Effing Worms - Xmas een wintersprookjesland in elkaar slaan

Vakantiemuziek is al bezig met het vullen van de winkelcentra, mensen worstelen om geschenken te kopen en de sneeuw is al begonnen te dalen in delen van de wereld, wat aangeeft dat de vakanties hier zijn. Sommigen houden ervan, anderen haten het, maar iedereen wordt in deze tijd van het jaar gestresst. Laten we kijken of de nieuwe versie van Effing Games, Effing Worms-Xmas, die stress kan verlichten.

Speel het spel



Klik om Effing Worms - Xmas te spelen

gameplay

Hoe het speelt

Effing Worms - Xmas geeft je de controle over een kleine worm die is gebouwd en klaar om Xmas te verpesten. In deze context kunnen kerstmis kerst in een alternatieve dimensie zijn, of een nieuwe vakantie helemaal - wat het ook is, maak je klaar om het te verwoesten.

Het doel is simpel: met WASD of de pijltjestoetsen moet je je worm naar zijn onbewuste slachtoffers navigeren en ze op elke mogelijke manier vernietigen. In het begin bestaat dit uit simpelweg eten, door ze tegen te gaan, maar uiteindelijk heb je een volledig arsenaal aan manieren om te vernietigen, als dat het pad is dat je kiest.

Mijn enige klacht over de bedieningselementen is het ontbreken van muisondersteuning. De besturing van het spel is heel eenvoudig en zou compatibel zijn met de muis, dus het is jammer dat het niet als optioneel besturingsschema is geïmplementeerd. Eenvoudige bewegingen van de muis kunnen bepalen waar uw worm naartoe gaat, en de optionele spike-opname kan worden geactiveerd met de linkermuisknop. Hoewel het geen groot probleem is dat het besturingsschema niet bestaat, vervreemdt het potentieel meer casual gamers en voorkomt het dat het spel een (meer sponsorvriendelijk) muisspel is.

In de kern is het spel snel, eenvoudig en plezierig - en dit zijn de sterkste punten. Vanwege de eenvoudige bediening en het ontbreken van een zelfstudie (de snelle instructies op het scherm nemen geen tijd in beslag, ze zijn er gewoon voor u om te lezen indien nodig), het spel is snel en gemakkelijk om in te springen. Binnen enkele seconden kun je elven en yeti's eten en een winterwonderland verwoesten. De actie verandert niet teveel in het spel, maar het is kort genoeg dat dit er niet echt toe doet.

Zelfs eenvoudige games hebben wat richting nodig

De grootste fout met de eenvoud van het spel is het gebrek aan richting om een ​​niveau daadwerkelijk te voltooien. Het spel maakt gebruik van een missiesysteem, waarbij je een doel krijgt als "eet X vijanden van achteren", maar je doet heel weinig om dit doel te relateren aan de speler.

Het is al lang bekend bij gameontwikkelaars dat tekst in een game niet door veel spelers wordt gelezen, dus het is nogal gek dat het kerndoel in tekst wordt gepresenteerd (en kleine tekst onderaan het scherm, om op te starten). Een elegantere oplossing voor het weergeven van deze informatie zou zijn geweest om de missiesectie in de eerste missie te markeren en een marker te plaatsen voor de vijanden die daadwerkelijk bijdragen aan het doel. Dit zou ervoor gezorgd hebben dat spelers wisten dat er een missiedoel was om een ​​level te voltooien. Dat gezegd zijnde, het simpelweg gek doen en het doden van dingen bereikt bijna altijd het missie doel, dus het is geen big deal.

Upgrades zijn geweldig en voeg de herhalingswaarde toe

Hoewel het spel leuk is, kunnen de kernmechanismen niet al het krediet opnemen. Heel erg zoals hoe een glas advocaat met sommige notemuskaat wordt verbeterd, wordt Effing Worms - Kerstmis verbeterd met het kruid van een upgradesysteem.

Na elke missie krijgt de speler twee mogelijke upgrades aangeboden. Je kunt er maar één kiezen, dus je moet zorgvuldig uitkiezen, omdat je beslissing van invloed is op hoe je de rest van het spel speelt. Sommige upgrades geven de worm meer gezondheid, terwijl anderen hem een ​​stekelige staart geven die vijanden vernietigt wanneer deze in contact komen met hen. Upgrades zijn enigszins divers, dus je vraagt ​​je meestal af wat de game zou zijn als je de andere optie had gekozen.

Mijn enige klacht over het upgrade-systeem is dat het een beetje eenvoudig is voor mijn smaak. Met zo'n basiskernmechanicus (pure vernietiging als een enorme worm), is het gemakkelijk om waanzinnig geweldige ideeën te bedenken over hoe je dit wezen kunt evolueren. Het spel wordt niet te gek, en te veel van de upgrades hebben betrekking op de kernstatistieken, zoals gezondheid of snelheid. Terwijl een paar upgrades het buitengewoon abnormaal aandoen - zoals het worden van een landhaai (spikes boven je vijanden, zelfs ondergronds) en het uitspuwen van schadelijk bloed met een gebrul - is er nog steeds genoeg ruimte voor creativiteit.

