Share
Wat je gaat creërenIn het laatste deel van het Achieving 3D Realism: Receptie Area Render Met 3D Studio Max & V-Ray Premium-serie, zullen we het postproductieproces in Photoshop voortzetten en de afbeelding finaliseren door de laatste hand te leggen aan en verdere verfijningen aan te brengen in onze geven.
De volgende tutorial is gebaseerd op een echt project. Deze unieke tutorial neemt gebruikers mee door het echte proces van het creëren van shaders met op maat gemaakte fysieke eigenschappen en het toepassen van texturen op basis van echte fotofiguren. De volgende fase zal gebruikers kennis laten maken met het fascinerende proces van het creëren en matchen van de algehele verlichting dicht bij de oorspronkelijke fotoreferentie geleverd door de klant, terwijl gebruik wordt gemaakt van de modernste technieken om snelle en overtuigende resultaten te bereiken.
De laatste stap zal gebruikers door de fijne kneepjes van het gebruik van de beste post-productiebenaderingen leiden om de 3D-opname op het hoogste niveau te verbeteren en te voltooien. De meeste effecten na de productie die in deze zelfstudie worden geïmplementeerd, worden in lagen met hun respectieve maskers bewaard om de uiteindelijke controle over de eindresultaten te bereiken.
Photoshop is zeer krachtig en handig bij het aanpakken van snelle wijzigingen en / of effecten die anders tijdrovend zouden zijn om te adresseren in 3Ds Max alleen.
Dat gezegd hebbende, is net zo belangrijk om relatief goede renders van Max ter beschikking te hebben voor post-productie. Dit werkproces zal uiteindelijk zeer vruchtbaar blijken voor het laatste stuk.
In dit laatste deel van de tutorial brengen we het gegenereerde hoofdafbeelding, samen met het vooraf gegenereerde element.
103. Kijkend naar de fotoreferentie, lijkt het erop dat er meer schaduwcontrast rond de stoelgebieden is dan in de gerenderde afbeelding. Dit komt waarschijnlijk door het feit dat de ontwerpen voor de plafondverlichting van beide scènes anders zijn.
Om dit te corrigeren gaan we nog een "niveaus" aanpassingslaag toevoegen aan de bovenkant en het middelste ingangsniveau verlagen tot 0,62. Zien fig.103
104. Selecteer vervolgens de "maskerminiatuur" van de nieuwe aanpassingslaag "niveaus".
Schakel het "penseel" -hulpprogramma in (b) en stel de transparantie in op ongeveer 30% voor een betere controle van de intensiteit ervan bij het weglaten van ongewenste delen.
Begin met poetsen om andere delen dan de stoelgebieden weg te laten. Dit is om de prominentie van de schaduwen te lokaliseren (d.w.z. stoelgebied). Zien Fig. 104,0
105. Om de fine-tuning van de kleuren en het contrast van de afbeelding te voltooien, gaan we nog een "niveaus" aanpassingslaag maken.
A- Eenmaal gemaakt, verlaagt u in de "RGB" -kanalen de "uitvoerniveaus" naar ongeveer 228 om de afbeelding enigszins donkerder te maken.
B- Verlaag ook de middelste ingangsniveaus naar 0,78.
C- Verhoog het middeningangsniveau in het "rode" kanaal tot ongeveer 1,10.
D- Verlaag in het "blauwe" kanaal het middelste ingangsniveau naar 0,93 en sluit het dialoogvenster. Zien Fig. 105,0, 105.1 en 105.2
106. De beeldniveaus en kleuren zijn nu beter afgestemd op de fotoreferentie.
Vervolgens gaan we de duisternis die wordt veroorzaakt door deze nieuwe laag in de rechterbovengebieden van de afbeelding enigszins weglaten.
A- Schakel het penseel in en zet de dekking op ongeveer 20% voor een betere regeling van de intensiteit.
B- Borstel rond de te donkere delen van het beeld om het meer realistisch in balans te brengen. Zien Fig. 106.0
107. In werkelijkheid hebben de meeste lichtbronnen een lichte randkleur rond de gloeiranden. Om het beeld nog overtuigender te maken, gaan we dit effect nabootsen.
