Share
In deze gitaarhandleiding laat ik je een aantal van de vele manieren zien waarop je turn-arounds in Blues kunt spelen. De voorbeelden zijn meer gebaseerd op iets dat je zou kunnen doen als je een ritmegitaardeel invult in tegenstelling tot een leadbenadering. We zullen kijken naar enkele eenvoudige opgaande en neergaande ideeën, evenals de ommekeer van I-VI-II-V die ook in Blues veel voorkomt..
Hoewel deze voorbeelden alleen het topje van de ijsberg bedekken, zou deze tutorial je een paar ideeën moeten geven over hoe je een aantal veel voorkomende Blues-omkeringen kunt spelen en uitbreiden. De ideeën worden meestal gespeeld via een trage Blues, hoewel ze kunnen worden aangepast aan elke stijl van Shuffles tot Blues Rock. Dit is bedoeld voor de beginner, maar bevat aan het eind een wat meer belastende theorie voor de meer gemiddelde speler, voornamelijk met betrekking tot Tritone-substituties. Het is niet belangrijk om de theorie te begrijpen, je kunt gewoon de muziek volgen.
In Blues gebeurt de ommekeer in de laatste twee maten van een 12 Bar-indeling. Deze akkoordprogressie is gebruikt in talloze nummers, zowel in Blues, Jazz en Popmuziek. Ondanks dat het in theorie ongelooflijk eenvoudig is, is het eigenlijk harmonisch vrij complex, waardoor de muzikant een eindeloze hoeveelheid variaties in de melodie kan creëren. Dit komt vooral doordat de Blues-vorm van de progressie is samengesteld uit Dominant 7-akkoorden die parallelle majeur- en mine-sleutels creëren naarmate een akkoord naar een ander wordt verplaatst. Het I- en IV-akkoord is een goed voorbeeld. Deze verschuiving in harmonie is zeer interessant voor het oor!
De Turnaround zelf bevat een zeer sterke cadans en eindigt met het V-akkoord dat van nature terug wil gaan naar het I-akkoord. Het is een soort van hoe de progressie zichzelf herstelt, en je terugbrengt naar het begin.
Er zijn veel variaties op dit 12-bar-formaat waarmee in de loop van de jaren is geëxperimenteerd. Jazzspelers hebben de harmonie verder verdiept door te spelen met Dominant 7 akkoordtheorie om meer complexe harmonieën te produceren met Altered 7-akkoorden en Melodic Minor-modi. Ik zal een aantal manieren bedenken waarop je dit aan het eind kunt toepassen.
De beslissende factor in wat voor soort omkering je kunt doen, hangt grotendeels af van de manier waarop de bas van het I-akkoord in balk 11 naar het V-akkoord in balk 12 beweegt. Je hebt meestal een dalende baslijn, zoals deze.
Of een oplopende baslijn als deze.
De volgende voorbeelden zijn gebaseerd op aflopende en oplopende runs. Zeggen dat je ideeën kunt hebben die beide gebruiken, omdat de twee samen een perfecte contrastelijn vormen. Dus laten we beginnen met enkele aflopende ideeën. In de meeste voorbeelden geef ik je een manier om terug te gaan naar het I-akkoord met behulp van enkele veelvoorkomende frases. Alle voorbeelden zijn in A, maar ze kunnen eenvoudig worden omgezet naar een willekeurige sleutel. Nogmaals, alle voorbeelden komen overeen met de laatste twee maten van het 12 Bar-formaat. Bar 1 is het I-akkoord en Bar 2 is het V-akkoord waarbij de laatste balk het begin van een nieuwe ronde is.
Dit is waarschijnlijk de meest voorkomende en basale bluesomslag. De onderste noot volgt de dalende baslijn terwijl de grondtoon van de toets in het hogere register wordt gezet. Het V-akkoord wordt benaderd vanaf een halve toon boven in Bar 2 en de oplossing aan het einde nadert het I-akkoord van een halve noot lager. De noten die ik aan het einde gebruik voor de nadering zijn de Flat 7 en Major 3rd van een Ab Dominant-akkoord. Dit zijn de sterkste noten van het akkoord (een Tritone (b5) uit elkaar) en hebben zelfs de Root niet nodig om het akkoord uit te spellen.
