Als je ooit een compressor en net gedraaide knoppen ging gebruiken totdat het goed klonk, is deze serie over compressors iets voor jou. Daarin zullen we kijken naar compressoren, begrenzers, poorten en de-essers, en ze dan beter laten werken dan je ooit had gedacht. In deel 3 zullen we kijken naar het gebruik van een compressor op gitaren, keyboards en zang.
De basisprincipes van compressie zijn vrijwel hetzelfde voor elk instrument, maar er zijn natuurlijk nuances voor elk, dat is wat we binnenkort zullen behandelen. Dat gezegd hebbende, hier is een korte recensie:
Het type elektrische gitaargeluid waarmee je begint bepaalt in hoge mate de hoeveelheid compressie die nodig is. Schone elektrische gitaren en akoestische gitaren vereisen bijvoorbeeld meestal een behoorlijke hoeveelheid compressie (6dB of meer), omdat hun dynamiek veel schommelt, maar vervormde gitaren zijn al natuurlijk gecomprimeerd, zodat ze niet zo veel als een resultaat vereisen. Dat gezegd hebbende, kan een beetje extra compressie (2 tot 4 dB) ervoor zorgen dat een leadgitaar in een mix naar voren komt.
Terwijl het opnemen van zuivere elektrische gitaren direct en niet via een soort versterkersimulator meer een ding van de jaren tachtig is, is er soms behoefte aan dat type geluid.
Omdat een directe gitaar een enorm dynamisch bereik heeft, vereist deze een zware compressie om hem onder controle te houden, meestal 10 dB of meer. Met een gitaar die versterkt wordt, is het meestal hoe vervormder het wordt, des te minder compressie het vereist, hoewel de meeste elektrische gitaren gewoonlijk ten minste een paar dB nodig hebben om stabiel te blijven in de mix.
Net als bij de bas (die we in deel 2 behandeld hebben), is de Ratio-controle belangrijk om de juiste hoeveelheid compressie op een gitaar te kiezen. Bekijk de kanaalmeter of inputmeter op de compressor en als er veel wilde pieken zijn, is een hogere ratio (8: 1) en hogere drempel vereist. Als u alleen het geluid wilt afronden, gebruikt u een lagere compressieverhouding (4: 1) en een lagere drempelwaarde, waardoor u meer compressie krijgt. Ga als volgt te werk om dit in te stellen:
Een akoestische gitaar kan veel pieken hebben, afhankelijk van hoe deze wordt gespeeld. Dat betekent dat de verhouding hoger moet worden ingesteld (meestal rond 6: 1 of 8: 1) om de dynamiek onder controle te houden. Hoe meer compressie u toevoegt door de Drempelregeling aan te passen, des te verder de akoestiek in de mix zal zijn. Soms is dit echter niet wat je wilt, omdat een akoestisch instrument soms wordt gebruikt om de ritmesectie te ondersteunen en eerder bedoeld is om op te gaan in plaats van uit te steken. Zoals altijd komen de instellingen uit op het nummer, de opstelling, de speler en het instrument, dus een instelling kan nooit in alle situaties passen. Stel de compressor voor de akoestiek in met behulp van dezelfde richtingen als de elektrische gitaar.
Net als bij de meeste andere instrumenten hangt de hoeveelheid compressie die wordt gebruikt op toetsenborden af van hoe wild de dynamische schommelingen zijn. Een akoestische piano is inherent veel dynamischer dan bijvoorbeeld een synthesizer of een orgel en moet daarom anders worden behandeld.
Sampled akoestische of elektrische piano's hebben bijna niet het dynamische bereik van een echt akoestisch instrument, omdat ze meestal worden verwerkt tijdens het opnemen voordat je ze gebruikt, maar ze kunnen nog steeds enkele belangrijke pieken hebben, afhankelijk van hoe ze worden gespeeld. Houd er rekening mee dat hoe meer compressie u gebruikt, hoe minder realistisch een akoestische piano klinkt.
