorgrond effectief samenstellen door de lagen te maken als gras, bomen en lucht (van boven naar beneden).
Realiseer je ook dat een significant verhaal wordt verteld op de foto. De dag wordt nu nacht, en je kunt dit concept gebruiken voor misschien een krachtig symbolisch schilderij over het ene hoofdstuk dat eindigt en het andere begin.
"Jack the cat" is zo schattig als poseren voor de camera, maar welke technieken zie je op de foto van onze harige vriend? De sleutel tot het schilderen van dieren is om de functies te markeren waar we het meest van houden, een techniek die goed wordt gedaan op de foto waarnaar hieronder wordt verwezen.
Katten staan bekend om hun prominente oren, prachtig mysterieuze ogen en mooie dunne snorharen, en als je goed naar deze referentie kijkt, zie je dat het lichaam van de kat en de achtergrond van de foto wazig zijn, terwijl het hoofd blijft nog steeds in focus. Het gezichtspunt van de camera bevindt zich boven het oogniveau van de kat, waar we de bovenkant van zijn hoofd kunnen zien, maar niet te hoog dat we ofwel de achterkant van zijn nek of de bovenkant van zijn lichaam zouden zien - een belangrijk idee bij het begrijpen van de positie van het karakter.
Is het u opgevallen dat de samenstelling van de referentie de rechterkant begunstigt, waardoor deze rechts bijna zwaarder lijkt in tegenstelling tot het mysterie en de openheid van de achtergrond links daarvan? In feite hebben we veel dingen die de rechterkant van deze foto begunstigen, van de positie van Jack's hoofd tot waar hij naar op zoek is, evenals een extra lichtbron die ver buiten het bereik van de camera ligt.
Een beginner tot schilderkunst kan denken dat kleine, ongelooflijk dunne en piekerige penseelstreken nodig zijn om het uiterlijk van dierenbont over te brengen, maar dit is niet altijd waar. Wat cruciaal is, is om het directionele pad van de mooie jas van Jack the Cat te begrijpen. In plaats van het stekelvarkenhaar wordt het vaak verkeerd aangezien, de vacht van de kat volgt de contouren van het gezicht terwijl hij zich naar buiten en naar achteren beweegt in verschillende richtingen die van de neus en de ogen afkomen. Ik zou een stompe, ronde borstel gebruiken om het uiterlijk van Jack's vacht op zijn gezicht te laten zien, terwijl hij zachtere, ronde borstels voor de rest van zijn lichaam, evenals de achtergrond.
Deze foto creëert een interessant verhaal dat gemakkelijk kan worden geïmplementeerd voor een schilderij. Het ontdekken van het mysterie achter wat Jack precies onder de aandacht heeft, draagt ook bij aan het beeld door de intrige van de kijker uit te nodigen.
Deze laatste referentie is een opvallend zwart-wit portret waar we veel van kunnen leren. Hoe zou je een schilderij benaderen met zo'n krachtige enkelvoudige lichtbron? Als u deze verlichtingsinstellingen wilt begrijpen, onderzoekt u de lichtpuntjes en het richtingpad van de bron rechts van deze scène.
Merk op dat de schaduwen organisch van vorm zijn, dus schilder in plaats van met scherpe hoekige lijnen te schilderen met zachte, ronde vormen om ze effectief te illustreren. Hoe zit het met haar lichaamshouding? In eerste instantie lijkt ze erop te kunnen zitten in een stoel, waarbij de fotograaf de foto van bovenaf maakt, vooral omdat de foto rechtop staat. Maar de dode weggeefactie dat ze op een oppervlak ligt, is dat haar haar onder haar hoofd vouwt.
Grote delen van het lichaam van de vrouw bevinden zich in de negatieve ruimte waar de sterke schaduwen vallen, dus schetsen ruwweg haar hele lichaam voordat ze het licht en de schaduwen schilderen. Als je goed kijkt, ziet de foto er enigszins wazig uit, dus zouden zachtere, halfdoorzichtige ronde borstels worden gebruikt voor haar gezicht en lichaam. Echter, het uitwerken van de andere details, zoals haar haar en kanten top, kan een hardere ronde borstel vereisen.
We kunnen al deze details met onze ogen ophalen omdat ze voor de hand liggen in een foto, maar het ontwikkelen van een sterke, originele compositie uit je hoofd is veel moeilijker dan het lijkt. Gelukkig hebben we deze wondere wereld van fotoreferentie om ons uit het 'schildersblok' te redden. Vergeet niet om jezelf tijdens het proces vragen te blijven stellen, en al snel weet je precies hoe je je volgende schilderij moet uitvoeren. Welke andere concepten of technieken denk je dat je van deze foto's kunt leren??
Accentsconagua