Share
Ik hou van akkoordenschema's, maar ik zal eerlijk zijn: ze zijn niet erg behulpzaam, vooral niet voor pianisten. Geen melodie, geen ritme, geen tempo, geen dynamiek, geen frasering. Het lijkt zo simpel, maar het kan ontmoedigend zijn.
In deze zelfstudie geef ik je een paar handige tips om je creativiteit te vergroten bij het lezen van een akkoordgrafiek.
Hoewel de tutorial bedoeld is voor alle pianisten, als je klassiek bent opgeleid en gewend bent om alles precies zo te spelen als op de pagina staat, zal dit het giswerk uit het spelen van grafieken wegnemen en je een aantal concrete stappen geven om volgen.
Dit is de eerste tip omdat dit de belangrijkste tip is. Akkoordkaarten zijn uiterst beperkt in de hoeveelheid informatie die ze u geven, maar uiterst vrij in het aantal opties dat ze u geven. Met deze vrijheid komen eindeloze mogelijkheden voor creativiteit ... en fouten.
De sleutel is om goed te leren luisteren.
Dit is het meest overweldigend bij het lezen van pianisten. Niet langer is notatie de gids voor wat je wel of niet moet spelen; in plaats daarvan is het jouw oor. Als je niet goed leert luisteren, heb je de schrijfwijze.
Dit zijn de dingen waar je naar moet luisteren:
Ik denk meestal aan drie verschillende soorten contrasterende structuren. Laat in elk gedeelte van een bepaald nummer - teruggaan naar tip één - je oor begeleiden.
Overweeg zelf de meest geschikte textuur om het ritme te matchen, de dynamiek over te brengen en gaten te vullen.
Maak kennis met de verschillende contrasten. Leer hoe ze een bepaalde stemming creëren en hoe ze bij andere instrumenten zouden zitten als ze in een bandcontext worden gespeeld.
Belangrijk is, experiment vaak.
Ga er niet altijd van uit dat dik, breed en geblokkeerd voor de luide gedeelten moet zijn en dat dun, smal en rollend niet veel energie kan dragen.
Akkoordkaarten zijn geen kaart om te volgen, het is een overzicht om mee te beginnen.
Beginnende pianisten hebben de neiging om een C-akkoord te nemen en het te spelen zoals geschreven: C-E-G (of zijn inversies, E-G-C of G-C-E).
Hoewel dit goed genoeg werkt wanneer je alleen speelt, wordt het snel saai en wordt het vaak vertroebeld door het spelen met andere instrumentalisten. Probeer buiten de doos te komen.
Overweeg tips één en twee. Laat je oor vertellen welke textuur nodig is en zoek dan een manier om het akkoord te spelen dat die textuur communiceert.
Hier zijn enkele voorbeelden:
Als ik iets nodig heb dat mooi en vol is, maar niet dik, speel ik gewoon drie tonen en spreid ik het uit:
Als ik iets nodig heb dat schommelt, maar het geluid niet modderig maakt, speel ik alleen het één en vijf van het grondakkoord en verplaats alleen de basnoot:
Als ik iets nodig heb dat dicht en rijk is, speel ik het akkoord in beide handen zo dicht mogelijk bij elkaar en gooi ik misschien wat extra noten in (zoals de 7e of 2e):
De variaties zijn eindeloos. Laat vooral je oor leiden. Als er een manier is om een akkoord te geven dat u bevalt, blijf het dan gebruiken.
Zoek naar andere manieren om de akkoorden uit te spreken en blijf deze gebruiken. Blijf favorieten gebruiken, maar stop niet met zoeken.
Je favorieten worden je eigen, afgesleten trukendoos en je voortdurende zoektocht naar nieuwe geluiden zorgt ervoor dat pianospelen je nog jarenlang interessant blijft.
Weersta de neiging om gewoon simpele kwartnootritmes te spelen. Ik noem dat graag plunking. Zoek uit hoe je moet groeven en niet plof.
Als je in een bandcontext speelt of als je een nummer bedekt met drums in de originele versie, luister dan aandachtig naar wanneer de drummer de kick- en snaredrum speelt. Dat vertelt je welke tellen in de maat moeten worden benadrukt. Vervolgens accentueer je dezelfde beats in je spel.
Als er geen drummer is om mee te luisteren, luister dan naar de andere instrumentalisten, vooral gitaren. Hoewel de beats met accenten subtieler zullen zijn, zijn ze er nog steeds en kun je leren ze te horen. Als er geen andere instrumentalisten zijn om zich te voeden, verzin dan je eigen groove.
Experimenteer, wees creatief en laat je oor je vertellen of het werkt of niet. Je kunt plunking krijgen, en dat is prima als je goede redenen hebt, maar probeer jezelf uit te strekken.
En wees niet bang om de ruimte te verlaten. Pianisten zijn berucht om overspelen.
Serieus, meestal speel ik hele noten en laat het geluid meevoeren, terwijl de gitaren al het zware ritmische opheffen doen. In het begin lijkt het misschien saai, maar als je naar het geluid van het geheel luistert, zul je leren veel meer te genieten van je doordachte bijdrage aan het team dan alleen maar zoveel mogelijk te spelen..
Melodisch pianospel is een van de meest ondergewaardeerde soorten spelen in hedendaagse stijlen. Het is echt jammer omdat de piano er zo geschikt voor is, en het kan zoveel toevoegen.
Een paar opties:
En hoewel het makkelijk overdreven is, is het verdubbelen van de melodie of harmonieonderdelen van de vocalisten bijna nooit gedaan, maar kan het een heel smaakvolle toevoeging zijn.
Ik hoop dat deze tips voor jou wat creativiteit opwekken. Als je zelf handige tips hebt, kun je deze in de reacties hieronder achterlaten.
Accentsconagua