"Fly Away" is een introspectieve en vrij donkere compositie over een moeilijke en deprimerende tijd in iemands leven. Ik koos dit nummer voor mijn kritiek omdat het erop lijkt dat de schrijver wat zelfhulp op zichzelf doet en tegelijk een catharsis heeft. Dit creëert beweging en geeft de songtekst en melodie iets om mee te evolueren. Het is mogelijk dat de stem van het liedje iemand anders adviseert, maar ik denk het niet en het zou hoe dan ook kunnen werken.
Dit is een kritiek op "Fly Away" van Once, Nevermore. Je kunt hier de originele workshop bekijken.Het nummer heeft een bijna vormloos bewustzijnsgevoel. Tot op zekere hoogte is dit wenselijk gezien het onderwerp, maar ik denk dat het nummer wat formeler kan worden gebruikt.
Ik zou liever twee A-secties zien gevolgd door een B-sectie en ik zou een vierde regel toevoegen aan elke A-sectie. Het is wenselijk dat de eerste drie regels hetzelfde of bijna-einde rijm hebben en ik vind het niet erg de herhaling van het woord "jij" af en toe, maar niet elke keer.
De vierde regels moeten worden geschreven naar een andere melodie over een andere akkoordstructuur en met verschillende fraseringen om de monotonie te verlichten. Ook zou ik de frasering van de derde regel dichter bij de eerste brengen. De vierde regel kan een herhaalde zin zijn zoals deze:
Hoewel je vleugels gebroken zijn, zo gehavend en gebroken.
Bouw en kom dan terug naar beneden.
Dit kan leiden tot de "Fly away" van de tweede A-sectie. Het zou subliminaal aangenaam zijn voor het oor om hetzelfde eindrijm op te nemen op elke vierde regel van uw A-secties. Ze zijn ver uit elkaar, maar het oor heeft een goed geheugen.
De lange instrumentale sectie voorafgaand aan de eerste B-sectie komt te vroeg voor mij. Met de toevoeging van de melodieverandering in elke A-sectie heeft het nummer dat vertrek nog niet nodig. Mijn suggestie is om rechtdoor of bijna rechtdoor te gaan in je B-sectie. De toon ervan lijkt toch veel op de A-sectie. Ik zou hier wat melodische spanning creëren. Bouw en kom dan terug naar beneden.
Tot slot, overweeg om na de derde A-sectie je enige instrumentele pauze (anders dan je intro en outro) te plaatsen. Je kunt het dan volgen met een van beide en een A of B sectie, afhankelijk van wat zorgt voor een betere melodische afsluiting na je herschrijving. Het nummer zal korter worden en het moet zijn. Een goede lengte voor de meeste nummers is tussen 2:45 seconden en 3:30 seconden.
Er is weinig dat nog nieuw is ...
De metafoor van vliegen is een goede, hoewel deze al vele malen eerder is gebruikt. Er is weinig dat nog nieuw is onder de zon, dus ga je gang en werk het meer dan je hebt, maar met je eigen draai.
Vleugels, wind, nesten en dergelijke zorgen allemaal voor lyrisch voer met behulp van deze metafoor. De sterkste lyrische fout die ik in dit nummer zie, is het gebrek aan ontwikkeling van de emotionele catharsis.
Probeer geleidelijk aan te onthullen dat de zanger haar eigen ergste vijand is in plaats van het zo vroeg te onthullen. Ik zou het niet erg vinden als de zanger tegen haar zegt in plaats van tegen iemand anders, ongeveer twee derde van de manier waarop het liedje klinkt. Laat de luisteraar worden misleid of op zijn minst een beetje in vraag gesteld. Als je je idee laat vallen, wees dan subtiel.
De ogen in de spiegel "zouden de slag kunnen slaan.
De echte openbaring is echter de zelfbeschuldiging. Dit schept hoop en groei. Bouw ernaar en bewaar het voor bijna het einde. Zorg ervoor dat je vroege tekst de zanger als verloren toont en het nog niet ontdekt heeft. Misschien is het eerste advies van een sectie eenvoudigweg om weg te komen zonder precies te weten waarom. Het is goed om te erkennen dat er iets ontbreekt, maar laat dat niet weten totdat je later weet wat het is.
Deze songtekst heeft wat over-crowding die afbreuk doet aan de melodie. De monsterlijn is te zwaar op de lettergrepen en is sowieso een beetje een tegenspraak. Wegvliegen van de pijn en tegenover de monsters staan twee verschillende reacties.
De middelste lijn van de B-sectie heeft dezelfde drukte. Zorg ervoor dat je songtekst vloeiend en natuurlijk in relatie tot de melodie vloeit. Liedjes moeten ademen.
Aan het einde van het lied weet ik niet zeker of ik de 'idioot'- en' teef'-referenties leuk vind. Beide voelen minder gevoelig aan dan de rest van het nummer. Ik hoor liever: "de moordenaar ben jij, het slachtoffer ben jij" of iets dat meer een tweedeling is.
Contrast is hier hard nodig.
