Share
Het leven op slechts een paar meter onder de oppervlakte van de zee is anders dan wat je op het land zult zien. Dit creëert geweldige fotomogelijkheden. Het maken van foto's onder water introduceert echter een hele reeks uitdagingen.
De meeste uitdagingen met onderwaterfotografie kunnen niet gemakkelijk worden overwonnen met technologie; moderne onderwaterfotografen ontmoeten veel van dezelfde problemen waarmee Jacques Cousteau te maken kreeg. Eerst moet je een bekwame duiker zijn om zelfs in een positie te komen om foto's te maken. Dan moet je speciale uitrusting gebruiken die op diepte kan werken. Je moet de effecten overwinnen die water heeft op de lichttransmissie. Al die tijd moet je ook denken aan alle normale zorgen van fotografen, zoals blootstelling en compositie.
Onderwaterfotografie is niet eenvoudig, maar de foto's zijn fantastisch! In deze tutorial leer je over de belangrijkste dingen om te overwegen wanneer je begint met onderwaterfotografie en hoe je je voorbereidt.
Water is bijna 1000 keer dichter dan lucht. Deze dichtheid beïnvloedt radicaal de transmissie van licht. Elke foto die onderwater wordt gemaakt, heeft veel minder kleur en contrast in vergelijking met een foto die in de lucht wordt gemaakt. Dit komt niet omdat onderwaterobjecten geen kleur hebben, maar door de diffusie, diffractie en absorptie-effecten die water op het licht heeft.
Licht wordt geabsorbeerd terwijl het door water reist. Het rode uiteinde van het spectrum (de langste golflengten van visueel licht) wordt als eerste beïnvloed en de hoeveelheid rood licht die beschikbaar is, wordt binnen enkele meters drastisch verminderd. Dit betekent dat alles onder water een blauwe of groene kleurzweem heeft.
Image Credit: US Fish and Wildlife Service Headquarters. CC-BY 2.0De bepalende factor is de afstand, zowel verticaal als horizontaal. Hoe dieper je onder water gaat, hoe uitgesprokener de kleurzweem en hoe verder de afstand tussen het onderwerp en de camera, hoe groter de blauwgroene tint..
Naast het verminderen van kleur en contrast, is er ook een verlies van algemene lichtniveaus. Wanneer u onder water fotografeert, tenzij u heel dicht bij het oppervlak bent, zult u in een omgeving met weinig licht werken. Er zijn een aantal factoren die bepalen hoe helder het omgevingslicht zal zijn, inclusief diepte, helderheid van het water, de positie van de zon, het tijdstip van de dag en waar je duikt.
Naast de technische basiscomplexen van onderwater werken, is de grootste uitdaging om beelden te maken het effect van water op licht.
Voordat je zelfs maar aan onderwaterfotografie denkt, moet je weten hoe je moet duiken. Hoe beter je bent in duiken, hoe beter je bent bij onderwaterfotografie. De grootste onderwaterfotografen die tegenwoordig werken, zoals David Doubilet en Brian Skerry, hebben niet alleen een uitzonderlijk creatief oog, maar zijn buitengewoon bekwame duikers. Doubilet alleen heeft meer dan 10.000 duiken.
"Als je je drijfvermogen niet onder controle hebt, kun je geen goede foto's maken." - Darryl Stansbury
Leren duiken is gemakkelijk en leuk. Er zijn een aantal trainingsorganisaties, waarvan de meest populaire zijn de Beroepsvereniging van Duikinstructeurs (PADI) en Scuba Schools International. Er zijn duikcentra over de hele wereld die cursussen voor PADI- of SSI-certificering aanbieden.
Image Credit: Ilse Reijs en Jan-Noud Hutten. CC-BY 2.0Een inleidende duikcertificering leert je de basisbeginselen van duiken, duikveiligheid en onderhoud van apparatuur gedurende een tiental duiken. Het helpt je ook te beseffen of duiken voor jou is of niet.
Darryl Stansbury, de duikinstructeur die me heeft gecertificeerd, zegt: "de belangrijkste vaardigheid voor het ontwikkelen van een onderwaterfotograaf is het regelen van het drijfvermogen. Als je je drijfvermogen niet onder controle hebt, kun je geen goede foto's maken. "Hij denkt dat het ongeveer 30 duiken duurt voordat mensen echt het gevoel krijgen dat ze hun drijfvermogen onder controle hebben. Als onderwaterfotografie iets is dat je serieus wilt nastreven, dan is investeren in voldoende duiktijd om je lichaam onderwater onder controle te houden cruciaal. Darryl raadt aan te duiken zonder een camera totdat je je drijfvermogen hebt "ingebeld", anders zul je alleen maar afgeleid worden.
Springen in de oceaan met je kostbare DSLR in de hand in de hoop enkele foto's te maken van de vis kan alleen maar slecht eindigen. Om onderwaterfoto's te maken, moet je een onderwaterhuis gebruiken om je camera te beschermen.
