Share
Hoewel compressoren waarschijnlijk het belangrijkste element in de mengtoolbox zijn (na equalizers), zijn er veel ambiguïteit en verwarring om hen heen als hun parameters en hoe ze effect hebben op inkomende audio die subtieler is. In dit segment van onze doorlopende serie proberen we enkele van de mysteries rond compressie op te helderen door te kijken naar verschillende soorten compressoren, een paar compressietechnieken en hoe deze technieken in ons project kunnen worden geïmplementeerd..
Compressie is in feite het verlagen van signalen met hoge amplitude van een inkomende audiobron om het bereik tussen de hoge en lage amplituden van het signaal te 'comprimeren'. Dit wordt vaak gedaan in mixen om vangstovergangen op instrumenten zoals drums en bas op te vangen om het niveau van het hele instrument gelijk te maken, zodat het in zijn geheel op een redelijk consistent niveau te horen is. (Dit verschilt van compressie in mastering, wat grotendeels wordt gebruikt om het niveau van een volledig nummer gelijk te schakelen, waar we hier niet op ingaan.)
Om dit te illustreren, stel je een enkele akoestische basnoot voor met een aanvalsfase met hoge amplitude en een release-fase met lage amplitude. Het plaatsen van een compressor op dit signaal zal de initiële aanvalsamplitude doen afnemen, waardoor de amplitude van de gehele nootgebeurtenis consistenter wordt. Op deze manier kan het gehele signaal vervolgens in amplitude worden verhoogd om de luidheid van het algehele signaal te vergroten.
Compressoren zijn er in veel verschillende soorten die zijn ontworpen voor gebruik in verschillende gevallen. Logica wordt geleverd met verschillende typen die toegankelijk zijn via het vervolgkeuzemenu 'circuittype' in de compressor aan boord. Uw DAW kan al dan niet deze circuittype-opties hebben, maar de circuittypen gemodelleerd in Logic zijn gebaseerd op beproefde analoge compressortypen die overal in de analoge en digitale mengwerelden voorkomen..
Dit is het standaard Logic-compressortype (geen model) dat redelijk rechtlijnig en neutraal is. Ik gebruik dit meestal voor zijketen (dit wordt later uitgelegd) omdat het gemakkelijk in te stellen is en goede pompresultaten geeft zonder het geluid te kleuren.
Deze circuittypes zijn gebaseerd op klassieke variabele-μ compressoren die vacuümbuizen gebruiken en die karakteristiek vloeiende compressiekrommen en een warme kleuring geven. Een goed voorbeeld van een variabele-μ-compressor is de Fairchild 670.
Dit circuittype is goed voor transiënten met een hoge amplitude, omdat het snel reageert en een hoog niveau aan kan. VCA-compressoren zijn de meest flexibele compressietypen omdat ze extreem transparant kunnen zijn. Een beroemd voorbeeld van een VCA zou de dbx 160S zijn.
Het FET-circuittype heeft een zeer snelle attack en release en kan niet overweg met een hoog niveau. Het is vergelijkbaar met de variabele-μ-compressor, maar met kleureigenschappen die meer lijken op verzadiging dan buiswarmte. Dit type is de go-to in veel studio's voor drums en zang. Een goed voorbeeld hiervan is de UREI 1176.
Optische isolatorcompressoren zijn interessant omdat ze een lichtbron gebruiken om de amplitude te regelen. Naarmate de ingangsamplitude toeneemt, neemt de interne lichtbron toe in helderheid, op een fotogeleidende cel die op zijn beurt de output verlaagt. Deze compressoren zijn goed voor basgitaar, zang, meester of wat je maar wilt worden vetgemest. Een goed klassiek voorbeeld hiervan is de Teletronix LA2A.
Het is belangrijk op te merken dat GEEN van de bovenstaande modellen bedoeld zijn als emulaties van elk type compressor, maar gemodelleerd zijn naar de algemene kenmerken en beperkingen van dat specifieke type compressor. Het is ook belangrijk om niet te veel in beslag te worden genomen door het gebruik van een type compressor voor een enkel type instrument. Experimenteer rond en als het goed klinkt, gebruik het dan.
