Share
Sportfotografie is leuk en toegankelijk. Je hoeft geen professional te zijn om geweldige foto's te maken van de game van je kind of je favoriete lokale team.
Sportfotografie kan ook een lucratieve aanwinst zijn voor uw freelance-bedrijf. Bijna elke week van het jaar ontmoeten schoolteams elkaar om te strijden en houden ouders van foto's van hun kinderen in actie. Vanwege het gespecialiseerde karakter van sportfotografie, zal het veel oefenen om het onder de knie te krijgen, ongeacht je achtergrond.
Deze tutorial helpt je de vaardigheden te identificeren die je nodig hebt om te ontwikkelen om succesvol te zijn.
Het belangrijkste van sportfotografie is het begrijpen van de vele nuances van de sport die je aan het coveren bent. Momenten in sport gebeuren heel, heel snel.
Om echt sterke sportbeelden te maken, moet je kunnen voorspellen wat de spelers gaan doen en hoe ze zullen reageren op specifieke omstandigheden. Als u de regels niet begrijpt, zal uw reactietijd niet snel genoeg zijn om de gewenste actie vast te leggen.
Kijk naar de zijlijn wanneer je de volgende keer een sportwedstrijd op tv bekijkt. Die fotografen pakken warmte in. Hoewel je misschien niet het budget hebt om een van de houwitsermannonnen die ze aan hun camera hebben vastgemaakt, te kopen, moet je wel een geschikte lens hebben voor de sport die je wilt fotograferen..
Het eerste waar u rekening mee moet houden, is of de sport binnenshuis / 's nachts wordt gespeeld of dat deze' s nachts buiten wordt gespeeld. Als het spel binnen of 's nachts wordt gespeeld, is het het beste om een lens te hebben die opent naar f / 2.8 of ten minste f / 4. Als je overdag buiten fotografeert, werkt elke f / stop.
Voor de meeste sporten wilt u een lenslengte van ten minste 200 mm op het telebeeld. Dan heb je ofwel iets nodig van ongeveer 35 mm tot 50 mm. Dit kan een andere lens zijn of het bredere uiteinde van uw zoomlens.
Als je vast zit met een? Normale 'of groothoeklens die de meeste sporten fotografeert, zul je je behoorlijk vervelen wachten tot de actie naar je toe komt.
Bij de meeste sporten hoort een bepaald snelheidsniveau. De spelers rennen snel, gooien snel of slaan snel. U wilt een korte sluitertijd gebruiken om de actie te stoppen. Fotografen gebruiken deze frase om het freeze-frame-effect te beschrijven dat snelle sluitertijden creëert. Idealiter wilt u een sluitertijd van ongeveer 1/400 seconde of sneller, maar in donkere situaties kan 1/250 werken.
In andere situaties is het leuk om te experimenteren met lange sluitertijden. Probeer je sluitertijden te verlagen naar 1/30 of 1/15 en te pannen met de actie. Welke benadering u ook gebruikt, u moet zich bewust zijn van uw sluitertijd. In deze snelle actiescènes kan het kiezen van de verkeerde sluitertijd een opname gemakkelijk verpesten.
In sommige sporten weet je waar de actie zal plaatsvinden, je weet gewoon niet wanneer. In spellen zoals honkbal, cricket, volleybal en parcours, weet je dat de actie zal plaatsvinden op een bepaalde basis of wicket, of op de net- of finishlijn. Stel je focus op dat punt in en wacht.
Vergeef me als er geen actie plaatsvindt bij het wicket, ik ben een Amerikaan en weet zoveel over cricket als ik weet over abstracte natuurkundige vergelijkingen. Wat jij futbol of voetbal noemt, roep ik voetbal. Vergeef mijn Yankee onwetendheid.
Terug naar pre-focusing. Als je weet waar de actie zal plaatsvinden, val je in een hinderlaag. In plaats van te proberen je onderwerp te volgen, wacht je tot het je vooraf bepaalde focusniveau binnengaat. Soms helpt het schakelen van je camera naar handmatige focus of het gebruik van focusvergrendeling hiermee.
Zoals ik eerder al zei, moet je kunnen voorspellen wat de spelers van jouw sport gaan doen. Anticiperen op wat er gaat gebeuren, is een ander uiterst belangrijk aspect van sportfotografie. Houd je camera in de gaten en volg de actie.
Als je denkt dat er iets gaat gebeuren, maak je die sluiterknop vast. Het hebben van een snelle "continue" instelling op uw camera is een mooi voordeel in deze situaties.
Zodra de actie is gestopt, moet je niet meteen je camera controleren om te zien of je de foto hebt gemaakt. Blijf de actie volgen. Je mist iets als je altijd de achterkant van je camera controleert.
Traditionele sportschutters die voor tijdschriften en kranten werken, zijn altijd op zoek naar de beste actie. Dit is het moment dat de meeste conflicten en / of athleticisme laat zien.
Het is het moment van de game-changing slide tackle. Het is de glijbaan naar huis die amper een afstand van het veld verslaat. Het is het moment dat de sprinter naar zijn linkerkant kijkt om het gezicht te zien van de persoon die hij gaat verslaan.
Dat is het moment dat alle sportfotografen willen vastleggen. Soms betrekken ze de context van het spel of het seizoen of evenement de carrière van de speler, maar ze vangen net zo vaak een vluchtige seconde van felle concurrentie op.
Er is gezegd dat sport- en fysieke vaardigheden werden gecreëerd om oorlog tussen stammen te vervangen: een kans om dapperheid en kracht te bewijzen zonder het risico van de dood. Je kunt nog steeds getuige zijn van intense loyaliteit en zelfs nationale trots als het gaat om sport.