Orgel- en snaargeluiden zijn normaal gesproken niet erg dynamisch om mee te beginnen, maar ze kunnen soms profiteren van een druk op de knop om er zeker van te zijn dat alle noten gelijkmatig worden gehoord. Dit helpt om het een beetje voor de mix uit te trekken.
Benader de opstelling van de compressor op een toetsenbord op dezelfde manier als met een gitaar. Hoe meer dynamisch bereik het instrument heeft, hoe hoger de ratio moet worden ingesteld en de attack en release moet worden ingesteld om te ademen met de track, behalve in het geval van orgels en strings. Omdat ze meestal spelen? Voetballen? (lange sustainende hele tonen), een langere release werkt soms het best.
Het enige instrument dat meer baat heeft bij compressie dan bij welke andere dan ook, is de menselijke stem, en het is zeldzaam dat een vocaal niet wordt ontvangen bij minstens een beetje compressie, zowel tijdens opnemen als mixen. De reden is dat de meeste zangers niet in staat zijn om elk woord of elke regel op hetzelfde niveau te zingen, dus sommige woorden worden hierdoor begraven. Compressie egaliseert de niveauverschillen, zodat u elk woord beter kunt horen.
De hoeveelheid compressie kan enorm variëren op een stem als deze veel dynamisch bereik heeft, soms van een gefluister in een schreeuw binnen hetzelfde nummer, dus het is niet ongebruikelijk om maar liefst 10dB of zelfs meer te gebruiken op sommige zang.
Sommige technici behandelen een stem anders tijdens het opnemen dan tijdens het mixen. Tijdens het opnemen wilt u de pieken besturen om een overbelasting te stoppen in plaats van de dynamiek te egaliseren, dus het instellen van de compressor als limiter (de ratio-regeling is ingesteld op 10: 1 of hoger), volbrengt de taak. In dit geval bent u alleen op zoek naar een dB of twee op de luidste pieken van de stem.
De strategie is echter precies het tegenovergestelde tijdens het mixen, omdat je allebei probeert de dynamiek van de stem zo af te stemmen dat je elk woord kunt horen en het naar voren kunt brengen in de mix. In dit geval hebt u misschien wel 10 dB of meer nodig om de taak uit te voeren. Houd er rekening mee dat hoe meer compressie u gebruikt, hoe meer u de compressor prettig vindt, dus moet u extra letten op de instellingen van de compressor. Dit is ook een goed moment om een paar verschillende compressoren te proberen, omdat sommige beter zullen klinken met hogere compressieniveaus dan andere.
Hier leest u hoe u de compressor op een stem tijdens een mix instelt:
Gewoonlijk zijn lussen of samples al zwaar gecomprimeerd, dus wees vooral voorzichtig als u extra compressie toevoegt, omdat dit de groove van de lus kan veranderen. Uiteraard is dat iets dat we niet willen laten gebeuren, maar soms zal slechts een paar dB van de limiet ervoor zorgen dat de lus beter in de mix past als het pieken in het signaal heeft.
Stel de attack en release controls in om te ademen met de groef van de lus. Dit is met name belangrijk bij een lus, omdat een te snel ingestelde aanval de voorkant van het signaal afsnijdt en het saai doet klinken. Als je de aanval te langzaam instelt, wordt de aanval extra luid, maar zal de rest van de lus in volume afnemen. Als je de release te snel instelt, hoor je dat de compressor tijd kwijt is met de mix, waardoor de groove wordt verstoord.
In deel 4 zullen we enkele extreme voorbeelden bekijken van compressiegebruik, evenals de-essers en poorten. Een deel van het bovenstaande materiaal komt uit mijn boek Mixen en masteren met de T-RackS van IK Multimedia, en mijn aankomende boek De Bootcamp van de audiomixer. U kunt fragmenten lezen op bobbyowsinski.com.