Hoewel er veel over het onderwerp is geschreven, is hier een kort overzicht van een goede manier om de instellingen van de compressor in te stellen:
Stel het drempelniveau zo in dat de gain-reductiemeter op tijd begint te pompen met uw geluid. Overal vanaf 3-6 dB reductie is waarschijnlijk een goede plek om te beginnen, omdat je de effecten van de compressor op je geluid zult horen zonder het dramatisch te veranderen.
Stel de attacktijd in. Doe dit door te beginnen met de snelste attacktijd mogelijk (zeer snelle reductie van transiënte amplitude) en dan langzaam terug te gaan tot je een natuurlijk geluid hebt met een duidelijke aanval .
Stel de releasetijd in door te beginnen met de langzaamste releasetijd die mogelijk is (zeer langzame rebound van voorbijgaande amplitude) en vervolgens langzaam vast te klemmen totdat het geluid op de maat van de muziek past.
Stel de verhouding in (de verhouding tussen ingangsamplitude en uitgangsamplitude) en knie (hoe hard of geleidelijk het signaal bij de drempel wordt gecomprimeerd) naar smaak.
Ga terug en pas de instellingen naar wens aan om de compressor op de maat van de muziek te laten 'ademen'. Een goede manier om hier zeker van te zijn, is door de releasetijd in te stellen op een waarde die op tijd is met je muziek. (Het tempo is bijvoorbeeld 120 en de release is ingesteld op 500 ms om een kwartnoot te maken.)
Zodra u vertrouwd bent met het gebruik van de compressor, kunnen we beginnen met een beetje plezier ermee, buiten het normale gebruik ervan. Hier zijn een paar technieken om uit te proberen.
Dit is een veelgebruikte truc voor basdrum en bas om het lage gedeelte helder te laten klinken, maar kan creatief worden gebruikt voor vrijwel alles. Kortom, wat hier gaande is, is dat de amplitude van één signaal bepaalt hoe de compressor op een tweede signaal reageert. Om dit te doen, hoeft u alleen maar naar het zijketenmenu van de compressor te gaan (indien beschikbaar) en de ingang te selecteren die u wilt gebruiken om het antwoord van de compressor te dicteren.
Een algemene go-to (en een die ik gebruik in dit project) is om een compressor op de bas te zetten en de kick als zijketting te laten gebruiken. Met deze routing wordt de bas gecomprimeerd elke keer dat de kick toeslaat, waardoor het niveau van de bas tijdens de kick hit wordt verlaagd en de kick door de punch kan slaan.
Dit is een andere vaak gebruikte truc als slechts één compressor het niet doet, of bij gebruik van zijketenscompressie en het signaal moet worden gecomprimeerd, zelfs wanneer de zijketen niet actief is (bijvoorbeeld in bassen om de aanvalstransiënten te besturen). Hiervoor hoeft u alleen maar een compressor te plaatsen zodat deze een eerste compressor volgt in het signaalpad. Deze methode heeft altijd de voorkeur wanneer een signaal met een hoge versterkingsverhouding eenmaal wordt gecomprimeerd, omdat het de belasting van een enkele compressor verlicht. Een goede vuistregel is om vaak en met een lage ratio te comprimeren in plaats van niet vaak en met een hoge ratio.
Parallelle compressie is een zeer populaire techniek waarbij de mengingenieur een signaal neemt (bijvoorbeeld een kickdrum) en deze naar twee verschillende kanalen verzendt, waarvan er één zware compressie heeft en de andere droog is. De twee signalen worden vervolgens opnieuw gecombineerd en gemengd om een kick te creëren met de in-your-face punch van het zwaar gecomprimeerde signaal terwijl de dynamische informatie van het droge signaal behouden blijft.
Een snelle manier om parallelle compressie uit de compressor van Logic te krijgen, is door het openbaringsmenu voor geavanceerde parameters te openen (de driehoek linksonder) en het mixniveau van de compressor aan te passen. Als u de schuifregelaar naar links verplaatst, krijgt u automatisch parallelle compressie omdat u nu het natte en droge signaal van de compressor mengt.
Hier is een A / V overzicht van hoe ik een paar van de bovenstaande ideeën in ons project heb geïmplementeerd. Het is absoluut niet perfect, maar het maakt dingen zeker veel beter klinken dan waar ze waren.
In de volgende les gaan we kijken naar enkele creatieve effecten en routeringsideeën om dit nummer vorm te geven in iets dat uniek is voor ons. Zie je dan.
Accentsconagua