Dit is een meer ritmische variatie op het bovenstaande voorbeeld en zeer vaak. De frase aan het eind maakt gebruik van een heel gebruikelijke zet waarbij de Major 3rd van de Dominant-triade wordt benaderd vanuit de Minor 3rd.
Nogmaals, een andere variatie op het bovenstaande voorbeeld met een meer complexe harmonie. Dit zou een heel vertrouwd geluid moeten zijn. Er zijn een aantal manieren om deze lik te spelen, maar ik heb de Root-noot op de B-snaar gekozen omdat het gemakkelijk is om te transponeren als een vorm. De zin aan het einde is een afgekapte versie van het vorige voorbeeld.
Dit is dezelfde uitdrukking als het bovenstaande voorbeeld, maar ik heb zojuist de laagste noot van de dalende run een octaaf hoger verplaatst. Het Root-pedaal wordt naar de 5e fret verplaatst om de frase te herbergen. Dit geeft een meer dichte cluster van noten die behoorlijk cool klinken. Aan het einde benader ik het I-akkoord (A13) van boven met dezelfde Dominant 13e stem voor een Jazzier-geluid! Bar 2 heeft een leuk Bluesy double stop-idee om bij het V akkoord te komen. Het laatste I akkoord wordt nu chromatisch benaderd vanuit een toon eronder, een andere veel voorkomende truc!
Het is geen verrassing dat dit dezelfde frase harmonisch is als Ex 3, maar deze keer wordt de hele dalende dubbele stop een octaaf getransponeerd (niet alleen de onderste noot). Dit gaat bewijzen dat er veel kilometers zijn in dezelfde biljetten !! Het is een heel ander geluid en toch precies hetzelfde!
Dus hier zijn enkele opgaande ideeën.
Hier is een heel eenvoudig oplopend idee. Bijna hetzelfde als Ex 2 maar met de stijgende baslijn.
Hier is een heel eenvoudig dubbel-stop-idee dat een mooi dertiende interval van de stijgende lijn creëert. Zou niet echt moeten werken, maar het werkt wel! Eindigt met een mooi Major Blues-gevoel.
Deze voorbeelden fuseren zowel de Oplopende als Aflopende lijnen samen. Ze werken als een heel leuk contrapunt voor elkaar en creëren een aardige akkoordbeweging.
Hier is een goed voorbeeld van de twee lijnen die tegen elkaar aan gaan. Dit is aan de hand in de D- en B-reeksen in balk 1. Als je er een handvol van vindt, kun je de hoge A weglaten voor de eerste balk, net zo goed. In maat 2 ben ik het bovenste gedeelte van een E9-akkoord aan het naderen van twee fretten hierboven. De frase wordt afgesloten met een gewone lik die naar een gedeeltelijk A9-akkoord van twee bovenliggende frets wordt verplaatst. De grondtoon voor dit akkoord zou op de E-snaar, 5e fret, staan. Je kunt deze beweging gebruiken over elk Dom 7-akkoord.
Nog een eenvoudig dubbel stopidee. De opgaande lijn wordt in het onderste register gespeeld terwijl de lijn in het hogere register daalt. Op beats 3 en 4 van Bar 1 heb ik de F # op de B-snaar gehouden voor een andere harmonie. Balk 2 is een E9 (sus4) en dan een humeurige E7 (# 9) afgerond met een variatie op het vorige voorbeeld.
Dit voorbeeld demonstreert de eigenlijke akkoorden gegenereerd door het vorige voorbeeld. Dit is vergelijkbaar met hoe een pianist dit zou kunnen benaderen, zo goed om te weten of er geen in de buurt is! Het begint op een A7 en gaat naar de tweede inversie van A7 (met de 3e in de bas). Op maat 3 hebben we een D7 (IV akkoord) en dan in een Eb verminderd akkoord op maat 4. Het V akkoord is een E7 (sus4) die een zachter geluid heeft en goed is voor het spelen van Major of Minor Blues licks over. Deze veranderingen zijn heel 'evangelie'.
