"Ik speel op het gehoor". Hoe vaak heb je dat gehoord? Persoonlijk veel. Als muzikanten spreken we een taal die natuurlijk muziek is. Maar hoe goed begrijp je die taal eigenlijk als je hem hoort? Vandaag zal ik het basisconcept van de gehoortraining voor je afbreken.
Jawel. Iedereen heeft het nodig. Anders is het alsof je doet alsof je een taal leert zonder het echt te oefenen. We kunnen allemaal profiteren van betere luistervaardigheden. In mijn persoonlijke mening, als het op muziek aankomt, zijn we allemaal blind.
Wat bedoel ik?
We horen muziek, maar kennen de noten of zelfs de gespeelde intervallen niet. Het goede en slechte aan muziek is dat je er nog steeds door geraakt of opgewonden van kunt raken zonder echt te weten wat het wordt gespeeld. Dat is geweldig, maar als muzikanten - de makers van muziek - moeten we eens goed kijken naar wat er aan de hand is, zoals een wetenschapper dat doet bij het gebruik van een microscoop.
Waarom is dat belangrijk?
Dus, hoe beginnen we? Ik zei eerder dat als het op muziek aankomt we blind zijn. Dus tenzij je een perfecte toonhoogte hebt, moet je beginnen met het instellen van een referentiepunt in je brein dat je zal helpen om muziek op een meer gedetailleerde manier te horen.
Het eerste dat je moet leren zijn intervallen: hoe twee tonen met elkaar omgaan en, het belangrijkste, de kleur van die interactie.
Stel je voor dat je een kamer binnenkomt als ik een liedje op mijn gitaar speel. Dat nummer heeft een midden, een sleutel, een thuis. Elke noot of elk akkoord dat ik speel, heeft op een bepaalde manier betrekking op dat belangrijke centrum. Dus het eerste dat je moet doen is:
Herken het midden van het liedje.
Je hoeft de naam van de noot niet te weten, gewoon kunnen zingen, of ik die exacte noot speel of niet.
Luister naar deze melodie. De eerste noot en de laatste noot vertegenwoordigen thuis. Kijk of je die toon over de anderen kunt zingen.
Het is heel belangrijk dat, ongeacht wat er wordt afgespeeld, je de huisnota van de sleutel in je hersenen bewaart.
Hoe herken je elke noot in een melodie? Het antwoord is intervallen.
Intervallen zijn muziekeenheden, de eenvoudige stenen die je gebruikt om je huis te bouwen. Een melodie die van de grondtoon naar een grote terts gaat, heeft altijd dezelfde kleur, ongeacht welke toets we hebben. (Hoewel sommige toetsen natuurlijk beter klinken dan andere voor bepaalde melodieën, afhankelijk van het bereik van het instrument je speelt.)
Om met intervallen super zelfvertrouwen te krijgen, zijn er twee eenvoudige stappen:
Hier is een lijst met populaire nummers die ik gebruik om bepaalde intervallen te onthouden. (Terwijl u ze aan het leren bent, wilt u deze PDF misschien afdrukken.)
Omdat het interval direct aan het begin van het nummer wordt gespeeld, is het heel gemakkelijk te onthouden. Telkens als ik een melodie hoor die van de wortel naar een perfecte kwint beweegt, hoor ik het Star Wars-thema (0:09 - 0:10).
Ik heb alleen oplopende hoofdintervallen vermeld omdat ik het gevoel heb dat hoe meer je aan de basis werkt, hoe sneller je alle andere kleine en niet diatonische intervallen leert.
Dit zijn ook gewoon mijn eigen voorkeuren. Gebruik de nummers die je goed kent. Zoek gewoon het interval dat is gespeeld en je bent klaar.
Ik wil graag specifieker zijn over het oefenen van gehoortraining. Als je je na de eerste paar keer niet ontmoedigd wilt voelen, raad ik je aan om gewoon vijf of tien minuten per dag te oefenen. Begin geleidelijk, zonder uw hersenen te belasten.
Hier is een lijst met oefeningen en tips die u kunt volgen:
Begin met het zingen van intervallen die zich constant verder van de wortel bewegen. Hier is een audiofragment dat je kunt gebruiken om te oefenen:
Koop software voor oortraining. Persoonlijk gebruik ik Ear Master Pro en vind ik het compleet en gebruiksvriendelijk. Je kunt ook een app voor je telefoon downloaden. Je hebt gewoon iets nodig dat alle mogelijke intervalcombinaties naar je gooit, en je de kans geeft om ze te herkennen.
Specifiek, zingen akkoordtonen: root, derde, vijfde. Hoe beter je die drie intervallen leert, hoe steviger je oorvaardigheden zullen zijn. Dit zijn de "botten intervallen" die je in je hoofd moet hebben om de lege ruimtes tussen met andere tonen te vullen.
Hier is nog een voorbeeld dat je kunt gebruiken om te oefenen: root, major third, fifth en back, in de toonsoort C:
Probeer, wanneer je oefent, te anticiperen op de notitie waarvan je denkt dat die erna komt.
Als u eenmaal vertrouwd bent met triade akkoordtonen, begint u met het zingen van de zevende arpeggio's. De structuur wordt steeds verfijnder, omdat je vier van de zeven onthouden woorden hebt.
Hier een voorbeeld van aflopende en opgaande zevende arpeggio:
Hoe zit het met de andere intervallen? Het leren van akkoordtonen is een goede training, maar hoe vullen we de gaten in? Het hebben van die lijsten is geweldig, maar soms duurt het te lang om het geheugen van een nummer om te zetten in de herkenning van intervallen.
Er is nog een andere filosofische benadering van oortraining die het vermelden waard is. Zelfs als je liever bij het liedjeslijstidee blijft, raad ik je aan het door te lezen, omdat het erg nuttig kan zijn voor je compositievaardigheden.
Begrijp waar een notitie naartoe wil gaan.
Het lijkt zo eenvoudig, maar niet iedereen denkt erover na.
Bijna elke noot in een schaal heeft een onstabiel, onopgelost geluid. Denk aan een belangrijk zevende interval:
Het wil absoluut naar de wortel duwen. Dit is een extreem voorbeeld, en in feite wordt het de "leidende toon" genoemd.
Overweeg een belangrijk tweede interval. Het wil ook teruggaan naar de grondtoon, het centrum van de melodie. Luister naar dit voorbeeld in de toonsoort C:
Wanneer je de tweede noot (D) hoort, luister je en vraag je jezelf af: "Waar wil deze notitie naartoe bewegen? Omhoog of omlaag?" Je hoort zeker de resolutie wanneer deze omlaag gaat, terug naar het midden van de toets.
Doe voorzichtig. Ik zeg niet dat elke keer dat je een melodie hoort met een seconde, het terug moet naar de root. Ik zeg dat het interval naar de root wil oplossen. Dit betekent dat je een seconde als een hele stap vanaf de root hoort.
Hetzelfde idee kan worden toegepast voor een belangrijk zesde interval. Je hoort het als een hele stap boven de vijfde. Hier is een voorbeeld in de toonsoort C, waarin ik root-zesde-vijfde-wortel speel:
Uiteindelijk:
Oortraining krijgt niet voldoende aandacht. Het verdient om bestudeerd te worden, ongeacht welk instrument je speelt.
Naar mijn bescheiden mening is spelen zonder luisteren eigenlijk zinloos. Zoals met alles wat we doen in het leven, moeten we onszelf onderwijzen in ons vak, om er beter in te worden. Genieten!