Stel je voor dat je een online video voor een bedrijf maakt en vervolgens maanden later een telefoontje krijgt waarin staat dat een medewerker in de video is gestopt en wil dat zijn scènes worden verwijderd.
Of de hele dag opnemen op een locatie, als de eigenaar van het pand plotseling opduikt en zegt dat je daar niet mag zijn.
Als videoproducent moet u uw vermogen dekken. De beste manier om dat te doen is met vrijgaveformulieren.
Afbeelding door Jarmoluk / PixabayEenvoudig gezegd is een release een ondertekend document waarin staat dat u toestemming hebt om afbeeldingen van een persoon, locatie of items zoals logo's en foto's in uw video te gebruiken.
Het doel is tweeledig:
Nu voor het lastige gedeelte: wanneer vrijgaveformulieren gebruiken. De eerste factor waarmee u rekening moet houden, is of u de video maakt voor redactionele of commerciële doeleinden.
Redactioneel gebruik verwijst naar entiteiten zoals tv-nieuws, kranten en tijdschriften. Hun hoofddoel is informeren en opleiden. Ze gebruiken video op een niet-commerciële, niet-promotionele manier. Als je een video maakt voor een nieuwsorganisatie, heb je over het algemeen geen vrijgaveformulieren nodig.
Beeld door Massacommunicatie Specialist 1e klasse Terry Matlock / WikimediaCommercieel gebruik verwijst naar vrijwel al het andere (afgezien van thuisgebruik). Als de video deel uitmaakt van een proces om geld te verdienen, wordt het beschouwd als commercieel. Dus als u een video maakt om op de website van een bedrijf te verschijnen of om een product te promoten, heeft u bijvoorbeeld vrijgaveformulieren nodig.
De volgende overweging is of de locatie waar u opneemt openbaar of particulier eigendom is.
Over het algemeen heb je geen release nodig als je in een openbare plaats bent zoals een stadsstraat of een centraal plein. Door in een openbare ruimte te zijn, geven we allemaal een redelijke verwachting van privacy op.
Maar alleen omdat jij kan mensen opnemen op een openbare plaats, betekent niet noodzakelijkerwijs jou moeten.
Laten we zeggen dat je een video maakt om een stad te promoten. Je gaat naar het centrum en fotografeert een groot aantal mensen op het trottoir. De meeste mensen zouden er geen bezwaar tegen hebben om op de foto te gaan, wetende dat het doel van de video is om te laten zien wat een geweldige stad ze in wonen.
Maar stel je voor dat je diezelfde foto gebruikt in een video over een afslankproduct. Die mensen denken misschien dat je aangeeft dat ze te zwaar zijn. Technisch gezien mag je ze opnemen, maar je kunt beter een manier vinden om op te nemen, zodat mensen niet herkenbaar zijn (daarover later meer).
Nog iets om op te letten: in sommige steden moet je misschien een filmvergunning kopen om in openbare ruimtes op te nemen.
Ik heb ooit een promotievideo gemaakt voor een kandidaat bij een gemeenteraadsverkiezing. Hij wilde de video beëindigen met een verklaring op de camera die was opgenomen op de trappen van het stadhuis. We dachten geen probleem: in Canada zijn overheidsgebouwen openbaar bezit. Toen er echter een bewaker verscheen en vaststelde dat de video voor commerciële en niet-redactionele doeleinden (dat wil zeggen het nieuws) was, vertelde hij ons dat we een filmvergunning nodig hadden.
Plaatsen als winkelcentra, ballparks en dierentuinen lijken misschien openbare eigendommen te zijn, maar dat zijn ze niet. Ze zijn in privébezit. Als je video opneemt voor persoonlijk gebruik, of om te delen met familie en vrienden, geen probleem.
Gold Coast Suns Crowd van Michael Coghlan / Flickr. CC BY SA 2.0Maar als u op privé-eigendom voor commerciële doeleinden opneemt, hebt u toestemming nodig van de eigenaar of iemand die bevoegd is om namens hen op te treden. Een verbaal ja of handdruk is niet genoeg: je moet het op schrift krijgen.
Er zijn verschillende soorten vrijgaveformulieren:
Dus waar krijg je deze vrijgaveformulieren? U kunt vele sjablonen online vinden. Ze zijn een goed startpunt, maar de wetten verschillen in elk land, dus laat een advocaat elk document nakijken om er zeker van te zijn dat je goed wordt behandeld.
Ongeacht welke vorm je gebruikt, zorg dat je het altijd vooraf registreert. Proberen om mensen achteraf op te sporen is een groot probleem. En als ze weigeren te ondertekenen, kun je geen foto's gebruiken waarin ze voorkomen.
Vergeet niet dat je alleen een vrijgaveformulier nodig hebt als iemand kan worden geïdentificeerd. Hier zijn enkele creatieve manieren om de noodzaak van vrijgaveformulieren te omzeilen:
Dus kort samengevat, jij do heb een release nodig wanneer:
U niet doen heb een release nodig wanneer:
Vergeet niet om veel kopieën van je releases te maken en ze altijd bij je te houden!
* Opmerking: de informatie die hier wordt verstrekt is een algemene discussie over het onderwerp, alleen voor informatieve doeleinden. Het is niet bedoeld als juridisch advies.