U kunt onderwaterbehuizingen krijgen die zijn ontworpen voor de meeste moderne digitale spiegelreflexcamera's. Als je fotografeert met een Canon- of Nikon-camera, dan heeft naar alle waarschijnlijkheid iemand er een onderwaterbehuizing voor gemaakt. Het grote probleem is de kosten; een onderwaterhuis van een gerenommeerd merk zoals Aquatica of Nauticam voor mijn Canon 5D MKIII-kosten meer dan mijn camera. Naast de behuizing van de camera hebt u voor elke lens een andere poort nodig. Afhankelijk van de lens die u wilt gebruiken, kan dit gemakkelijk nog eens duizend dollar toevoegen aan het prijskaartje. Als je serieus bent met onderwaterfotografie, dan is dit een investering die je misschien wilt doen, maar als je net begint, is het bijna zeker niet de kosten waard.
In plaats daarvan zijn er goedkopere, speciale onderwatercamera's die Darryl aanbeveelt als een startpunt. Sealife produceert een aantal camera's die zijn gericht op amateurfotografen. Er zijn een aantal compromissen, zoals een kleinere sensorgrootte en geen mogelijkheid om RAW-opnamen te maken, maar ze zijn goed ontworpen en gemakkelijk onderwater te bedienen. Ze nemen ook fatsoenlijke foto's en zijn, als een manier om onderwaterfotografie te leren, perfect.
De Wirecutter heeft een lange versnellingsgids over onderwaterfotografie en ze doen een paar interessante aanbevelingen. Voor mensen die geïnteresseerd zijn in videografie in plaats van fotografie, stellen ze voor te beginnen met een GoPro-actiecamera. De standaard waarin de nieuwste modellen worden geleverd, is geschikt voor recreatieve duikdiepten en de videokwaliteit is geweldig. Voor fotografen is hun aanbeveling om een speciale onderwatertuig te bouwen rond een goed punt en een foto - hun keuze is de Sony RX100 MKII - of een spiegelloze camera. Hoewel het nog steeds een aanzienlijke investering is, zal een speciale opstelling normaal gesproken goedkoper zijn dan wanneer u probeert uw DSLR aan te passen.
Beeldcredits: Amerikaanse marine.Het beveiligen van uw camera is echter slechts de eerste stap. Een onderwaterhuis doet niets om de lichte beperkingen van fotograferen onder water te overwinnen. Er zijn twee hoofdoplossingen: off-camera verlichting en filters.
Off-camera-verlichting, of het nu gaat om een flitser of een continu videolicht, is de beste omdat het helpt omgaan met zowel kleur- als contrastproblemen. Als een flits de belangrijkste lichtbron is, wordt de afstand tussen het onderwerp en de flits de belangrijkste bepalende factor in de kwaliteit van het licht. Vanzelfsprekend kun je niet zomaar een speedlight onder water meenemen, je moet een speciale onderwaterflitser of videolamp gebruiken. De meeste onderwaterbehuizingen, inclusief de Sealife-camera's die worden aanbevolen door Darryl, hebben de mogelijkheid om één of twee lichten op verstelbare armarmen te bevestigen. De armen zijn belangrijk omdat water vaak gevuld is met deeltjes die terugverstrooiing veroorzaken als de flitser op dezelfde as staat als de camera.
De andere optie, filters, is beter voor videografie dan fotografie. Een rood filter compenseert de kleurenproblemen die je krijgt als je onderwater fotografeert door een deel van het blauwe licht te verwijderen. Dit zorgt voor een meer uitgebalanceerd spectrum van licht dat uw sensor raakt, maar het heeft het ongelukkige aanvullende effect van het verminderen van de totale hoeveelheid licht, vaak door een stop of zelfs twee. Dit kan een drastisch kortere sluitertijd betekenen. Voor video kan dit acceptabel zijn, afhankelijk van de situatie, maar het werkt mogelijk niet voor fotografie.
Zoals bij het kiezen van de versnelling, zijn de belangrijkste extra overwegingen bij het onderwater fotograferen het overwinnen van de beperkingen van het licht. Zaken als exposure en compositie zijn net zo belangrijk als ze aan land zijn en kunnen op dezelfde manier worden behandeld.
Alle problemen met onderwateropnames komen van de onderwater- deel van de vergelijking. Hoe minder water tussen de fotograaf en het onderwerp - en de lichtbron en het onderwerp - hoe beter de resulterende beelden. Het belangrijkste is dus om dichterbij te komen en dichterbij te komen. De lichtkwaliteit neemt exponentieel af met de afstand, dus hoe verder u zich van uw onderwerpen verwijdert, hoe slechter uw opnamen zijn. Sommige fotografen raden aan om nooit verder dan een meter te gaan, maar als u net begint, is dit misschien niet praktisch. Als u onder water fotografeert, moet u de camera en lichtbronnen zo dicht mogelijk bij het onderwerp brengen, zoals mogelijk is.
Image Credit: Roy Niswanger. CC BY-ND 2.0Als u zich dicht bij uw onderwerp bevindt - en dat zou u ook moeten zijn - moet u een macrolens of een groothoeklens gebruiken voor detail- of groothoekopnamen. De meeste andere lenzen kunnen of niet goed scherpstellen of nemen onvoldoende scènes op voor een krachtige foto. Lenzen met een brandpuntsafstand van meer dan 100 mm of minder dan 20 mm op een full-frame 35-mm camera behoren tot de meest populaire onderwaterfotografen.