A- Open een foto onder de naam "glare.jpg". Deze afbeelding is voornamelijk gekozen omdat deze de effecten heeft die we proberen na te bootsen.
B- Vervolgens gaan we het "polygonal lasso tool" (L) inschakelen en rond het gewenste gebied tekenen.
C - Kopieer (CTRL + C) het geselecteerde gebied uit dit document en plak dit in het document "office close up_final".
D- Geef deze nieuwe laag de naam "glare" en verander de laagkleur in rood. Zien fig.107.0 en 107.1
108. Wijzig de overvloeimodus van de laag in "lichtere kleur". Deze overvloeimodus werkte het beste.
Voel je echter vrij om andere te proberen. Zien fig.108.0
109. Vervolgens gaan we tweaken met zijn schaal en dekking om in elk lichtmodel te passen.
A- Terwijl de "glare" -laag is geselecteerd, bewerkt u de transformatie door op CTRL + T te drukken.
B- Om het te vervormen, klikt u gewoon met de rechtermuisknop en kiest u de optie "vervormen" in de lijst.
C- Begin met duwen en trekken van de punten om aan het plafondlampmodel te passen. Zien fig.109.0, 109.1 en 109.2
110. Om de randen van de laag te vervagen en gedeeltelijk weg te laten, voegt u een laagmaskerminiatuur toe aan de laag.
Schakel het penseel in en zet de dekking op ongeveer 15%.
Begin met het borstelen langs de randen en zet de dekking van de "glanslaag" op ongeveer 65%. De verblinding moet nu realistisch passen. Zien fig.110.0
111. Dupliceer deze laag en draai hem horizontaal om te voorkomen dat er glare ontstaat met exact dezelfde patronen. Met het penseel kunt u ook het laagmasker gebruiken om verschillende gebieden van elke laag weg te laten, zodat ze er allemaal uniek uitzien. Zien fig.111.0
112. Gebruik de voorgaande technieken om vergelijkbare effecten te creëren voor alle overige plafondlampmodellen. Maak ook een mapgroep waarin al deze nieuwe "verblindings" -lagen zijn opgenomen. Zien fig.112.0
113. Het is gebruikelijk voor professionals om echte foto's van mensen aan hun afbeeldingen toe te voegen om het overtuigender te maken.
Uitsnijdingen voor mensen worden vaak toegevoegd om een zintuiglijke schaal te geven aan de ruimte of om eenvoudig het ontwerp / de ruimte te tonen die wordt gebruikt.
A- Voorafgaand aan het toevoegen van personen / personen in een post, wordt meestal een boxprimitive gemaakt in 3Ds max, om later te worden gebruikt als een referentie voor hoogte in post (1,7 m vanaf de vloer omhoog).
B- Een schermklem wordt vervolgens uit de 3D Max-scène gehaald en in Photoshop geplakt (d.w.z. 3Ds Max> prtsc> Photoshop> CTRL + N> CTRL + V).
C- Selecteer in Photoshop de cameraweergavegrenzen van de schermgrijper. Kopieer en plak het op het relevante document.
Geef deze nieuwe laag ook de naam "grootte van persoon". Zien fig.113.0, 113.1 en 113.2
114. Vervolgens gaan we het schalen zodat het overeenkomt met de verhoudingen van het hoofddocument.
A- Om de laag te transformeren, druk je op "CTRL + T".
B- Houd de shift-toets ingedrukt om de laag proportioneel te schalen.
C- Terwijl u de "shift" -toets ingedrukt houdt, sleept u de linkerbovenhandgreep naar de linkerbovenhoek van het hoofddocument. Druk op "enter" om de transformatieopdracht te verlaten. Zien fig.114.0 en 114.1
115. Met de hoogtereferentie ingesteld, is het nu tijd om een persoon aan de scène toe te voegen.
A- Open de foto van een persoon die loopt. Deze foto is gekozen omdat het een gevoel van beweging toevoegt; hij staat in de juiste hoek en ook omdat de schaduwen / verlichting er goed uitziet voor de scène.
