Share
Gritty, in-your-face vocals kunnen geweldig klinken en geven je echt een mooi randje aan je rockproductie. Maar hoe kom je uit een lawaaierige, home-opname tot een rauwe rockzang?
Gelukkig voor jou, er zijn slechts ongeveer negen stappen nodig die de slaapkameropname tot een rockgodegel kunnen maken.
In een van mijn eBooks, Mixing Strategies, leg ik de stappen uiteen die je moet nemen om een professioneel vocaal geluid te krijgen. Zij zijn:
Aangezien ik meestal oefen wat ik predik, laat ik je zien hoe je van luidruchtige slaapkamerstemmen naar een bewerkt, in-your-face rockgeluid kunt komen met behulp van de bovengenoemde stappen. Ik zou die lijst een beetje kunnen omzeilen, maar ik zal uitleggen waarom.
Lees de onderstaande informatie voor de uitleg achter elke stap of ga naar de video aan het einde waar u het proces in actie hoort.
Als het gaat om thuisopnames, is kamergeluid uw vijand. Het is nooit zo aanwezig als in de stiltes tussen de zinnen van een zanger. Je kunt de achtergrond gebrom en ruis van je computer horen. De sleutel hier is om het uit te knippen. Gebruik stripstilte om uw DAW te laten raden waar er geen geluid is, wat meestal werkt. Of je kunt de zinnen zelf bewerken door de stiltes te dempen en fades te gebruiken.
De derde optie, en een populaire, is om geluidspoorten te gebruiken die intelligent weten wanneer uw signaal aanwezig is. Door de aanval en de release te tweaken, kun je ervoor zorgen dat deze niet per ongeluk in een adem verdwijnt.
Wat ik heb gedaan, is simpelweg de stille gebieden uitknippen en fades gebruiken om de overgangen soepeler te laten klinken. Als u de achtergrondruis niet vervaagt, maken de overgangen een abrupt geluid.
Je zult in de video opmerken dat wanneer ik compressie toevoeg, de ruisvloer meer opvalt. Het wordt meestal gemaskeerd door de vocale en backing-track, maar er is geen reden om het te houden terwijl de zanger niet zingt.
Veel vocalisten klinken ongelijk en de eerste compressor is de typische piekcompressor die slechts een halve dB of zo comprimeert. De zanger weet eigenlijk hoe hij een microfoon moet gebruiken en maakt een back-up wanneer hij begint te schreeuwen, zodat de compressor niet overdriveert. Het comprimeerde slechts ongeveer een dB meer in de luidere delen, wat best goed is.
Het effect is niet zo merkbaar, maar het helpt in die delen waar hij begint te schreeuwen. De verhouding zou hoger kunnen zijn, maar ik wil niet dat het een piekbegrenzer is, omdat je die normaal aan het einde van de signaalketen zou plaatsen. Dit wordt alleen gebruikt om de pieken van de stem te temmen en glad te strijken.
De-essing is een belangrijk onderdeel van het soepel laten klinken van het stemgeluid. Ik gebruik het niet altijd, maar in dit geval eisten de teksten het. Er zijn veel essen en het begon een beetje lispy te klinken, vooral nadat ik de EQ en Exciter in latere delen van de mix had toegevoegd.
De Logic De-Esser is niet mijn favoriet, maar deze keer deed hij het werk. Normaal gesproken zijn de essen ongeveer 7 kHz, in dit geval dichter bij 6,8 kHz. Als je de Logic De-esser niet leuk vindt of als je wilt weten hoe je er een kunt maken met een eenvoudige compressor en EQ, bekijk dan mijn zelfstudie: Hoe maak je een De-Esser van Scratch.
In mijn negenstappenproces hierboven noem ik subtractieve EQ. In dit geval breek ik mijn eigen regels en boost en knip ik in dezelfde EQ omwille van de eenvoud. Ik voeg low-mid boost toe voor de dikte van de stem. Het geeft de stem een dikker, krapper karakter dat perfect is voor het rockgeluid waar ik op zoek ben.