Hetzelfde nogmaals, maar deze keer vertel ik het, dus de harmonie stijgt meer. Let op hoe ik speel op de symmetrische aard van het verlaagde akkoord om de harmonie omhoog te brengen. Het V-akkoord is een E7 (# 9), een Altered Dominant-akkoord. Het volgende akkoord is een Bb13, het is Tritone-substitutie! Merk op dat de bovenkant van het akkoord hetzelfde is, maar dat de basnoot een b5 weg is naar Bb. Alle gewijzigde Dominant 7-akkoorden hebben een tritonvervanging, hierover later meer!
De ommekeer van I-VI-II-V komt vrij veel voor in Blues en is gemigreerd van Jazz, dat op een grappige manier beïnvloed wordt door Blues! Dit is een populaire vervanging voor de I-V-ommekeer die we eerder hebben gezien. Hier zijn enkele voorbeelden.
In een Blues-context wordt de I-VI-II-V gespeeld met alle Dominant 7-akkoorden. In trad Jazz of Pop kan dit gedaan worden met behulp van de diatonische akkoorden I-vi-ii-V (de kleine letters zijn mineurakkoorden). Hier is de basisomslag met Stock Dominant 7 akkoorden.
Het bovenstaande voorbeeld is niet zo opwindend. We kunnen dit een beetje meer overtuigend maken door een paar akkoorden te wijzigen. In Jazz is het enige akkoord dat technisch veranderd is een Dominant-akkoord, in tegenstelling tot klassieke theorie waarin veranderingen willy nilly worden gewuifd. Een gewijzigd akkoord (voor mij) is elke Dominant 7 waarvan het 5e of 9e is verhoogd of verlaagd met een halve toon. Vandaar alle b9, # 9, b5 en # 5 akkoorden die je in Jazz ziet. Je zou E7 kunnen hebben (# 5 / b9). Dit kan allemaal behoorlijk complex worden, vooral als het gaat om de schalen die over deze akkoorden gaan! Dit zou een veel hipper manier zijn om deze akkoorden in te spreken met behulp van Altered Dominants.
Dit is een typische benadering van dit scenario. Let op onze tritonubstitutie aan het einde! Dit voegt meer beweging aan de akkoorden toe en creëert een meer 'toonaangevend' geluid.
Dus ik denk dat dit het ultieme voorbeeld is van hoe je Tritone Substitutie zou gebruiken om beweging toe te voegen aan alle akkoorden. Vanaf beat 3 van balk 1 wordt elk Altered Dom 7-akkoord gevolgd door een ander Dom 7-akkoord dat is gecreëerd door de grondtoon van de voorgaande akkoorden een b5 weg te zetten! Phew! U zou kunnen opmerken dat de (# 9) akkoorden een 13-akkoord creëren en dat de (# 5) een 9-akkoord creëert. Je zou ook kunnen opmerken dat de vervangingen allemaal een halve stap boven het akkoord zitten waar ze naar toe leiden, wat leuk is !! Maak je geen zorgen als je dit niet helemaal begrijpt, geniet gewoon van het geluid!
Het laatste voorbeeld gebruikt hetzelfde idee, maar deze keer gaat het chromatisch omlaag met de gesubstitueerde stemmen. We hebben het I-akkoord dat een 13-akkoord is (1-3-7-9-13 omdat je dit niet volledig kunt uitspreken op een gitaar zonder drie handen). Het volgende akkoord op maat 3 is een C13 die we vervangen door het VI-akkoord (F # 7 (# 9)). Op tel 1 van balk 2 hebben we een ongewijzigd II-akkoord, alleen een rechte B13 en de a Bb13 die in de plaats komen van het V-akkoord (E # 7 (# 9)). Dit creëert een leuk alternatief voor de I-VI-II-V, wat het technisch gezien is. Je zult dit veel horen in de turnarounds van Big Band. Brian Setzer gebruikt dit veel!
Om dit een beetje te verdunnen, zodat het niet al te clashy is met de bas laat de lage E-snaar achterwege.
Dus dat zijn het mensen. Er is nog veel meer dat ik zou kunnen doen, maar ik heb geen tijd meer. Al deze ideeën kunnen worden aangepast, getransponeerd en gespeeld. De volgende keer dat u een omkering hoort, probeert u het uit te werken en toe te voegen aan uw bibliotheek. zoals ik al zei, dit soort dingen zijn voor gebruik in comping- en ritmegitaar, maar kunnen ook aan solo's worden toegevoegd. Genieten!
Accentsconagua