Met een speciale onderwaterinstallatie moet de meerderheid van de camerafuncties worden toegewezen aan een knop waartoe u toegang hebt. Zelfs als je instellingen 30 meter onder zee verandert, is het veel lastiger dan ze in te stellen voordat je duikt. Voordat je het water in gaat, kies je de basisinstellingen die je denkt nodig te hebben. Opnamen maken in de modus Diafragmaprioriteit kan dit gemakkelijker maken. Welke sluitertijd, diafragma en ISO je gebruikt, hangt sterk af van je uitrusting, je duiklocatie en wat je gaat fotograferen. Close-ups van een rif op vijf meter vereisen zeer verschillende instellingen voor het maken van brede shots van haaien op 40 meter.
Een manier om nabewerking eenvoudiger te maken, is door een nauwkeurige witbalans te krijgen terwijl u in het water bent. Een witte of grijze waterdichte lei is gemakkelijk om een goede witbalans af te lezen. Als je RAW fotografeert, is dit niet zo belangrijk, maar als je een camera van een fabrikant als Sealife gebruikt die alleen JPG's maakt, is de witbalans in de camera van cruciaal belang. Gelukkig maken toegewijde onderwatercamera's het gemakkelijk om het handmatig in te stellen zodat het correct is.
Herstel van kleur, contrast en vermindering van terugverstrooiing zijn enkele van de unieke problemen die door water worden veroorzaakt.
Er zijn geen speciale hulpmiddelen voor onderwaterbeelden na bewerking. De meeste onderwaterfotografen gebruiken Adobe Photoshop en Adobe Photoshop Lightroom. In Photoshop, zoals aanpassingslagen curves, Kleur balans en Tint verzadiging zijn de beste voor het opnieuw introduceren van contrast en kleur in de scène. In Lightroom zijn de gereedschappen in de basis- en Hue / Saturation / Luminance paneel heeft hetzelfde effect.
Een voor en na een selfie die ik onder water nam. Ik gebruikte een curves en Kleur balans laag.Als u fotografeert met een flits onder water, zelfs als het buiten de as ligt, kunnen sommige deeltjes die zweven tussen uw camera en uw onderwerp licht reflecteren. Dit is backscatter en het wordt weergegeven als witte stippen in het hele frame. Als jij of een andere duiker in je groep het zand op de bodem heeft verstoord, is de kans groter dat dit gebeurt. De Spot Healing tool in Photoshop of Lightroom is perfect om er vanaf te komen.
Naast het opnieuw introduceren van kleur en contrast, zijn dezelfde overwegingen die u normaal gesproken maakt als nabewerking belangrijk is. U kunt technieken zoals ontwijken en branden, verscherping en retoucheringstechnieken gebruiken om afleiding in uw afbeeldingen te verwijderen.
Onderwaterfotografie is een leuk maar uitdagend gebied van fotografie. De effecten die water heeft op de lichttransmissie verminderen de hoeveelheid kleur en contrast in uw afbeeldingen. Bij elke stap van de shoot moet je werken om deze beperkingen te overwinnen.
Voordat je zelfs maar aan onderwaterfotografie denkt, moet je weten hoe je moet duiken. Een organisatie als PADI of SSI biedt internationale certificeringen. Als je een goede onderwaterfotograaf wilt zijn, moet je een geweldige duiker zijn. Door de tijd die nodig is om vaardigheden te ontwikkelen, zoals het regelen van het drijfvermogen, uit te besteden, kunt u uw onderwaterfotografie verbeteren.
Onderwaterfotografietoestellen zijn duur. Professionals gebruiken dezelfde DSLR's als andere fotografen, maar behuizingen en poorten kunnen meer kosten dan de originele camera's. Een speciale onderwatercamera, een minder duur model van Sealife of GoPro, of een zelfgebouwde spiegelloze rig, kan een betere instaplocatie zijn dan wanneer je je hoofdcamera probeert te brengen.
Als je onder water fotografeert, moet je zo dichtbij mogelijk komen. Een groothoek- of macrolens geeft u de beste beelden vanuit die positie. Kunstmatige verlichting verhoogt ook de kwaliteit van uw afbeeldingen.
Voordat u begint met het maken van foto's, is het belangrijk dat u uw instellingen inbelt. Aanpassen kan onder water, maar dit is lastiger. Stel basisinstellingen in voor uw situatie en geplande onderwerpen voordat u gaat duiken. Zodra u in het water bent, stelt u een handmatige witbalans in.
Het verwerken van onderwaterafbeeldingen heeft alles te maken met het terugbrengen van kleur en contrast. De gebruikelijke gereedschappen in Photoshop en Lightroom zijn perfect om dit te doen, je moet misschien een beetje zwaarder zijn dan je bent met je normale foto's.
Zoals met elke vorm van fotografie, is het belangrijk om de basisregels niet uit de weg te gaan. Een goed belicht en samengesteld beeld is cruciaal. Dat u onder water een afbeelding maakt, mag dit niet afleiden.
Accentsconagua