Share
Ik ben een songwriter. Mijn gekozen beroep bestaat minus het vaak voorafgaande woord 'zanger', gevolgd door een oh zo aantrekkelijk schuine streep. Ik heb geen waanideeën over het opnemen van mijn eigen materiaal en de wereld verblinden met mijn unieke, zo niet stellaire stem. Songwriters zoals ik stellen onze dromen aan kunstenaars die niet alles of een deel van hun eigen materiaal schrijven, en zoals bij alle bezigheden, is het een goed idee om te richten voordat je schiet op het doelwit.!
Toen ik op erg jonge leeftijd begon met het schrijven van liedjes, was mijn stem nog niet verloren en moest ik werken met de folky James Taylor-achtige songs. Toen ik me voorstelde mijn melodieuze lef te morsen op het podium van een of ander cool stedelijk koffiehuis, zong ik altijd volksliederen met zachte, kunstzinnige deuntjes en introspectieve, zelfs 'diepe' teksten.
Toen ik een decennium later in Nashville aankwam, ging ik verder in dezelfde traditie. Destijds werden sommige redelijk folky liedjes opgenomen op Music Row en ik had goede hoop dat mijn nummers veel gevraagd zouden zijn.
"Too folky" werd de mantra die veel te veel A- en R-reps en uitgevers hanteerden als een naald die probeerde mijn naïeve bubbel te laten knallen.
Frustratie volgde snel. "Too folky" werd de mantra die veel te veel A- en R-herhalingen en uitgevers hanteerden als een naald die probeerde mijn naïeve luchtbel te laten knallen. Een tijdlang bleef ik volharden in mijn poging om 'druiven aan wijngaarden te verkopen'. Ik zei tegen mezelf dat deze mensen gewoon niet mijn onmiskenbare glans kregen. Ik weigerde wijzigingen aan te brengen in mijn schrijven.
Na de nodige hoeveelheid woede, ontkenning en verontwaardiging, realiseerde ik me uiteindelijk dat dit soort liedjes het vaakst werden geschreven of mede-geschreven door de kunstenaars. God verhoede, ik zou mezelf opnieuw moeten uitvinden!
Kunstenaars als Taylor Swift kunnen schrijven zoals ze persoonlijk en gestileerd zijn. Ze hoeven geen uitgever te winnen. Die uitgever hoeft dan niet door de hoepels van de producent en de artiest te springen.
Ze zijn immers 'uitvoeren van songwriters', en dat is een heel 'n ander dier. Ze kunnen beledigen of verbieden naar hartenlust, zolang de liedjes goed zijn. Ze kunnen iets volledig vanuit hun gebruikelijke stijl schrijven en opnemen. Het is geen luxe die je gemakkelijk kunt verdienen!
Peformerende songwriters, zoals Taylor, verkopen een heel pakket dat is samengesteld uit hun geluid, hun imago en natuurlijk hun liedjes. De uitdaging waar ik voor sta, net als anderen zoals ik, is heel anders.
Het ontwikkelen van een gezond respect voor stijlen en smaken anders dan de uwe is een goede manier om het proces te starten.
Natuurlijk kon ik doorgaan met het schrijven van het soort liedjes waar ik het meest van hield, gewoon voor de pure vreugde ervan, en dat deed ik. Maar ik waagde ook uit mijn comfortzone.
Ik bestudeerde de stijlen van liedjes die voor mij minder natuurlijk zijn. Ik observeerde trends en werd goed in het anticiperen op richtingveranderingen voordat ze gebeurden.
Onlangs werd ik gevraagd om een nummer te schrijven voor een succesvolle bluegrass-groep die een draai wilde nemen in de richting van Jason Aldean. Omdat de jaren me hebben geleerd veelzijdiger te zijn, kon ik presteren. Het ontwikkelen van een gezond respect voor stijlen en smaken anders dan de uwe is een goede manier om het proces te starten.
Veel succesvolle songwriters beweren dat het land de pop over een paar jaar volgt. Als het in pop gebeurt, beweren ze het, schrijven het voor de landmarkt en springen in het geweer. Ik kan niet zeggen dat ik het daar helemaal mee oneens ben. Wat vers is in de ene markt, kan in een andere markt muf worden.
Vaak wordt een songwriter die succes heeft gehad met één artiest, belazerd door co-schrijfopdrachten van andere songwriters die minder bedreven zijn in die stijl. Als je zo'n verzoek kunt indienen, volgt meestal een uitstekende les. Als ik schrijf voor de rockkant van de markt, vind ik het heerlijk om met een geweldige gitarist te zitten, of ze nu een geweldige schrijver zijn of niet. Grooves kunnen de slapende kant van het muzikale brein echt wakker maken.
Een andere geweldige manier om je creaties effectiively te richten, is om te schrijven met een aanstormende artiest. Alleen de grote jongens kunnen meestal met gevestigde artiesten schrijven, maar veelbelovende singer / songwriters zijn overal. Je kunt de perfecte balans vinden met een van die een fris en verkoopbaar geluid produceert.
Kies als een oefening een artiest en maak er een casestudy van. Observeer de evolutie die hun muzikale smaak heeft gevolgd. Besteed aandacht aan de songschrijvers waar ze in het verleden naartoe zijn getrokken. Bedenk wat hen mogelijk tot deze schrijvers heeft aangetrokken. Miranda Lambert, bijvoorbeeld, is duidelijk aangetrokken tot de edgy, kleurrijke tekst van Kacey Musgraves. Let op groeven, melodieën, lyrische voorkeuren.
In mijn vroege jaren kreeg ik zelfs het advies om een stijl te "proberen".
Probeer vervolgens te anticiperen op de richting die ze vervolgens zullen volgen. Met al het bovenstaande in gedachten, ga zitten en componeer met die artiest in gedachten. Als je een groove song moet schrijven en jezelf niet op die manier kunt begeleiden, schrijf dan naar een drumtrack. Soms, om aan mijn natuurlijke neigingen te ontsnappen, schrijf ik gewoon in mijn hoofd, waar ik een virtuoos ben!
Een andere goede techniek is om van de intro van iemand anders te springen, zonder het hele nummer te hebben gehoord. Als je klaar bent, bedenk dan natuurlijk een nieuwe intro!
In mijn vroege jaren kreeg ik zelfs het advies om een stijl te "proberen". Dit wordt gedaan door geheel nieuwe songteksten naar een nummer uit je element te schrijven, in een poging dezelfde algemene smaak te gebruiken, en misschien bijpassende rijmplaatsen. Maak vervolgens een geheel andere melodie. Verander ten slotte enkele lijnlengtes, akkoorden, enz. Je hebt uiteindelijk een volledig origineel werk gemaakt en bent uit je gebruikelijke tas gestapt.
Het is alsof je naar een paskamer gaat met het laatste kledingstuk dat je normaal zou proberen. Ik vond de ervaring heel leuk. Het hielp me beseffen dat mijn stijlbereik ongeveer een tot tien was, rathen dan de een tot honderd die ik wilde dat het was.
Wat je ook doet, zorg dat je iets nieuws opstelt, en niet alleen een herschrijving van de laatste hit van een artiest. Dat deden ze al, en met productie- en release-schema's zoals ze zijn, was het ongetwijfeld alweer een tijdje geleden. Maak niet wat een artiest gisteren heeft opgenomen, maar wat ze morgen zouden kunnen opnemen!
Accentsconagua