We zien allemaal de wereld met een uniek perspectief. De kunst van fotografie stelt ons in staat om dit venster op onze wereld te delen en de kijker te verbinden met een idee, een verhaal of een emotie. Observatie, visualisatie en compositie zijn een essentieel onderdeel van het smeden van die verbinding en vormen de kern van goede beeldvorming.
Observatie is een van de belangrijkste vaardigheden die je als fotograaf kunt ontwikkelen en vormt de eerste fase in het fotografische proces. Dit proces kan worden opgesplitst in een reeks afzonderlijke stappen. Leer elk van deze stappen onder de knie te krijgen en je bent goed op weg om met impact afbeeldingen te maken.
Voordat je begint na te denken over het indrukken van de ontspanknop, moet je eerst je omgeving grondig observeren en onderzoeken. We vertrouwen meer op zicht dan op onze andere zintuigen, maar veel van de visuele informatie die onze hersenen ontvangen, wordt genegeerd.
Het limbisch systeem is het primitieve deel van onze hersenen dat verantwoordelijk is voor de "vecht-of-vlucht" -respons. Dit systeem evolueerde in de loop van de tijd om gevaar te identificeren door ons gezichtsveld te scannen en prioriteit te geven aan bedreigingen. Het is deze gewoonte om snel de omgeving te scannen waar je hard aan moet werken om te overwinnen.
Je ogen trainen en je denkprocessen disciplineren om je omgeving grondig in je op te nemen, vereist een bewuste inspanning van jouw kant om te overwinnen wat miljoenen jaren van evolutie instinctief heeft gemaakt. Je moet je concentreren en je geest concentreren om jezelf de beste kans op succes te geven.
Wanneer u voor het eerst op locatie arriveert, besteedt u wat tijd aan het catalogiseren en identificeren van belangrijke interessegebieden of onderwerpen die visueel interessant zijn. Kijk om je heen in een cirkel van 360 graden: soms bevindt het meest interessante onderwerp zich juist achter je.
Zodra u interessegebieden hebt geïdentificeerd, kunt u doorgaan naar de volgende stap in het fotografische proces: previsualisatie. Het is deze cruciale stap die het potentieel in een scène en het concept van een afbeelding in een foto verandert.
Na het observeren en identificeren van de onderwerpen die je interesseren, kun je beginnen na te denken over je opties voor het samenstellen van een foto.
Kleur, vorm, onderwerp, de lichthoek en het samenspel van schaduw zijn slechts enkele van de overwegingen bij het visualiseren van opties voor compositie.
Ansel Adams, een van de beste fotografen uit de geschiedenis, definieerde previsualisatie als "het vermogen om te anticiperen op een voltooid beeld voordat de belichting wordt gemaakt". Hij dacht dat visualisatie "de belangrijkste factor in fotografie" is. Een gedurfde claim, maar een die serieus moet worden genomen, gezien het kaliber van de artiest.
Bij compositie draait alles om keuzes
Met ervaring wordt dit proces instinctief. Het vermogen om een fotografische compositie voor te stellen met het oog van je geest is een vaardigheid om actief te cultiveren, ongeacht hoe ervaren je bent. Als u een ervaren fotograaf bent, kunt u uzelf in nieuwe en onbekende fotografische situaties plaatsen, zoals naar nieuwe plaatsen gaan of onbekende instrumenten gebruiken, zodat uw vaardigheden op het gebied van preventie beter blijven. En het is leuk om een uitdaging te hebben.
U moet een aantal factoren in overweging nemen bij het visualiseren van uw opties voor compositie. Lensselectie, onderwerpsafstand, perspectief en belichting beïnvloeden allemaal en helpen bepalen hoe je door kunt gaan naar de volgende fase: compositie.
Compositie is de kunst van het plaatsen of rangschikken van elementen in het frame. Een goed samengestelde foto moet evenwichtig en aantrekkelijk zijn en helpen om een boodschap aan de kijker over te brengen of een vorm van emotionele reactie op te roepen.
Inzicht hebben in de psychologie van de menselijke geest kan hierbij helpen. Weten hoe we reageren op stimuli kan je helpen een emotionele reactie van de kijker te trekken, of het nu gaat om shock, wanhoop of een gevoel van ontzag en verwondering. Die keuze is aan jou.
