Share
Als webdesigners richten we ons sterk op vaardigheden zoals HTML, CSS en design. Er zijn echter nog andere vaardigheden die we ook moeten leren. Eén, ik omschrijf het graag als het lelijke eendje van webdesign.
Het verhaal van het lelijke eendje laat ons kennismaken met een familie van schattige eendjes en een lelijke jonge zwaan. Op het eerste gezicht waren de eendjes de schattige, degene die we leuk zouden vinden. Aan het einde echter ontdekken we dat de cygnet groeit tot een mooie zwaan en de anderen overtreft.
Wanneer we beginnen met webontwerp, houden we van de 'schattige eendjes'. We leren dingen zoals CSS-technieken, interface-ontwerp en jQuery. Ik geloof echter dat er een lelijk eendje in ons midden is. Eentje die uiteindelijk uitgroeit tot een mooie zwaan. Die vaardigheid is empathie.
Toegegeven, empathie op het eerste gezicht is geen kandidaat voor zo'n hoge onderscheiding. Ik geloof echter dat het een essentiële vaardigheid is voor elke webontwerper.
Empathie is het vermogen om begrijpen en delen de gevoelens van een ander. Dit is cruciaal voor iedereen anders dan een infantiele webontwerper die de meest rudimentaire websites in bijna complete isolatie produceert. Empathie onderstreept alles wat we doen.
Dit begint met ons vermogen om ons in te leven in gebruikers.
Empathiseren met gebruikers is een fundamentele vaardigheid die wordt uitgeoefend door iedereen die bij het webontwerpproces betrokken is. Om echt? Gebruiksvriendelijk te maken? websites hebben we het vermogen nodig om de gevoelens van onze gebruikers te begrijpen en te delen.
Helaas verliezen we dit vermogen vaker dan niet tussen de druk om de site op tijd en binnen het budget te leveren. We maken ons geen zorgen meer over hoe onze beslissingen gebruikers het gevoel geven en gaan in plaats daarvan op weg naar de minste weerstand.
Empathie met gebruikers gedurende het hele ontwerp- en ontwikkelingsproces komt uiteindelijk iedereen ten goede. Gebruikers zijn gelukkiger, klanten krijgen een effectievere website en u verhoogt uw reputatie.
Natuurlijk beschouwen velen van ons ons al als gebruikersgericht. Maar gebruiken we ons vermogen om ons in te leven buiten de websites die we bouwen? Ik zou willen beweren dat het net zo belangrijk is om je in te leven in onze klanten als in hun gebruikers.
De klant heeft niet altijd gelijk, maar het is belangrijk dat ze altijd blij zijn
We vinden het allemaal leuk om cliënten te belasteren en te stereotyperen. We negeren ze als argumentatief, onwetend en naïef over het web. Maar zijn ze echt? Misschien zouden we ontdekken dat het geen tweedimensionale karikaturen zijn als we meer inlevingsvermogen leren.
Empathie met klanten moet een fundamenteel onderdeel van ons werk worden. Projecten zouden effectiever lopen als we de tijd nemen om de gevoelens van klanten te begrijpen en te delen. We zullen ook minder weerstand ontmoeten omdat we communiceren op een manier die ze begrijpen.
Als we ons inleven in onze klanten zal er een betere werkrelatie ontstaan die in het slechtste geval zou leiden tot betere referenties, en op zijn best tot meer werk.
We moeten niet vergeten dat we in een klantenservicesector werken en dus is het begrijpen van de klant een deel van het werk. De klant heeft niet altijd gelijk, maar het is belangrijk dat ze altijd blij zijn.
Het is ook belangrijk dat onze empathie zich niet alleen uitstrekt tot degenen die gezag over ons hebben (de klant of baas). We moeten ons ook inleven in onze collega's.
Het is de menselijke natuur om de wereld in ons en hen te verdelen. Ontwikkelaars versus ontwerpers. Projectmanagers versus verkoop en marketing. De lijst kan doorgaan. Als het echter om webdesign gaat, moeten mensen uit vele disciplines samenwerken om een effectieve oplossing te bieden.
Het is moeilijk om zich in te leven in iemand van een andere discipline. Hun prioriteiten zijn anders en wanneer ze naar projecten kijken, zien ze verschillende uitdagingen en kansen.
We moeten hard werken om de wereld te zien vanuit het perspectief van onze collega's. Als we begrijpen waar ze om geven en hun perspectief op het onze stellen, zullen projecten soepeler verlopen, de teamdynamiek zal productiever zijn en je zult een betere cultuur binnen je organisatie zien..
De voordelen van empathie met klanten en collega's zijn redelijk duidelijk. Het is echter ook in ons belang om ons in te leven in onze gelijken in de webontwerpgemeenschap.
Werken in webdesign is niet hetzelfde als werken in een volwassen vakgebied zoals techniek, geneeskunde of architectuur. Het web is een jonge omgeving waar innovatie dagelijks plaatsvindt en de regels veranderen voortdurend.
Dit extreme tempo van innovatie is niet in de laatste plaats te wijten aan de gezonde discussies die in de hele gemeenschap woeden. De webontwerpgemeenschap bespreekt altijd iets uit brede filosofische debatten over de rol van toegankelijkheid, tot specifieke meningsverschillen over de implementatie van een bepaalde HTML 5-tag.