Sport en oorlog zijn heel anders, maar er blijft één overeenkomst over. Conflict. Op een foto betekent dit meestal fysiek contact tussen atleten. Een enkele speler die over het veld rent, kan meeslepend zijn, maar lang niet zo dramatisch als twee spelers die tegen de bal botsen en vechten.
Als sporten niet intens was, zouden we ze niet bekijken. Teamsporten laten de spelers vooral toe om boosheid en vreugde uit te drukken zonder straf. Daarom is het vooral belangrijk om de gezichten van deze spelers te laten zien. Als we hun gezicht niet kunnen zien, kunnen we niet zeggen wat de spelers voelen.
Het maken van die emotionele connectie tussen kijker en onderwerp is jouw taak in elke vorm van fotografie. Bij sportwedstrijden kan het moeilijker zijn om een duidelijk gezicht te laten zien dan het klinkt. Atleten kijken vaak naar een bal of dragen een helm. Velden, stadions en banen worden niet verlicht als een theaterpodium, zo vaak werkt dat ook tegen je. Maar ik denk dat je zult merken dat een foto met een gezicht vaak veel krachtiger is dan een zonder.
Er zijn dus drie dingen waar ik naar op zoek in de meeste sportfoto's. Eerst zoek ik conflicten of contact. Ten tweede, ik zoek een gezicht. Ten derde moet ik weten naar welke sport ik kijk. Ik moet weten waar deze mensen voor vechten. Dat betekent dat je de bal moet laten zien.
Nu zijn er veel sporten zoals atletiek, gymnastiek en andere individuele sporten waarbij dit principe misschien niet van toepassing is. In deze sporten moet je de gratie van de sport of de fysieke vaardigheid of kracht vastleggen die nodig is om erin te concurreren. Maar als de sport een bal heeft, probeer dan de bal op te nemen in je schot.
De uitdrukking 'strak is goed' is normaal in sportfotografie, strak verwijst naar inkaderen of bijsnijden.Bij het fotograferen van een spel, zoomt u in op de actie.Dit vergt ook nogal wat oefening.U moet snel bewegen met de actie, en let op het hele spel.
Laat je tunnel niet zien met je telelens. Houd letterlijk beide ogen open, zodat u kunt zien waar de actie naartoe gaat. Kijk snel omhoog en over uw camera wanneer u het overzicht verliest over waar de actie plaatsvindt. Wanneer u uw foto's op de computer post-productie maakt, gebruikt u uw bijsnijdgereedschappen om dit concept verder toe te passen. Snijd ook goed in.
Ik noemde eerder dat sporten emotioneel is, dus soms is het belangrijk om dat zelf te vangen. Wanneer de laatste zoemer of bel klinkt, zet je camera niet neer. Schiet de gelukkige of droevige reacties van de atleten.
Het einde van het spel is ook meestal de enige keer dat fotografen op het veld kunnen zijn. Ga daarheen en word lid van het team. Kom zo dichtbij als je kunt met een groothoeklens. Dit wordt nog dramatischer als het spel of de wedstrijd een belangrijke is.
In veel middelbare school- en amateur-indoor-locaties, zult u merken dat de verlichting vreselijk is. In sommige gevallen is het gebruik van een flits de beste manier om dit te verhelpen. Het belangrijkste om te onthouden is dat de flitser kan niet voor de meeste sporten op je camera staan. Het felle licht dat in de ogen van atleten flitst, is afleidend en gevaarlijk.
Als je in deze locaties flits gebruikt, heb je een draadloos systeem nodig zoals dat van Pocket Wizard of Cactus, of je moet je camera verbinden met je flits met een lang snoer.
Voordat ik in draadloos investeerde, gebruikte ik een aangepast verlengsnoer dat je in elke hardware-winkel zou vinden. Zodra je flitser ver genoeg van de baan af is, zullen de atleten en scheidsrechters het niet eens merken.
Maar het kan uw foto's drastisch verbeteren. Houd in gedachten dat je je "continue" fotografeerstand niet kunt gebruiken tenzij je flitser heel snel wordt gerecycled.
Er zijn duizenden verschillende sporten over de hele wereld en ik heb er slechts een handvol ervaren. Voor elk van deze sporten zijn er gemeenschappelijke plaatsen waar fotografen zich aanmelden om te schieten. Het kennen van deze posities kan je een goede startpositie geven bij het fotograferen van sport. Voeg in de opmerkingen wat meer gemeenschappelijke posities toe aan andere sporten die ik hier niet vermeld.
Honkbal: plaats jezelf op het eerste honk of het derde honk, zodat je alleen het tweede honk kunt zien. Gebruik de positie van de zon om te kiezen tussen eerste en derde. Je wilt de zon achter je laten om die gezichten goed te laten oplichten.
Basketbal: vermijd fotograferen aan de zijkanten van het speelveld en plaats jezelf in plaats daarvan onder de mand net links of rechts van het midden, als je liever een kortere lens gebruikt. Als u liever langere lenzen gebruikt, meer telelenzen, plaatst u uzelf in een hoek van de baan.
Voetbal (Amerikaans): je moet door het veld gaan met de scrimmage, dus je zult in beweging komen. Positioneer jezelf 10 meter voor de scrimmage. Zodra de scrimmagelijn de 20-30 yardlijn heeft bereikt. Herplaats jezelf achter de endzone in het geval van een landing.
Voetbal (voetbal): als u een zeer, zeer lange lens (400 mm of meer) heeft, plaatst u uzelf aan de eindlijn direct links of rechts van het doel. Als u fotografeert met een kortere lens, gaat u op de zijlijn halverwege tussen de eindlijn en de middenlijn in het midden van het veld staan. Herpositioneer jezelf aan verschillende kanten van het veld af en toe gedurende het spel. Net als bij honkbal, houd de zon op je rug.
Accentsconagua