Share
Wat je gaat creërenSoms hebben we beperkte opties bij de keuze van kunstbenodigdheden bij de hand. Het is misschien maar een fles inkt en een dunne penpunt voor een zeer gedetailleerde tekening met verschillende lijnen. Is een dergelijke beperking een uitdaging, of een creatieve kans om artistiek meesterschap te ontwikkelen? Ik ga je laten zien hoe boeiend het kan zijn om met slechts één hulpmiddel te tekenen en de grenzeloze mogelijkheden die het onthult.
In de tutorial van vandaag zal ik een natuurlijke compositie tekenen met verschillende texturen. Voor het centrale element heb ik een slak gekozen omdat het een heel interessant object is om texturen te onderzoeken. Andere elementen zijn ook biologisch; het is een bemoste ondergrond en een takje met verschillende bladeren. Ik stel voor dat je deze tekening een oefening vindt in het verkennen van textuur, niet alleen een inktschets van een slak in een bos.
Deze zelfstudie bestaat uit twee delen, potlood en inkt. Elk ervan kan afzonderlijk worden voltooid, waarbij tekeningen in twee verschillende technieken worden gemaakt. Je kunt ook het potloodgedeelte volgen en direct aan de inkttekening beginnen als je zeker bent van je vaardigheden.
Het potloodgedeelte is erg belangrijk voor het opbouwen van een uitgebalanceerde compositie, het begrijpen van de constructie van de objecten en het kunnen analyseren van de texturen.
Voor de eerste stap teken ik gewoon twee eenvoudige rechthoekige vormen. In de eerste wordt de ronde schaalvorm geplaatst en de tweede is voor het lichaam van de slak.
Ik teken de contouren van de slak. De schaal heeft een spiraalpatroon met een delicaat reliëf en het lichaam is gevormd uit zachte, afgeronde lijnen. Het hoofd van de slak heeft twee lange, dunne tentakels met ogen aan de bovenkant.
Om de compositie interessanter te maken, plaats ik een takje met bladeren achter de slak. Om de grote, zware schaal te balanceren, moet ik de ruimte van de tekening vóór de slak opvullen en versterken. Ik heb er drie bladeren dicht bij elkaar geplaatst.
Ik markeer ook een kleine heuvel voor de slak om naar beneden te gaan. Het zal beweging en dynamiek creëren.
Ik teken de bemoste textuur. Het is niet nodig om elk klein detail te tekenen, omdat het verschil in dichtheid van de arcering een illusie van hoge detailleringen creëert. Ik gebruik hier drie soorten arcering: enkele golvende lijnen, groepen van verschillende zeer korte arceringen en een ruime arcering om schaduwgebieden te benadrukken.
Een combinatie van verschillende luiken zorgt voor een uniforme look. Om het interessanter en diverser te maken, voeg ik een kleine steenvorm toe.
Ik ga naar de schaal van de slak. Met ronde slagen markeer ik het volume van de schaal en voeg ik nog een laag arceringen toe aan de zijkanten van de schaalkrullen.
Ik maak de contouren van de schaal ook dikker en donkerder, omdat de schaal een substantieel object is in deze tekening en het aandacht zou moeten trekken.
Het lichaam van de slak is getextureerd en verdeeld in segmenten. De segmenten op het lichaam kunnen in drie categorieën worden verdeeld. De bovenste segmenten zijn langwerpig en dun. De tweede groep is klein en bevat kleine ronde elementen. Het derde type patroon wordt gemaakt door relatief grote elementen, dicht bij een rechthoek in vorm.
Het bovenste deel van de slak vangt het licht, dus het moet lichter zijn dan het onderste deel van het lichaam.
Ik maak de kleine holtes tussen de segmenten op het lichaam donkerder, zodat het patroon beter zichtbaar is.
Ik voeg broedsel toe aan de bladeren en het takje en accentueer de schaduwrijke gebieden.
Ik traceer de hoofdcontouren naar het schone vel kopieerpapier.
Ik bereid me voor op het inkleuren van mijn kunstwerk en ik moet mijn penpunt testen. Het zal me in staat stellen om het te beheersen en het beter te voelen in de volgende stappen.