B- Selecteer de relevante delen van de foto.
C- Kopieer en plak deze in het hoofddocument. Geef deze laag ook de naam 'persoon lopen'. Zien Fig. 115,0 en 115,1
116. Gebruik het transformatiecommando om het proportioneel te maken. Zien fig.116.0
117. Vervolgens gaan we de kleine witte randen van deze laag uitknippen.
A- Houd de "CTRL" -toets ingedrukt en klik op de laag om er een selectie omheen te maken.
B- Contracteer de selectie door op het gereedschap "Selecteren" in de hoofdwerkbalk te klikken.
C- Kies in de vervolgkeuzelijst "wijzigen" en "contracteren".
D- Neem contact op met twee pixels en keer de selectie om (SHIFT + CTRL + I.)
E- Knip de geselecteerde randen (CTRL + X). Zien fig.117.0 en 117.1
118. De volgende stap is om deze laag in kleur te corrigeren zodat deze overeenkomt met de rest van de afbeelding en bewegingsonscherpte.
Sommige gebruikers verplaatsen deze laag eenvoudigweg onder de andere aanpassingslagen om deze te corrigeren. Het zou waarschijnlijk niet zo nauwkeurig overeenkomen, omdat de originele foto een andere belichting heeft.
De meeste gebruikers zouden ook aanpassingslagen gebruiken zoals eerder is gedaan om deze aan te passen. Maar omdat deze laag later wazig wordt, is het logisch om dat NIET te doen.
Om deze reden gaan we kleuren individueel corrigeren.
A- Voeg de afstelling van de "kleurbalans" (CTRL + B) toe terwijl de laag "persoon lopen" nog steeds is geselecteerd.
B- Tweak met zijn kleuren passend bij de rest van de afbeelding. Het is de moeite waard om nauwkeurig te bekijken hoe de veranderingen zich vermengen met de rest van de afbeelding. Zien fig.118.0 en 118.1
119. Voeg vervolgens de beeldaanpassing "tint / verzadiging" toe (CTRL + U). Gebruik de "master", "rode", "gele" en "blauwe" kanalen om de laag verder te matchen met de rest van de afbeelding. Zien Fig. 119,0, 119.1, 119.2 en 119,3
120. De laag mengt nu vrij goed met de rest van de afbeelding.
Voeg de afstelling van de "krommen" van afbeeldingen (CTRL + M) toe en gebruik de eerder beschreven technieken om de laag volledig overeen te laten komen. Zien Fig. 120.0
121. Dupliceer de laag voordat u het filter voor "bewegingsonscherpte" toevoegt. Omdat het filter voor "bewegingsonscherpte" geen aanpassingslaag is, dupliceren professionals vaak de hoofdlaag in het geval er een behoefte is om terug te keren naar de oorspronkelijke laag, in een later stadium.
A- Klik op de hoofdwerkbalk "filter" en kies het filter "bewegingsonscherpte" in de vervolgkeuzelijst.
B- Gebruik het dialoogvenster "Voorbeeld" van de bewegingsonscherpte om de "afstand" van de pixels op de laag te regelen. Zien Fig. 121,0 en 121,1
122. Vervolgens gaan we het "chromatische aberratie" -effect toepassen om de afbeelding realistischer en "foto-achtiger" te maken.
Hoewel dit effect de kwaliteit van iemands beeld zal verbeteren, kan het alleen ten volle worden gewaardeerd wanneer het met subtiliteit wordt gebruikt.
Dit effect kan alleen worden toegepast op afgevlakte documenten. Om deze reden moeten we het originele document dupliceren en afvlakken.
A- Om het document te dupliceren, selecteert u gewoon en klikt u met de rechtermuisknop op het bovenste deel van het document.
B- Kies om te "dupliceren" in het pop-upmenu.
C- Geef dit nieuwe document de naam "ca" (chromatische aberratie).
D- Selecteer op een van de lagen. Klik met de rechtermuisknop en kies de optie "afvlakken".
