Aspirant-filmmakers leren snel dat het afhalen van een filmproductie veel beslissingen met zich meebrengt, van welke camera te gebruiken, tot welke locatie het beste werkt, of je een haar- en make-uppersonoon nodig hebt (jij) en wie de goedkoopste pizza levert snelst. Vragen als deze zijn belangrijk, want als de productiekosten een factor zijn, tellen de details mee.
Wat je nodig hebt is een methode! Om al die beslissingen op een consistente manier te maken, hebt u enkele leidende principes nodig. In deze tutorial leer je over het 80/100 Principe van Filmmaken, een raamwerk voor filmische besluitvorming. Het 80/100-principe werkt voor alles van voor first-person documentaires tot gigantische blockbusters.
Regisseur met een kleppenbord, van Envato ElementsLaten we ons een gemiddelde opnamedag op je filmset voorstellen. Jij bent de directeur.
Alles gaat goed. Ideaal, echt waar. De acteurs steken hun lijnen, de schoten zien er geweldig uit, en iedereen is gelukkig. Dan stopt een sleutellicht met werken. Geen probleem, je hebt een back-up. Oeps, de veldmixerbatterijen stierven in het midden van de perfecte opname. De poort is stoffig, het belangrijkste talent heeft een koortslip, het zonlicht daalt en het juiste moment glijdt snel weg. Het begint hier erg zijwaarts te gaan. Nu is iedereen gestresst en moe. Als u een goede scène fotografeert, zult u het geluk hebben om deze dag uit één stuk te halen. Je brein doet pijn.
Als regisseur / producent (of directeur fotografie, gaffer, garderobe, crafty) een beslissing moeten nemen. Grijp je de foto, krijg je het beste wat je kunt, of noem je 'wrap', push je de productie nog een dag terug, en pak je morgen de opname? "Of je het nu wel of niet beseft, je legt gewoon het 80/100-principe in de praktijk:
Je kunt een film maken die voor 80% de gewenste kwaliteit heeft en 100% voltooid is, of je kunt 80% van een film maken die er helemaal uitziet als waar je voor gaat.
Deze beslissingen pesten elke filmmaker. Elke dag. Je neemt deze beslissing met elke kleine vraag die je beantwoordt bij het maken van je film.
Er zijn twee manieren om dit dilemma te vermijden, maar geen van beide is fool-proof. Ten eerste kun je er meer geld naartoe gooien (ervan uitgaande dat je kaarten nog niet maximaal zijn). Slecht beheerde films zijn echter geldputten. Ten tweede kunt u grondiger zijn tijdens de pre-productie. Maar zelfs dan kunnen onverwachte kosten en uitdagingen op de set (weer, talent, uitval van apparatuur, daden van God) de 80/100 keuze toch snel presenteren.
Hier zijn enkele tips en suggesties om u te helpen het hoofd te bieden aan het 80/100-principe:
Wees klaar voor de keuze. Weet dat het uiteindelijk de tijd zal zijn om de beslissing over allerlei dingen onvoorzien te maken, bijvoorbeeld tussen uren knutselen met een autosteun of fotograferen vanaf de achterbank, bijvoorbeeld.
Probeer het besluitvormingsproces tot een verwachte verrassing te maken. Ontwikkel een bereidingsroutine, aan en uit elke dag instellen, om je angst te minimaliseren. Vaak is het de scherpe denkwijze en snelle responstijd in de situatie die de foto opslaat en levert.
Tijdens de pre-productie, begin je met het nemen van beslissingen over de belangrijkste opstellingen, en bouw je de tijd op die nodig is voor de opnames in het schema. Overweeg alle niet-essentiële foto's te laten vallen op dagen buiten het principe van het fotografievenster, waardoor extra instellingen en opnameduur mogelijk zijn voor degenen die er het meest toe doen.
Probeer aan het begin van de productie de meest tijdintensieve setups en belangrijke foto's te maken, om te voorkomen dat andere foto's op de voorgrond worden geduwd en uw planning door elkaar halen. Je kunt ervan uitgaan dat je vanaf de eerste dag achterop raakt, dus het plannen van die onberispelijke en met prijzen bekroonde setups aan de voorkant biedt je de flexibiliteit om de minder noodzakelijke op te zetten of te bedriegen.
Voer zoveel mogelijk preproductie uit. Creëer storyboards, opnamelijsten en apparatuurbehoeften. Doe hetzelfde voor alternatieve opstellingen / opnamen in de belangrijkste scènes. Het hebben van opties bereidt je voor op verrassingen. Het is niet nodig om dit voor alle scènes te doen, alleen degenen die er het meest toe doen.
Verander je denken. Er is geen mogelijkheid omheen. Dit is de beste manier om zowel het gevoel van mislukking te overwinnen als je dat schot mist en het sluipende gevoel van malaise terwijl de productie sleept. Het overwinnen van deze obstakels is een essentieel onderdeel van het maken van een film.
De waarheid is dat niemand het verschil zal opmerken. Je weet wat je wilde, en je weet hoe goed het zou kunnen zijn, maar voor de rest van ons is de scène gewoon onderdeel van een groter verhaal. Als je alles op één of twee scènes draait, moet je het verhaal opnieuw bekijken.
Zoals de meeste filmmakers zullen beamen, is het beter om een voltooide film met wat ruwe hoeken te trappen dan om een incompleet project te pushen, dus aan het einde van de dag is het maken van de opname belangrijk. Als je je film kunt verkopen en wat geld kunt verdienen, kun je altijd teruggaan en opnieuw een opname maken voor de 'director's cut'.