Ik teken lijnen met variërende druk en vanuit verschillende hoeken. Als ik heel hard druk, is de slag dik. Als ik het papier nauwelijks raak, is de lijn dun. Ik oefen ook dotwork. Stippen zijn ook gevoelig voor druk. Het is heel belangrijk om deze verbinding van uw acties en het resultaat op het papier te voelen en te onthouden.
Ik begin met stippen in het bemoste heuvellandschap. Dit gebied zal donker zijn vanwege de schaduw onder het lichaam van de slak. Hoe dichter de punten bij elkaar zijn, hoe donkerder deze plek eruitziet. Het is ook mogelijk om de grootte van de punten te variëren door op harder of lichter op de penpunt te drukken.
Ik markeer kleine holtes tussen de segmenten op het lichaam van de slak, met behulp van stippen.
Ik teken afgeronde lijnen om het patroon op de schaal te onthullen. De lijnen zijn organisch, dus ze moeten niet perfect even en gelijk zijn.
Ik voeg nog een laag dunne lijnen toe tussen de bestaande, zodat de schaal nu meer driedimensionaal is.
Ik schets de tak en verlaat. Door harder op de punt te drukken, maak ik de contour relatief dik.
Met delicate dotwork breid ik de textuur van het mos naar beneden uit. De onderrand van het oppervlak is afgerond en wazig, en het helpt bij het creëren van een zachte en gebalanceerde look voor de tekening in het algemeen.
Ik voeg een laag stippen toe aan het onderste gedeelte van het lichaam van de slak. De schaduwrijke gebieden worden donkerder en de segmenten krijgen een delicate textuur.
Ik werk nog steeds aan het lichaam van de slak. Dots zijn perfect voor dit soort textuur, omdat ze je in staat stellen om elk patroon zonder hardheid te creëren.
Ik maak de textuur van kleine ronde segmenten en markeer het patroon van de bovenste langwerpige segmenten.
Het bovenste deel van het lichaam blijft bijna onaangetast, en nu voeg ik er een laag van nauwkeurige puntjes aan toe.
Ik maak het zijgedeelte van de schaal spiraal donkerder, met dunne, afgeronde lijnen. Het centrale deel van de spiraal moet licht blijven, omdat het helpt om volume te creëren in de tekening.
De schaal is nog niet zo stevig en daarom voeg ik nog een laag dunne luiken en punten toe. Deze elementen vullen de witte openingen op het papier.
De slak heeft nog steeds geen "hoorns". De tentakels op het hoofd van de slak hebben een subtiele textuur en ik gebruik stippen om het weer te geven. Ik druk harder met de penpunt wanneer ik de contouren teken, zodat de lijn dikker wordt.
Ik teken eenvoudige parallelle luiken op de bladeren en de tak. De luiken benadrukken donkere gebieden en zinspelen op de zachte beweging van de bladeren.
De slagen op de tak hebben niet dezelfde lengte, omdat de textuur van hout enige onregelmatigheid impliceert.
Ik voeg stippen toe aan de bladeren en er komen meer luiken naar de tak. Cross-arcering is een geweldige manier om de textuur van een solide object te creëren.
Ik keer terug naar het mos onder de slak. Groepen korte luiken helpen me om een tastbare textuur en diepte van schaduwen te creëren.
Ik evalueer mijn tekening. De slak heeft meer kleine details nodig, dus voeg ik meer punten toe aan het onderste gedeelte en aan de donkere delen van de schaal.
Ik voeg meer kleine details aan het mos toe met dunne lijnen en puntjes.
Ik maak delicate lokale arcering op de schaal. De schaal ziet er nu natuurlijker uit.
De tak met bladeren ziet er te afleidend uit. Met delicate, dunne arceringen maak ik ze een beetje donkerder, zodat ze naar de zijlijn verdwijnen.
Gefeliciteerd, de tekening is voltooid! Werken met verschillende texturen, vooral als je beperkte mogelijkheden hebt in het kunstmedium, kan lastig zijn. Ik hoop dat het proces om deze tekening stap voor stap te maken duidelijk heeft gemaakt dat je met succes objecten van elke textuur kunt tekenen. Ik wens je het allerbeste bij het beheersen van de inkttechniek!
Accentsconagua