We moeten deze discussies aanmoedigen als een gezond onderdeel van de webontwerpgemeenschap. Ze kunnen echter vaak doen dat ze getemperd worden door enige empathie. Er zijn te veel berichten die agressief of confronterend kunnen overkomen. Dit gebeurt omdat we verstrikt raken in de hitte van de discussie.
Het is verstandig om een moment te overwegen hoe ons antwoord andere partijen zal doen voelen. Door te proberen in te leven, zullen we heel wat vuuroorlogen verspreiden voordat ze zelfs maar beginnen.
Uiteindelijk komt dit iedereen ten goede omdat gezond debat niet wordt gekaapt door persoonlijke onenigheid. Hoewel het goed is dat we elkaar uitdagen, moet dit altijd gedaan worden op een ondersteunende en bemoedigende manier die rekening houdt met de gevoelens van anderen.
Inmiddels heb ik hopelijk de voordelen aangetoond die empathie kan brengen in alle aspecten van ons werk. De volgende vraag is: hoe voeden we het?
Meer empathie voor onze gebruikers, klanten, collega's en collega's is geen rocket science. In feite is het gezond verstand. Maar voor iets dat zogenaamd gebruikelijk is, is het vaak zeldzamer dan men zou hopen.
Misschien komt dit omdat onze lijn van werk een onevenredig aantal mensen aantrekt die zouden worden gedefinieerd als ergens op het autistische spectrum. Velen van ons zijn van nature niet empathisch.
Met dat in gedachten wil ik 4 technieken schetsen die ons zullen helpen de gevoelens van anderen te begrijpen en te delen.
Ik heb gesprekken gehoord tussen webontwerpers en hun klanten of collega's, waarbij de webontwerper zoveel aandacht besteedt aan het verdedigen van hun standpunt, dat ze niet echt luisteren naar wat de andere partij zegt.
Ik heb ook gebruikerstestsessies gezien die niet over de gebruiker gingen, maar in plaats daarvan een oefening waren in het rechtvaardigen van beslissingen die de webontwerper heeft gemaakt.
Als we de gevoelens van anderen willen begrijpen en delen, moeten we een bewuste poging doen om te luisteren naar wat ze ons vertellen en op de juiste manier te reageren.
Het gaat echter niet alleen om wat mensen zeggen. We moeten ook kijken naar wat ze doen.
Slechts een klein percentage van wat we communiceren is door woorden. De rest is non-verbale communicatie, iets wat veel mensen erg slecht interpreteren.
In bruikbaarheidstesten kan het gezicht dat een gebruiker trekt wanneer het geconfronteerd wordt met een bepaald stuk functionaliteit vaak meer verhelderend zijn dan wat ze zeggen.
Hetzelfde geldt voor klanten, collega's en collega's in de bredere webdesign-community.
Het is bijzonder belangrijk om dit in gedachten te houden bij het communiceren op een niet-visuele manier. Veel van de argumenten die we zien in e-mail, Twitter of de blogosfeer komen omdat deze media geen visuele aanwijzingen bieden.
We moeten niet naar conclusies over de onderliggende emoties of motivaties van mensen springen als we geen verbale aanwijzingen hebben.
In situaties zoals deze waar anderen het niet met ons eens zijn, zouden we niet meteen negatief moeten reageren. In plaats daarvan moeten we ons afvragen 'waarom'.
De vraag waarom? is mogelijk de meest bruikbare tool in ons empathische arsenaal. Vaak is wat we zeggen niet wat we eigenlijk bedoelen en weerspiegelt het niet de onderliggende kwestie. Vraagprijs waarom? graaft een beetje dieper en helpt te begrijpen wat er echt aan de hand is.
Wanneer een klant u vraagt om zijn of haar logo groter te maken, kan de vraag waarom laten zien dat hun bezorgdheid niet het logo is, maar hun merkwaarden. Bij usability testen wordt de gebruiker gevraagd waarom hij op een bepaalde link klikt om zijn of haar manier van denken te begrijpen.
Evenzo, wanneer een collega of een collega kritiek uitoefent op uw benadering van een bepaald probleem, kunt u zich afvragen waarom u kunt helpen hun standpunt te zien en niet meteen defensief te worden.
Je kunt geen beter hulpmiddel krijgen dan te vragen waarom als je anderen wilt begrijpen en hun gevoelens wilt delen. Er zijn echter nog andere praktische hulpmiddelen waarmee je empathie kunt opbouwen in je werkprocessen.
Empathie gaat niet alleen over het voelen van een gevoelige huid. Er zijn praktische stappen die u kunt nemen om anderen beter te begrijpen en te associëren. Waaronder:
Ik begon deze post over het lelijke eendje. De vergelijking die ik gebruikte, was echter niet de bedoelde moraal van het verhaal. Overigens leert het verhaal van het lelijke eendje ons mensen niet te snel te beoordelen.
Dit is ook het punt dat ik hier naar huis probeer te rijden. Misschien als de waarnemer van het lelijke eendje de tijd nam om voorbij het oppervlakkige te kijken, zou hij misschien hebben begrepen waarom het eendje anders was.
We moeten hetzelfde doen. Cliënten zijn niet slecht, gebruikers zijn niet dom en onze collega's zijn niet vervelend. We moeten gewoon de tijd nemen om ze beter te begrijpen en hun gevoelens te delen. Als we dat doen, zullen we projecten soepeler vinden en is een consensus gemakkelijker te vinden.
Accentsconagua