Elke game duurt slechts een korte tijd, maar variaties in de eerder genoemde upgrades zorgen voor een aantal enigszins unieke speelervaringen en zorgen ervoor dat je je voor minimaal een seconde kunt bezighouden. Er is ook een sandbox-modus die wordt aangeboden, en te oordelen naar de reacties op verschillende portals en waanzinnig hoge scores (buiten een paar plaatsen die het slachtoffer zouden kunnen worden van hacking), is het duidelijk dat mensen van deze toevoeging genoten hebben.

Een andere positieve toevoeging die ik noem, gerelateerd aan scoren, is de massaal grote score-teller; beargumenteer alles wat je wilt, maar er is zeker iets lonender aan een 20-cijferige score dan een 4-cijferige score, en Effing Worms maakt daar zonder twijfel gebruik van. De sandbox-modus voldoet echter wel aan een "kill-scherm", omdat de speler voor altijd in omvang en snelheid blijft toenemen, zonder beperkingen. Dit zorgt er uiteindelijk voor dat het scherm volledig wordt geblokkeerd door een enkel segment van je worm en doodt in wezen elke rationele rest van het spel (hoewel je nog steeds blindelings vijanden kunt doden en je combo kunt gebruiken, wat vreemd genoeg verslavend is).

Het zou fantastisch zijn geweest om de camera uit te zoomen om meer strategisch en visueel acceptabel te spelen, maar de sandbox-modus is over het algemeen een geschenk van een extra toevoeging, dus ik zou het niet te veel moeten opslokken.

grafiek

Effing Worms - Xmas heeft fantastische kunstwerken, met weinig perspectief voor verbetering. De graphics zijn door het hele spel gepolijst. Animaties zijn ongelooflijk soepel, elk item is uniek gemaakt (geen paletswaps of andere goedkope tricks) en de aandacht voor detail is erg hoog.

Veel games hebben een neutraal hoofdmenu, maar vanaf het begin is het hoofdmenu geanimeerd en vol actie. Dit is belangrijk, omdat de eerste indruk van een game zowel verwachtingen als een stemming bepaalt. Als een speler van mening is dat het menu van slechte kwaliteit is, zullen ze dit veel eerder van het spel verwachten; als ze dit van het spel vermoeden, is het een beetje een self-fulfilling prophecy, omdat ze een negatiever beeld hebben van alles als ze het benaderen.

De nagellak stopt niet in het hoofdmenu en schittert bijzonder helder tijdens het spelen. De achtergrond heeft meerdere lagen parallax, die een grote diepte toevoegen, en een charmante visuele wereld, des te meer geschikt voor vernietiging. Zelfs na het verkrijgen van Game Over, is het duidelijk dat elk menu zorgvuldig werd samengesteld en evenveel aandacht kreeg als het vorige.

audio

De audio is ook uitzonderlijk. Ik luister niet persoonlijk naar te veel heavy metal, maar als er een keer is dat ik dat liever zou doen, dan is dat terwijl ik verwoed raak onder de kerstmannen.

Het spel begint met een zachte, vrolijke vakantietune, maar verandert snel in razende heavy metal als de vernietiging volgt. Als je terugduikt onder de grond en even rustig blijft, zal de muziek snel terugkeren naar zijn kalme, vredige zelf. Deze kleine aanraking met audiopolijst heeft een lange weg afgelegd en heeft zeker een glimlach op mijn gezicht gebracht. Het zware metaal zelf zorgt voor een heel passend en sfeervol stuk, en ik denk niet dat een ander genre beter zou werken.

Nogmaals, er is een geweldige mate van verfijning van de audio, zoals het geluid van de jinglebel wanneer je over een menu-optie beweegt en de brullende geluiden in het hoofdmenu. De geluidseffecten tijdens het spel zijn zeer goed gedaan en zijn overal te vinden zoals je zou verwachten. Alles past perfect bij de actie en drijft de vrolijke aard van het spel naar huis.

Conclusie

Effing Worms - Xmas heeft misschien een paar kleine fouten, maar voor wat het is (een snelle, door de vakantie gevulde spin-off van een populaire franchise), is het uitstekend gedaan.

Het is voor mij als ontwikkelaar en speler duidelijk dat de hoeveelheid inspanning die in deze game is gestopt aanzienlijk was, en veel meer dan alleen maar genoeg was om door te scharrelen en een game te krijgen voor de feestdagen. Er is extreme nagel in elk aspect van het spel, en afgezien van de weinige fouten die ik heb genoemd, straalt het hele spel uit als een compleet pakket van hoge kwaliteit..

Afscheid gedachte?

Als game-ontwikkelaar denk ik er vaak aan om volledig willekeurige games te combineren om iets soortgelijks, maar uniek te maken. Hoe zou je het leuk vinden om iets te zien dat de vergelijkbare hit Sydney Shark combineert met Effing Worms?