Share
High Dynamic Range (HDR) -fotografie is een van de meest populaire vormen van computational photography, maar wist u ook dat u HDR-video kunt maken? In een HDR-video wordt het dynamisch bereik van een digitale videocamera uitgebreid door meerdere identieke beelden van een scène vast te leggen, elk met een andere belichtingswaarde. Bij nabewerking worden de meerdere frames samengevoegd om een enkele afbeelding te maken met een groter dynamisch bereik dan de camera in één keer kan vastleggen. In dit artikel krijgt u een overzicht van hoe u HDR-technieken op video-opname toepast.
HDR-video is in essentie hetzelfde als HDR-fotografie doordat u een scène met meer dan één belichting opneemt en deze samenvoegt in de postproductie om het dynamische bereik van de camera uit te breiden. HDR-videografie verschilt echter op een aantal belangrijke manieren van HDR-fotografie.
Ten eerste worden de technieken die worden gebruikt voor stilstaande beelden niet gemakkelijk overgezet naar video. Bij HDR-fotografie wordt de camera normaal op een statief vergrendeld en wordt de sluitertijd tussen elk frame aangepast. De afbeeldingen worden achter elkaar genomen. Als er geen beweging in de scène is (of je probeert de beweging in de scène te vervagen) werkt dit goed; zeer kleine veranderingen tussen elke belichting. Als u een video filmt, kunt u niet stoppen om uw camera te vergrendelen en de scène tweemaal te filmen met verschillende belichtingen; te veel details zullen tussen elke take veranderen. Het maakt niet uit hoe bekwaam de acteur is, ze zullen niet in staat zijn om hun vorige uitvoering met perfecte nauwkeurigheid te herhalen. De verschillende belichtingen moeten tegelijkertijd of zo dicht mogelijk bij elkaar worden vastgelegd.
Ten tweede heeft HDR-fotografie zich ontwikkeld tot zijn eigen vakgebied; er is een specifiek uiterlijk aan verbonden. Of dat een goede zaak is of niet, staat ter discussie. HDR-videografie is veel meer een hulpmiddel om het dynamische bereik van de camera uit te breiden dan om HDR-gestileerde video's te maken. HDR-video's worden zo vlak mogelijk gemaakt, zodat ze na de productie een zwaardere kleurindeling en -verwerking kunnen krijgen. Hoewel het vaak gemakkelijk is om een HDR-afbeelding te herkennen, is het bijna onmogelijk om voltooide HDR-video te herkennen.
Een van de grootste obstakels voor HDR-video is dat de meeste tv's en bioscoopschermen het gewoon niet kunnen weergeven. Hoewel professionele filmcamera's, zoals die van RED of ARRI, sensoren hebben met een dynamisch bereik van dertien of veertien stops, hebben de meeste schermen slechts een dynamisch bereik van acht tot tien stops. Zelfs zonder HDR-technieken te gebruiken, overtreft elk beeld dat met een moderne camera is vastgelegd veel meer dan wat displays kunnen laten zien. Met name veel tv's hebben veel moeite met het weergeven van nauwkeurige zwartniveaus.
Gelukkig lijkt dit misschien te veranderen. De recent gelanceerde Dolby Vision is een videostandaard die het dynamisch bereik aanzienlijk uitbreidt. Films die zijn uitgebracht in Dolby Vision of weergaveapparaten die deze kunnen weergeven, kunnen tot 21 stops van het dynamische bereik hebben volgens News Shooter. Hoewel Dolby Vision nog niet overal beschikbaar is - er zijn maar een handvol bioscopen en erg dure tv's die dit kunnen ondersteunen - zal het de komende jaren waarschijnlijk een stuk populairder worden. Als je nu een HDR-film maakt, kun je deze waarschijnlijk over een paar jaar trouw weergeven op je tv.
Terwijl stilstaande beelden kunnen worden opgenomen met duizenden seconden, worden films meestal opgenomen met een framesnelheid van 24 frames per seconde. Voor de filmische look is de sluitertijd die wordt gebruikt om elk frame op te nemen meestal de dubbele framesnelheid, dus 1/48 seconde per seconde (of 1/50 seconde als u een DSLR gebruikt). Als je meer wilt weten over hoe de sluitertijd van invloed is op video, bekijk dan het geweldige artikel van Rob Taylor. Het belangrijkste is dat de sluitertijden van video's meestal een stuk langzamer moeten zijn dan waar je camera toe in staat is. Dit betekent dat er een tijdsverschil is tussen de opname van elk frame dat kan worden gebruikt om een tweede frame met een andere belichting vast te leggen.
De beste manier om HDR-video's te maken, is met een professionele camera. RED's bioscoopcamera's ondersteunen de HDRX-modus: ze kunnen een tweede, onderbelicht kader (de X-FRAME) direct na het eerste frame (het A-FRAME) vastleggen. De extra highlight-informatie van de X FRAME wordt toegevoegd aan A FRAME in de postproductie om een vlakke film te maken met een uitgebreid dynamisch bereik dat gereed is voor kleurcorrectie. Belangrijk is dat de X-FRAME wordt vastgelegd door de sluitertijd te moduleren, zodat deze ook de mate van bewegingsonscherpte beïnvloedt. Dit betekent dat het ook voor andere creatieve doeleinden kan worden gebruikt. Als je geen geluk hebt om een RED EPIC te bezitten, kun je er een voor je fractie huren voor een fractie van de kosten.
Op dit moment ondersteunt geen enkele DSLR-fabrikant het opnemen van HDR-video met hun apparatuur. Sommige slimme Canon-fans hebben echter de aangepaste firmware van Magic Lantern ontwikkeld, waardoor deze op sommige DSLR's kan worden gebruikt. In plaats van de belichting te moduleren met een sluitertijd, ondersteunt de oplossing van Magic Lantern de belichting met behulp van ISO.
Tom Ellingsen heeft een geweldige tutorial geschreven over het vastleggen van HDR-opnames met Magic Lantern en een Canon DSLR. Hij vertelt je het hele proces, van het vastleggen van het beeldmateriaal tot het bewerken in de post. Als je wilt experimenteren met HDR-videobeelden, is dit een van de beste manieren.
Tijdsverlies is een onderwerp dat we graag hier bespreken op Envato Tuts + omdat ze de lijn tussen fotografie en videografie op een heel nette manier vervagen. Hoewel veel van de technieken die erin worden gebruikt meer verwant zijn met fotografie, is het eindproduct een film. Verlies van HDR-tijd is iets dat door bijna elke DSLR kan worden vastgelegd. Hoewel het misschien geen echte HDR-film is, is het toch HDR-beeldmateriaal.
Stefan Surmabojov heeft een geweldige tutorial geschreven over het gebruik van SNS-HDR Pro om HDR-tijdverlies te creëren. Als je een niet-Canon DSLR hebt of een minder hacky intro wilt voor HDR-videografie, is spelen met HDR-time-lapses een goede optie.
In de komende jaren vermoed ik dat HDR-video steeds populairder zal worden. De technologie die nodig is om HDR-opnames te maken, druppelt van professionele filmcamera's naar consumenten-DSLR's, waardoor de techniek voor een heel nieuw publiek wordt opengesteld. Schermen met een voldoende hoog dynamisch bereik om HDR-beelden nauwkeurig weer te geven, zullen vaker voorkomen. Wees gerust, wij bij Envato Tuts + zullen op de hoogte blijven van de nieuwste ontwikkelingen en laten u zien hoe u ze kunt gebruiken.
Accentsconagua