Zoals het gezegde luidt: "een foto zegt meer dan duizend woorden" en het vermogen om een verhaal binnen de grenzen van een enkel frame te projecteren, is een andere vaardigheid die alle goede fotografen intuïtief begrijpen. Compositie is een essentieel ingrediënt om je te helpen dat verhaal te definiëren en je verhaal te vertellen.
Er zijn veel factoren waarmee u rekening moet houden bij het maken van een foto. Een goed begrip van de fundamentele ontwerpprincipes, kleurentheorie, proportionaliteit en schaal zijn slechts enkele van de variabelen die van invloed zijn op de compositie. Er zijn ook bepaalde beperkingen waar je op moet letten.
De eerste van deze beperkingen is de beeldverhouding van het beeldformaat waarin u fotografeert. Dit is de verhouding van de breedte en hoogte van een beeld met 16: 9, 4: 3, 1: 1 en 3: 2 die enkele van de meer algemene beeldverhoudingen die u kunt tegenkomen. Elk heeft een andere uitdaging of vereist een specifieke aanpak.
U moet ook rekening houden met de richting van het kader waarmee u werkt.
Mogelijk moet je je foto's verticaal opstellen als je een boek of tijdschrift fotografeert of horizontaal voor video- of internetdistributie. Zodra je beeldverhouding en oriëntatie zijn gedefinieerd, kun je beginnen na te denken over opties voor het samenstellen van je foto.
Dit beeld van de skyline van Macau werd neergeschoten voor de voorkant van een tijdschrift. De samenstelling vereiste daarom een verticale oriëntatie om de framingbeperking van tijdschriften te accommoderen.Lens selectie heeft een grote invloed op de compositie van uw foto's. Met uw lenskeuze bepaalt u hoe dicht u bij uw onderwerp kunt komen, welke gebieden in het beeld scherp zijn en het perspectief binnen het kader.
U kunt het perspectief regelen door fysiek de afstand tussen uw onderwerp en de camera te vergroten of door de brandpuntsafstand van uw lens te veranderen. Beide opties hebben hun voor- en nadelen en het is aan u om te beslissen hoe u het perspectief wilt beheersen.
Als u een telelens kiest, comprimeert u het perspectief en door in te zoomen op een interessant gebied met een telelens, accentueert u ook details. Naarmate de brandpuntsafstand toeneemt, neemt de scherptediepte (het gebied dat in de focus verschijnt) af. Het vergroten van het diafragma van de lenzen heeft hetzelfde effect op de scherptediepte.
Als je een kleine scherptediepte hebt, kun je de aandacht van de kijker trekken naar een bepaald onderwerp in het kader dat je misschien wilt markeren door de andere delen van de afbeelding onscherp te maken.
Als u besluit met een groothoeklens te fotograferen, is het omgekeerde waar. Een groothoeklens accentueert de schijnbare ruimte tussen objecten in het frame, maar het betekent ook dat details in de scène meestal minder worden. De scherptediepte is ook groter, waardoor het moeilijker is om de focus te gebruiken als een manier om een bepaald onderwerp te markeren.
Met het verlies van details in groothoeklenzen is het een goed idee om het beeld in voorgrond-, midden- en achtergrondgebieden te verdelen en onderwerpen die van belang zijn in elk van deze verschillende zones te plaatsen.
De voorgrond op de onderkant van deze afbeelding leidt het oog naar het middelste gedeelte van het frame dat vol kleur is van de nachtlichtbronnen. Het achtergrondgebied bovenaan het plaatje bevat de belangrijkste onderwerpen van belang: de fabriek en de lucht. Bij gebruik van een groothoeklens is het van belang om interessegebieden in elke zone op te nemen om het verlies aan detail dat inherent is aan deze lenzen te dekken.U kunt het perspectief wijzigen door de kijkhoek van een zoomlens te variëren of door verschillende brandpuntsafstandpriemlenzen te selecteren. Perspectief kan ook worden veranderd door fysiek dichter bij of verder weg van je onderwerp te gaan staan.
