Gebruik kleurentheorie voor meer creatieve controle in uw foto's

Kleurentheorie kan voor veel mensen verwarrend zijn. We hebben allemaal geleerd over 'primaire' kleuren, maar waarom zijn die specifieke kleuren dominant in de cultuur boven een van de andere kleuren? In deze tutorial demystificeren we de wetenschap achter kleurentheorie, specifiek additieve en subtractieve kleuren, en laten we je zien hoe je deze kennis op een praktische manier kunt laten werken..

Basiskleurtheorie

Strikt genomen is de kleurentheorie dat wel een set praktische richtlijnen voor het mengen van kleuren met het doel om kleurharmonie te creëren. Ik zou voor altijd door kunnen gaan met het weergeven van alle nuances die binnen deze categorie vallen, maar laten we de twee meest populaire versies behandelen.

Het eerste principe is dat dezelfde kleuren bij elkaar passen, wat volkomen logisch is. Een volledig rode kamer ontwerpen? De dieprode en oranjerode zullen samengaan. Een blauwe kamer ontwerpen? De diepe koninklijke blues en de zeeblauw gaan allemaal samen. Als je echter een volledig blauwe kamer ontwerpt en in een neon roze stoel gooit, zal deze botsen en verlies je de harmonie van de kamer.

Het tweede principe is dat complementaire kleuren (kleuren aan weerszijden van het kleurenwiel) samengaan.

Hoe graag ik ook opletten voor deze eenvoudige maar briljante observaties, Johann Wolfgang von Goethe sloeg me er meer dan 200 jaar lang mee door dit te creëren in 1810.

Neem een ​​kijkje bij bijna elk sportteam en je kunt deze twee principes in actie zien. Seattle Seahawks? Blauw en groen staan ​​pal naast elkaar op het kleurenwiel. Denver Broncos? Blauw en oranje staan ​​tegenover elkaar. Green Bay Packers? Geel en groen staan ​​naast elkaar. Mijn alma mater, de University of Washington Huskies? Paars en goud. Je snapt het idee.

Op het scherm met additieve kleur

Laat me je brein openspringen. Er bestaat niet zoiets als wit licht. "Maar als er niet zoiets is als wit licht, wat doen we dan met witbalans?" Technisch gezien wordt de kleur van het licht bepaald door de golflengte van dat bepaalde spectrum van licht. Er is rood licht, oranje, geel, groen, blauw en violet. Als je naar een kleurenwiel kijkt, rolt het terug in rood. Dus waar is wit? Wanneer je een licht ziet dat wit lijkt, is wat je ziet een Gelijk mix van alle andere kleuren.

Dit is hoe kleuren er uitzien als je rood, groen en blauw licht projecteert.

Hoe krijg je de kleur zwart? Met additieve kleur is zwart gewoon de afwezigheid van licht. Je krijgt verschillende variaties in kleuren door verschillende lichtgolven te mengen, en wanneer ze even gemengd zijn, krijg je uiteindelijk wit. Dit model is precies hoe uw monitor werkt. Dit is ook de reden waarom we allemaal foto's in RGB-kleurruimte bewerken. Onze inhoud gaat uit op internet, bekeken op computers, telefoons en tablets, en zelfs onze drukkerijen doen digitaal, dus RGB is logisch als kleurstandaard.

Als je dat kleurenwieltje van boven bekijkt, denk je dat het in tegenspraak is met alles wat de kleuterschool je heeft verteld over primaire kleuren, en dan heb je gelijk. We leren allemaal vroeg dat de primaire kleuren rood, geel en blauw zijn. We hebben geleerd dat de enige manier om groen te worden, is om geel en blauw te mengen, terwijl groen eigenlijk zijn eigen golflengte is in het kleurenspectrum. Dus hoe zijn we helemaal in de war geraakt door na te denken over primaire kleuren?

Welkom bij het RYB-kleurenmodel (rood, geel, blauw). Eeuwenlang beschouwden schilders rood, geel, blauw en groen als de vier primaire kleuren. Als je naar het onbewerkte paneel van de camera kijkt, is dat logisch.

Onder witbalans heb je blauw en geel op een schuifregelaar en groen en magenta (vrij dicht bij rood) aan de andere kant.

Isaac Newton, beroemd om alles wat we weten over zwaartekracht, deed experimenten met licht en prisma's en stelde vast dat rood, geel en blauw kunnen worden gemengd om alle andere kleuren te creëren. Hij was een behoorlijk slimme vent, en deze theorie is nu een dogma geworden, dat op onze basisscholen wordt onderwezen, ondanks de berg aan bewijs dat het verkeerd is. Vasthouden aan het RYB-kleurmodel zou een nog kleiner kleurenbereik opleveren dan elke andere kleurmodus die we gebruiken.

RYB Kleurenkaart door George Field, 1841

Deze grafiek is de belangrijkste reden dat we leren dat rood, geel en blauw primaire kleuren zijn. Heeft iemand anders een probleem met deze kleurenkaart gezien? De naam van elke kleur is verkeerd weergegeven. Het blauw is eigenlijk meer cyaan. Het rood is eigenlijk meer magenta. Kijk eens naar de binnenste bloembladen. Je ziet heel duidelijk rood, groen en blauw. En het belangrijkste is dat het midden zwart is en niet wit. Wat ons brengt naar ...

