Niall Benvie Ik haat het werken door mezelf

De Schotse fotograaf Niall Benvie werkt al 20 jaar als fotograaf en schrijver. Hij heeft een speciale interesse in de natuur / cultuurdynamiek, iets wat zijn beelden meteen laten zien. Ik had de kans om hem recentelijk te interviewen over zijn werk en projecten.

Niall Benvie was spreker op de recente WildPhotos 2013 en presenteerde het Meet Your Neighbours-model. Maar de naam van de fotograaf wordt geassocieerd met meerdere projecten over de hele wereld, van Wild Wonders of Europe of de International League of Conservation Photographers tot 2020VISION. In dit interview behandelen we zijn fotografie, de toekomstige projecten en ook zijn passie voor het werken met andere fotografen.

V Wanneer heb je voor het eerst een camera opgehaald? Wat trok je voor het eerst naar fotografie?

Ik kocht mijn eerste spiegelreflexcamera toen ik 13 was, rond 1978. In die tijd raakte ik echt geïnteresseerd in wilde planten. Ik wilde een record maken van de soort die ik vond.

V Op welk punt in je carrière heb je besloten fulltime fotograaf te worden??

Na een eerdere carrière, in de leeftijd van 18-25, met het runnen van de kleine fruitboerderij van onze familie, ging ik naar de universiteit om aardrijkskunde en hedendaagse Europese studies te lezen. De hele tijd echter nam ik contact op met tijdschriften en gevestigde natuurfotografen om een ​​idee te krijgen van wat het zou kosten om een ​​professional te worden. Ik stichtte de Scottish Nature Photography Fair in mijn tweede jaar aan de universiteit. De eerste vond plaats in 1991 en loopt nog steeds, onder nieuw management, vandaag.

V Welke fotografen hebben je beïnvloed? En buiten de fotografie zijn er gebieden waar je inspiratie uit haalt?

Laurie Campbell, John Shaw en Tom Mangelsen waren de belangrijkste invloeden aan het begin van mijn carrière. In de laatste plaats heb ik inspiratie en troost ontleend aan het werk van onder anderen Pål Hermansen, Vincent Munier, Natalie Fobes, David Liittschwager, Susan Middleton, James Balog en Jan Töve. Orion Magazine is de belangrijkste bron van ideeën en stimulatie.

V U was een spreker op WildPhotos 2013. Hoe voelt het om te zien dat uw inspanningen, samen met Clay Bolt, zo'n interesse hebben gewekt in het Meet Your Neighbours-project??

Het voelt, na vier jaar, dat het project net begint te draaien. Ik ben blij dat zoveel fotografen deel kunnen uitmaken van het initiatief en hun eigen lokale projecten kunnen creëren.

Ik moet zeggen dat er geen groots plan was. Het waren maar twee jongens die foto's op een witte achtergrond fotografeerden die een context nodig hadden om het werk te begrijpen. We hebben het gevonden in het verleggen van de schijnwerpers naar soorten die mensen kunnen gaan zien in plaats van het afgelegen en geïsoleerde. Mensen moeten zich verbonden voelen met wat zich op hun eigen drempel bevindt, voordat er enige hoop bestaat om zich zorgen te maken over grotere milieuproblemen.

V Wat zijn uw verwachtingen en doelen voor de nabije toekomst met betrekking tot het project Meet je buren?

Er is alles te doen. We willen de grootste collectie van over het hoofd geziene wezens en planten verzamelen van over de hele wereld. We zouden graag zien dat de MYN-aanpak wordt beschouwd als de standaard voor het vastleggen van de biodiversiteit en wordt gebruikt voor nog veel meer expedities, waarbij MYN-fotografen betrokken zijn.

We willen graag een commerciële partner vinden die publieke exposities van het werk ondersteunt. Persoonlijk zou ik onze menu-stand in een Ikea-winkel willen laten plaatsen: de een in Edinburgh trekt wekelijks 100.000 mensen. Dat is een groot publiek.

Q Uw naam verschijnt als een van de oprichters van de International League of Conservation Photographers (ILCP) en een oprichter van Wild Wonders of Europe samen met andere initiatieven, zoals de 2020VISION. Hoe belangrijk is het dat fotografen bij elkaar komen onder meerdere banners?

Deze banners vertegenwoordigen gewoon de projecten waar ik deel van uitmaakte en die mijn passies op verschillende momenten weerspiegelden. Maar meer in het algemeen haat ik het om nu zelf te werken. Er is geen creatieve feedback en ik geloof dat een toegewijde groep van gelijkgestemde creatieve mensen veel meer kan bereiken dan alleen individuen die alleen worstelen.

V Je hebt een aantal boeken geschreven. Onlangs echter, heb je het eBook, The Field Studio: How to Photograph Nature on a Perfect White Background geschreven. Wat is het dat je beweegt om boeken te schrijven? Zijn ze de beste manier om mensen fotografie te leren? Heeft u een nieuw boek / ebook gepland??