Ik voeg er ook ongeveer 500 Hz aan toe om de grondbeginselen van de stem duidelijk te maken. De stem is behoorlijk nasaal, waarschijnlijk vanwege de slechte plaatsing en selectie van de microfoon op dat moment, dus ik reduceer de frequenties rond 700 Hz en 1 kHz. Tot slot, om wat aanwezigheid en duidelijkheid te brengen, is een boost in 3 kHz in orde.
EQ-beslissingen worden niet altijd zo wetenschappelijk genomen. Meestal is het gewoon een kwestie van rond te scannen, de Q aan te passen, te snijden of op te peppen totdat je iets goeds kunt doen. Het is goed om te weten welk type "geluid" een bepaald frequentiebereik maakt om een goed startpunt te krijgen, maar je zult altijd moeten zoeken en aanpassen totdat het goed klinkt.
Als ik geen high-end van een stem krijg om door te snijden, gebruik ik een Exciter. Het is heel subtiel in dit geval, gewoon een beetje "zilver" toevoegen aan het geluid. In de context van de mix voegt het net dat kleine topje toe om de vocal beter te laten zitten en door de rockgitaren en drums te snijden.
Wees voorzichtig met de hoeveelheid harmonischen die u toevoegt. Te veel en het klinkt heel raar, vals en nep.
Hier komt de "stoot" van de stem binnen. Ik comprimeer het RMS-niveau zodat het het algemene niveau verhoogt en compacter comprimeert dan wanneer je de top setting. Het is ingesteld op de Opto-emulatie die, als ik me niet vergis, de LA2A-emulatie is - een trage optische compressor die het geluid een beetje meer kleur geeft dan de transparante zoals VCA en FET.
Ik vind het leuk om de rockvocalen behoorlijk te comprimeren, het geeft ze meer edge en klinkt op de een of andere manier krapper. De initiële aanval van de stem gaat door voordat de compressor vastklikt, maar het geeft de stem wel een mooie textuur. De ratio is hoger en de drempel is erg laag, maar het comprimeert slechts ongeveer 8 dB, wat geen enorme hoeveelheid is voor dit type geluid. Het is geen Tom Lord-Alge Ultra Compression dat is zeker.
Soms kan compressie na EQ een deel van de effecten teniet doen die je hebt gedaan toen je je frequenties aan het versterken was. Op die manier kun je, door een EQ achter de compressor te plaatsen, een deel van het frequentieverlies compenseren. In dit geval heb ik wat meer aanwezigheid toegevoegd aan het bereik van 3 kHz. Het laat de stem opnieuw door de mix snijden.
Omdat ik geen echte dubbelganger heb, probeer ik de vocal kunstmatig te verdubbelen met een stereo delay. Om het echter wat meer op te laten vallen en meer diepte toe te voegen, heb ik vóór de vertraging een pitch-shifter toegevoegd. Het stemt de zang slechts een beetje af en de vertraging is ingesteld op 20 ms aan de ene kant en 30 op de andere kant om een nog meer overdreven gevoel van verdubbeling te creëren. Tot slot, om scheiding te creëren, is het een goed idee om het dubbele net iets anders te gebruiken dan de hoofdrol.
Ruimte toevoegen is het laatste wat ik normaal gesproken doe aan een stem. Een droge stem zit nooit echt goed in de mix en klinkt gewoon kleverig en veel te aanwezig. In dit geval heb ik tape delay en tape saturation toegevoegd om de vocale nog grittier te maken. Vergeet niet dat ik voor een ruw geluid ga, dus overdrijf de effecten opzettelijk. De compressie aan het begin wordt eenvoudig gebruikt om de pieken te temmen en ervoor te zorgen dat het vocale geluid de vertraging overbelast.
Hier is de video van de wijzigingen die ik heb aangebracht. Ik hoop dat het verwerken van alle bewerkingen snel achter elkaar alles begrijpelijker maakt.
In het begin van deze tutorial vermeldde ik dat de laatste stap is de extra mijl. De extra mijl is dat je de vocal iets doet om het op te laten vallen. In mijn geval denk ik dat de verzadigde vertraging, opwinding en algehele korreligheid mijn 'extra mijl' is.
Wat is van jou?
Accentsconagua