E- Kies ook om "verborgen lagen weg te gooien". Het document is nu afgeplat. Zien Fig. 122,0 en 122,1
123. We moeten nu twee verschillende afgevlakte documenten hebben om aan te passen aan de "chromatische aberratie" -zichtbaarheid.
A- Dupliceer dit nieuwe afgevlakte document en noem het "afbeelding". We zouden nu twee afzonderlijke afgevlakte documenten moeten hebben.
B- Selecteer het "ca" -document en zoom in op 100% (typ 100% linksonder in het document). Dit is om ervoor te zorgen dat bij het verplaatsen / nudgen van de documentkanalen slechts één pixel wordt verschoven.
C- Selecteer het tabblad "kanalen". Zien fig.123.0 en 123,1
124. Schakel vervolgens de tool "verplaatsen" in (v).
Selecteer het "rode" kanaal en duw het één keer omhoog met de pijl "omhoog".
Selecteer het "groene" kanaal en duw het één keer naar beneden met de pijl "omlaag".
Selecteer nu het "blauwe" kanaal en duw het één keer naar links, met de pijl "left" -toets.
Selecteer ten slotte het "RGB" -kanaal bovenaan om terug te schakelen naar de kleurmodus. Het chromatische aberratie-effect is nu gecreëerd.
Zien fig.124.0, 124.1, 124,2 en 124.3
125. Het chromatische aberratie-effect is momenteel zeer prominent aanwezig. De volgende stap is om het subtieler en aantrekkelijker te maken.
A- Ga terug naar het tabblad 'Lagen', dupliceer de laag en stel het bestemmingsdocument in op het 'afbeeldingsdocument'. Noem deze nieuwe laag als "ca". Zien fig.125.0, 125,1 en 125.2
126. Om te beginnen met het verminderen van de prominentie van de "ca" -laag, gaan we eerst de laagdekking verminderen en een laagmasker maken. Zet de dekking terug tot ongeveer 80%.
Schakel vervolgens het penseel in en stel het in op ongeveer 30%.
Zoom in op het document en begin met het wegvegen (weglaten) van gebieden waar de chromatische aberratie te sterk is. Voor preciezere resultaten, verkleint u de penseelgrootte tot ongeveer 30 met de "[" -toets. Zien fig.126.0
127. Om dit proces te voltooien, gaan we een beetje vignetteringeffect toevoegen om de afbeelding aantrekkelijker te maken.
Dit effect wordt gebruikt als aanpassingslaag voor de ultieme controle om deze te bewerken en / of uit te schakelen wanneer dat nodig is.
A- Schakel het hulpmiddel "elliptische selectiekader" in via de werkbalk aan de zijkant.
B- Klik en sleep vervolgens dit hulpmiddel van de rechteronderhoek van het document naar het linkerbovengedeelte ervan. De selectie moet worden ingeschakeld. Zien Fig. 127.0 en 127,1
128. Terwijl de selectie nog aan is, veegt u de randen ervan (alt + ctrl + d) en stelt u de "veerradius" in op ongeveer 75 pixels. Deze waarde werkte goed, maar voel je vrij probeer een andere waarde. Zien fig.128.0 en 128,1
129. Selecteer de selectie om de randen van het document alleen te beïnvloeden (SHIFT + CTRL + I.)
Voeg vervolgens de aanpassingslaag "niveaus" toe en verlaag de waarde van de "uitgangsniveaus" naar ongeveer 20, om deze donkerder te maken. Zien fig.129.0, 129,1 en 129,2
130. Vervolgens geven we deze laag de naam 'vignettering' en schalen deze proportioneel (CTRL + T), zodat deze alleen de hoek van de documenten beïnvloedt.
Gebruik ten slotte de eerder behandelde technieken om deze subtieler te maken en de prominentie ervan in bepaalde delen van de afbeelding te verminderen. Een tevreden met de resultaten, je kunt ook dupliceren en de "vignettering" -laag in het hoofd PSD-bestand plaatsen, indien gewenst. Zien Fig. 130,0, 130.1 en 130.2
131. Sla tenslotte het bestand op als Tiff en sluit de andere documenten. Zien fig.131.0 en 131,1
Accentsconagua