Ik zal geen 'how-to'-boeken meer in gedrukte vorm produceren. Hun bruikbaarheid is vervangen door eBooks. Ik zou nog steeds graag een boek willen produceren dat op zichzelf een schoonheidsobject is. Het is tastbaarder, duurzamer dan een eBook. Maar ik wil ook prachtige eBooks maken. Ik ga aan de slag met de volgende die traditionele noties van natuurfotografie vroeg in het nieuwe jaar uitdaagt. Ik hou ervan een boek te hebben geschreven, hoewel ik niet zo verliefd ben op het proces om ze te schrijven.

V Je bent natuur- en natuurfotograaf, maar sommige van je werk is niet de "gewone" fotografie van natuur en dieren in het wild. U hebt foto's gemaakt met tekens die milieuthema's verkennen en suggereert dat panorama's niet langer rechte randen hoeven te bevatten. Je lijkt ook erg geïnteresseerd in het verkennen van patronen. Hoewel, je lijkt alles te benaderen met heel specifieke ideeën. Kun je uitleggen hoe je het doet en wat, precies, je de wereld wilt vertellen?

Kortom, terwijl de meeste fotografen fotograferen wat voor hun ogen staat, ben ik meer geïnteresseerd in het fotograferen waar ik aan denk. Ik heb een groot probleem met het gebrek aan respect waarmee we de niet-menselijke wereld behandelen. We zouden beter moeten zijn dan dat. We hebben het vermogen om terughoudend te zijn dat weinig andere dieren hebben, maar we oefenen het zelden uit.

We vertellen onze kinderen om terughoudend te zijn, maar als volwassenen gaan al die goede menselijke waarden het raam uit. Uiteindelijk is conservering een ethische praktijk. We weten niet zeker wat het beste voor de planeet of onszelf is op de lange termijn, maar we moeten een aantal markeringen vastleggen en eraan vasthouden.

Voor mij is een planeet met minder, in plaats van meer diversiteit, negatief. Ik haat ook wanneer mensen niet voor zichzelf denken en zichzelf laten definiëren door wat ze consumeren. Dat is ook niet erg menselijk, en ik aarzel niet om er de draak mee te steken en de gemakkelijke manier van denken en doen uitdagen.

V Je komt uit filmtijden, maar hebt al heel vroeg digitale technologie omarmd. Hoe ver denk je dat een natuurfotograaf kan zijn in termen van postproductie?

Het kan zo dichtbij of zo ver gaan als nodig is om het beeld van de kijker te verduidelijken of om het voor hem gemakkelijker te maken om te 'lezen'. Daarom legde ik eigenlijk woorden in sommige van de foto's. Fotografie gaat over voelen evenals zien en als een bepaald proces kan worden gebruikt om het gewenste gevoel van de kijker op te roepen, dan zal ik het gebruiken.

Q Wat betreft uitrusting, wat meestal te vinden is in uw tas?

Ik gebruik geen topklasse camera's meer. Ze zijn te duur en worden te vaak vervangen door de maker. In plaats daarvan gebruik ik normaal een Nikon D700 met een 16-35 mm, een 24-70 mm, een 70-210 mm, een 500 mm, een 1,4 x converter en een 150 mm macro. Ik heb vaak een tweede tas met Elinchrom RQ-flitsen en grote softboxen. Ik heb onlangs een GPS voor de D700 gekocht en waarde toegevoegd aan afbeeldingen van klanten door GPS-metadata in te sluiten.

V Nieuwe fotografen en lezers willen altijd het geheim van succes kennen, of op zijn minst hoe ze van het amateurveld naar het werkfotografiegebied kunnen gaan. Is er een kortere weg om de status te bereiken of is het een lange kronkelige weg? Alle tips voor degenen die het willen proberen?

Eerst en vooral: zoek een context voor uw foto's. Het meeste van de goede fotografie die wordt geproduceerd is als het geluid op een feest met veel interessante mensen. Je hoort alleen willekeurige, interessante woorden - de goede foto's - maar alleen betekenen ze niets.

Het is de taak van de fotograaf om zinnen te vormen, een context te geven aan hun foto's, zodat ze boven het lawaai te horen zijn. De foto's als een set gaan over iets. Ze krijgen betekenis.

De menselijke honger naar verhalen is zo oud als onze eigen geschiedenis. Oefen je vaardigheden in het vinden en vertellen van verhalen en je zult de menigte voor zijn. En zorg ervoor dat het verhalen zijn die resoneren met mensen.

V Wat zijn uw projecten voor de toekomst? Is er een specifieke richting die u wilt gebruiken voor uw fotografie??

De projecten waar ik de afgelopen acht jaar bij betrokken ben geweest, gingen allemaal over ideeën in plaats van specifieke kwesties. Ik wil bij MYN blijven, maar ik wil ook een belangrijk verhaal vinden (iets op de schaal van de teerzand-tragedie in Canada) om samen te werken met een aantal collega's.

Oh, en ik wil op de een of andere manier genoeg geld blijven verdienen elke maand om mijn gezin te onderhouden. Dat blijft de eerste prioriteit en is tegenwoordig niet altijd even gemakkelijk.