In afdrukken met subtractieve kleuren

In tegenstelling tot additieve kleuren, die allemaal over licht, hun respectieve golflengten en combinaties van golflengten gaan, heeft subtractieve kleur alles te maken met het licht dat is niet er. Een scherm toont u een afbeelding door licht in een specifieke kleur te maken. Een afdruk toont u een afbeelding door een oppervlak te maken dat alle lichten van verschillende golflengtespectra absorbeert behalve degene die het weerspiegelt, dat is wat je die kleur zou noemen.

In dit kleurenmodel, hoe meer substantie van licht-blokkerend materiaal (inkt) dat u toevoegt, hoe minder licht wordt gereflecteerd en hoe dichter bij geen licht (zwart) dat u krijgt.

De RYB-kleurruimte is misschien vreselijk, maar zijn neef, CMYK, is ongelooflijk handig. Rode inkt werkt om ons een rood beeld te geven door elk ander lichtspectrum te absorberen en de rode weer te geven. De basis voor dit model is cyaan, magenta en geel. (De "K" staat voor zwart.)

Omdat dit werkt door het licht te blokkeren met substraten zoals verf of inkt, is dit de voorkeurskleurenruimte voor de meeste printers. Met fotolabs die digitaal worden afgedrukt, zelfs als ze nog steeds worden gekalibreerd en naar uw foto kijken in RGB, is er een CMYK-conversie onder de motorkap die u een laatste uitvoer oplevert.

Een van de eerste kleurenfoto's van Louis Ducos du Hauron, 1877. Je kunt het kleurfilterproces aan de randen zien om een ​​foto in kleur in het midden te maken.

Kleurtheorie toepassen op Set

Ben je het beu om naar kleurenwielen te kijken? Ik ook niet! (Grapje.) Laten we eens kijken naar hoe je deze kennis praktisch kunt gebruiken.

U kunt additieve kleurentheorie toepassen wanneer u meerdere lampen met gels gebruikt. Bedenk hoe de lichten met elkaar zullen vermengen en je kunt een hele kamer van kleuren creëren met slechts een paar lampen met opzettelijk geplaatste gelcombinaties.

Foto door Kevin Conor Keller

Evenzo kunt u de subtractieve kleurentheorie gebruiken wanneer u die gelbeslissingen neemt. Heb je geen Rosco-gelpack met miljoenen keuzes? (Allereerst moet dat omdat het maar $ 10 is.) Je kunt veel meer keuzes uit je gels halen door ze te overlappen om nieuwe kleuren te maken. Het enige nadeel hiervan is dat je kracht verliest als je meer gels toevoegt. Een groene achtergrond nodig, maar alleen gele en blauwe gels? Eindelijk, ik ben blij dat de kleuterschool me iets heeft geleerd.

Verschillende gel-mengsels op een witte achtergrond. Foto door Terriseesthings

Kleurtheorie toepassen in Photoshop

In Adobe Photoshop hoeft u zich over het algemeen geen zorgen te maken over het toevoegen van licht of het blokkeren van licht. Maar kennis van kleurentheorie kan u helpen betere kleuren te krijgen.

Hier is een ruwe schets die ik heb gemaakt voor een composiet waar ik vorig jaar aan werkte toen ik op Hawaï was. Zoals u ziet, heeft elke foto een kleurzweem, maar de kleurzweem voor elke foto is anders. Als ik een samenhangend stuk ga maken, moeten deze allemaal dezelfde kleuren hebben.

Als u de info paneel geopend in Photoshop, dan toont het u de RGB-waarden (of CMYK-waarden, als u in die kleurruimte werkt) voor een bepaald gebied van een afbeelding. 

Ik koos een foto uit die eruit zag als de juiste kleurzweem en maakte dat mijn "besturingsafbeelding". Ik keek naar de RGB-waarden in de info paneel en geknepen elk van de andere afbeeldingen met behulp van Kleuroverlays totdat ik vergelijkbare RGB-waarden zag in mijn nieuwe foto's. Je kunt dit doen door naar Laag> Nieuw> Opvullaag, en een kleur kiezen die zich aan de andere kant van het kleurenwiel bevindt dan degene die u probeert te corrigeren. Laat vervolgens de ondoorzichtigheid totdat de RGB-waarden hetzelfde zijn.

Door te begrijpen hoe alle kleuren samenwerken, kon ik elke onderwaterfoto aanpassen aan het besturingsbeeld. Zodra alles overeenkomt, is het gewoon een kwestie van mengen met behulp van laagmaskers en een penseel en het aanbrengen van creatieve kleuraanpassingen bovenop.

Conclusie

In deze tutorial heb je de basis van de kleurentheorie geleerd. Je weet nu hoe additieve en subtractieve kleuren werken, en je hebt enkele voorbeelden gezien van hoe je deze theoretische kennis kunt gebruiken om betere foto's te maken.

Wanneer heeft een beter begrip van RGB en CMYK u geholpen bij uw fotografie? Ik zou graag willen weten in de reacties.