Sommige van mijn suggesties voor melodie zijn behandeld in de sectie Formulier. Ik hou erg van de toon van de eerste melodie, maar na drie periodes ervan wilde ik iets anders horen in de nieuw toegevoegde vierde regel. Probeer zelfs op de derde regel de toonhoogte met een paar noten te variëren.
Ik zou ook graag een heel andere melodische structuur zien in de B-sectie. Contrast is hier hard nodig, niet alleen in de melodie, maar ook in de frasering en de akkoordstructuur. Ik kon een zesregelig formulier zien met lijnen 3 en 6 die rijden. Regel 6 is de lengte van je huidige regel 4 en 5 bij elkaar, dus je lijn 3 zou dienovereenkomstig in evenwicht zijn.
Ik weet dat het allemaal veel te wiskundig klinkt, maar de vorm, hoe los ook, voelt goed aan en is zoveel memorabeler.
Als je je songtekst kunt herwerken om een geleidelijk evoluerende zelfhulpsessie te bereiken, denk ik dat je een heel origineel stuk zult hebben. Ik hou van het idee om naar de vijand te verwijzen en uiteindelijk te komen tot het besef dat de vijand jij is, de zanger. Niets is typerend voor de menselijke natuur en toch duurt het de meesten van ons zo lang om het te zien. Het is de laatste plaats waar we de schuld willen leggen! In deze stijl van lied, denk ik niet dat het nodig is om te onthullen wat de werkelijke problemen zijn.
Ik heb mijn eigen naam voor deze stijl van lyriek: aquarel. Het dempt de feiten maar creëert in plaats daarvan subtiele lagen van gevoelens.
De zachtheid is aantrekkelijk, maar in dit geval is het te veel van het goede.
Dit nummer past naar mijn mening in de alternatieve of alt-rock categorie. Ik kan me voorstellen dat het gedaan werd met een heel lichte hand of met een veel scherpere, op en neer gaande beweging.
Het komt allemaal aan op het vermogen van de schrijver om wat sterke onthoudbaarheid in de B-sectie te injecteren.
Er zijn veel manieren om dit te bereiken, maar ze zijn moeilijk te formuleren. Bestudeer de groten in deze schrijfstijl en merk op hoe ze aanstekelijke afwijkingen in hun refreinen en B-secties bereiken. Als je kunt, eindig dan met een B-sectie na je instrumentele pauze, en tel eenvoudigweg uit. Op dit moment lijkt de B-sectie, ondanks de angstige akkoorden die eraan voorafgaan, veel te veel op de verzen in het gevoel. De zachtheid is aantrekkelijk, maar in dit geval is het te veel van het goede.
Toegegeven, dit is een werktape en moet als zodanig worden beoordeeld. De finger-picking is een beetje uit eigen zak, maar de vocale is aantrekkelijk en zet het nummer over genoeg om te krijgen wat de schrijver probeert te bereiken. Het is misschien leuk om het op te schudden, maar voeg iets onverwachts toe als een cello.
De tweede B-sectie begint de dunheid van de eerste te vullen en voelt vloeibaarder aan. Vermijd zeker lange intro's in demo's. Ga naar het liedje. De kunst is om de aandacht van de luisteraar snel te krijgen en vast te houden.
Vermijd ook lange intermezzo's tussen secties tenzij de track er echt om smeekt. Een schrijver bereikt een bepaald momentum en geeft het vervolgens weg met onnodige vullingen. Wanneer mogelijk, laat het rollen.
Geef ze geen reden om uit te vallen met een van deze groove busters.
We komen allemaal te gemakkelijk tot rust als we enthousiast zijn over het afwerken van een compositie.
Dank aan de schrijver voor een leuke en interessante track. Ik ben blij deze stijl van schrijven weer goed te zien worden. Er is echter een kleine grens tussen genotzucht en slim emotioneel schrijven. De valkuilen zijn dat we het risico lopen om over te steken als een trieste zak, of aan het andere uiterste, het schrijven van een predikende lyriek doorspekt met adviserende clichés. Het is zoveel gemakkelijker om een vriend te adviseren dan om zichzelf te adviseren.
In dit lied spreekt de schrijver, denk ik, tot haar eigen hart als een afzonderlijke entiteit. Ze moet zachtjes een harde waarheid in dat hart breken. Dit is geen gemakkelijk onderwerp om te schrijven en ik zou verwachten dat het een langdurig en nauwgezet streven zal zijn. De schrijver heeft een goede start in deze richting gemaakt.
Zo vaak zouden teksten kunnen zijn zo veel effectiever, als we songwriters gewoon meer tijd zouden nemen. Ik heb dit zeker vaker bewezen dan ik wil tellen. We komen allemaal te gemakkelijk tot rust als we enthousiast zijn over het afwerken van een compositie. Breng in kaart wat u wilt zeggen en met welk tempo u het wilt zeggen. Voeg precies de juiste hoeveelheden ironie en gevoeligheid toe. Wikkel het tenslotte in vorm en rijm en geef het het decor van een uiterst suggestief muziekstuk.
Wat kan eenvoudiger zijn? Bijna alles!