De interactie van licht en schaduwen is een andere belangrijke overweging bij het samenstellen van uw foto's. De richting van de lichtbron en de manier waarop schaduwen worden geworpen, kunnen het gevoel van een foto dramatisch veranderen. Timing speelt een belangrijke rol bij het veranderen van de manier waarop licht de stemming binnen een scène beïnvloedt.
Dit beeld werd opgenomen op blauw uur - de beste tijd voor nachtfotografie. Het mengsel van natuurlijke en kunstmatige verlichting betekende dat ik de slepende lichtbronnen uit het verkeer kon gebruiken als een compositorisch hulpmiddel om het oog te richten op het stadsbeeld en de maan die boven de stad zweefde. De gratis primaire kleuren die aanwezig zijn gedurende deze tijd is een ander voordeel van filmen in de schemering.Bij compositie draait alles om keuzes. Het afwegen van de voor- en nadelen van alle verschillende opties in uw geestesoog en vervolgens beslissen over de beste aanpak voor een specifiek onderwerp kost tijd om het onder de knie te krijgen. Praktijk en geduld zijn vereist.
Er zijn bepaalde samenstellingsregels die je kunt gebruiken en ze zijn een goed startpunt wanneer je voor het eerst met fotografie begint. Vaker wel dan niet kun je deze regels verbuigen of volledig verbreken zodra je een basiskennis hebt van fundamentele ontwerpprincipes.
Verschillende soorten fotografie vereisen een specifieke benadering om het onderwerp te complimenteren
De "regel van derden" is een algemeen voorbeeld van een hulpmiddel bij het samenstellen. U gebruikt de regel door het frame op te splitsen in drie secties in zowel de horizontale als de verticale assen en het plaatsen van interessegebieden of belangrijkheden zoals de horizon langs deze scheidingslijnen.
Door het frame op te splitsen in drie secties op zowel de horizontale als de verticale as en door onderwerpen in elk van deze secties te plaatsen, krijgt u een mooi uitgebalanceerd beeld.Het inlijsten van een onderwerp met een boom, een raamkozijn of een ander object is een andere compositietruc die in bepaalde situaties goed werkt. Door een object in te kaderen, kunt u het belang ervan in de compositie benadrukken.
Lijnen of geometrische vormen kunnen ook worden gebruikt om het oog te richten op een onderwerp dat van belang is. Convergerende lijnen zoals spoorlijnen kunnen de kijker naar een onderwerp wijzen en de relevantie ervan benadrukken.
De convergerende lijnen van de tramrails en de bewegingsloze wazige lichtbronnen helpen op deze foto het oog te krijgen naar het hoofdonderwerp - de rijdende tram. De vervaagde lichtpaden geven de foto ook een gevoel van beweging en snelheid.Een goed begrip van de kleurentheorie helpt ook bij de compositie. Als u weet welke kleuren elkaar aanvullen, kunt u het uiteindelijke beeld visueel aantrekkelijker maken. Primaire kleuren zoals rood, groen, blauw en geel werken altijd goed samen.
Verschillende soorten fotografie vereisen een specifieke benadering om het onderwerp te complimenteren. Het begrijpen van de fundamentele verschillen in filosofie en ontwerpprincipes voor elk verschillend fotografie-genre is essentieel voor een goede compositie.
De compositie die nodig is voor nachtfotografie vereist over het algemeen een vergelijkbare benadering als die in landschaps- of architectuurfotografie. In veel gevallen zult u proberen de scherptediepte te maximaliseren en de aandacht vestigen op een bepaald onderwerp dat u misschien wilt benadrukken.
Zodra je het onderwerp hebt geïdentificeerd dat je interesse heeft getrokken en de opties voor het samenstellen van je onderwerpen hebt bekeken, is het tijd om na te denken over het indrukken van de sluiter en een foto te nemen.
Om het meeste uit uw camera te halen, moet u deze volledig handmatig bedienen. Uw afbeeldingen en uw workflow zullen hiervan enorm profiteren en in mijn volgende artikel zal ik onderzoeken hoe een digitale camera voor nachtfotografie kan worden opgezet. Zie je dan!