De sleutel tot verbetering is de praktijk. Het is erg belangrijk om een sterke en gezonde zelfkritiek te hebben. Ik zal het u uitleggen voordat u deze tutorial leest: deze zijn gewoon gemeenschappelijk fouten die ik in de loop der jaren heb gezien in veel gitaristen en ik heb dezelfde fouten gemaakt. Hoewel dit niet betekent dat u ze zelf maakt, kunt u deze tutorial als een startpunt nemen om uw zwakke punten te analyseren.
Vibrato. Een super-onderschatte techniek die iedereen in de gitaarwereld denkt te kunnen doen, maar in werkelijkheid niet.
Vibrato-techniek betekent niet dat je je hand supersnel moet schudden totdat de snaar van de bovenkant naar de onderkant van de nek zwaait. Sterker nog, de goede vibrato-techniek komt voort uit een ontspannen beweging die net een beetje extra natuurlijke sfeer toevoegt aan de noot die je speelt.
Het punt dat de meeste mensen missen, is bij het spelen van Vibrato tijd. Vibrato zoals in de tijd net zo goed als de andere noten. Het toevoegen van een effect aan een noot betekent niet dat je jezelf kunt oproepen om in de tijd te zijn, of in harmonie.
Dit leidt tot afstemmen. Het gebruik van vibrato op een noot betekent niet dat je een kwart toon van een bocht moet maken. Nogmaals, beide fouten zijn het resultaat van een gestresste speler.
Gebruik ten slotte geen vibrato op elke noot die langer is dan een kwart noot. Een noot vasthouden betekent niet noodzakelijk dat je er vibrato aan moet toevoegen. Denk er zo over na. Als je elke keer een speciaal effect gebruikt, is het niet langer speciaal. Gebruik daarom vibrato alleen wanneer dat nodig is, net als met andere technieken.
Dit is heel gebruikelijk. Als je ooit zelf hebt opgenomen, op een bepaald moment, tijdens je muzikale carrière, dan heb je waarschijnlijk gemerkt hoe oud je was. Misschien ben je jarenlang verbeterd, misschien ook niet.
Hoewel het heel raar is hoe gitaristen een slechte reputatie hebben in zowel timing als lezen.
De reden waarom spelen op tijd zo pijnlijk is, is het feit dat je begint te denken aan gitaar als een instrument dat gewoon toonhoogte heeft. Dus je zorgt voor het leren van schalen, akkoorden maar je stopt nooit om te denken dat alles in muziek op tijd moet worden gezet, ongeacht het instrument dat gespeeld wordt.
De sleutel tot verbetering is een metronoom.
Als een speler in het algemeen moet je niet overwegen om een metronoom iets extra's te geven, en je beschouwt de vaardigheid om een boek te lezen niet als een lid van een samenleving..
Dit punt is iets waar ik echt dol op ben en het kan zijn dat sommige mensen onderschatten of er zelfs niet veel om geven. Het klinkt misschien als een geavanceerde vaardigheid om als een gitarist te hebben, maar voor mij, hoe eerder je alles ziet - tonen, intervallen, punten - in de nek, hoe beter het is.
Ik begin met dit idee: het gebruik van patronen of vormen om toonladders en akkoorden te spelen heeft voor- en nadelen.
Ik zeg niet dat je alle noten moet leren als je de gitaar voor het eerst opraapt. Leer eerst het patroon. Leer vervolgens de intervallen die u speelt en leer de noten.
Niemand van ons zal alles in eerste instantie leren; zien wat er in de nek gebeurt, moet ieders doel zijn.
Dit komt omdat een goede kennis van fretboard betekent dat je niet alleen weet wat je doet, maar dat je ook om de noten geeft die je speelt.
Misschien heb je dat gevoel gehad "Als ik solo ben, laat ik de patronen gewoon op en neer lopen en weet ik niet wat ik anders moet doen". Dit komt omdat je niet denkt in termen van noot, je denkt in termen van vormen. Elke bank heeft zijn eigen karakter en geluid. Hoe snel je leert, hoe authentieker je motieven zullen worden.
Dergelijke fouten zijn niet meteen duidelijk in een gitarist, zoals timing of vibrato. Hoewel de effecten van dit gebrek volledig herkenbaar zijn: aritmische, non-sense, niet memorabele solo's.
En deze fouten hebben te maken met twee aspecten van muziek: halsvisualisatie maar vooral oortraining.
Ik heb het eerste punt al overwogen; overweeg nu het punt van gehoortraining en solo's. Je moet altijd je oor gebruiken wanneer je een schaal leert. En daarmee bedoel ik altijd.
Een schaal leren door alleen naar de stippen op een papier te kijken, brengt je nergens. Je moet de toonladder zingen terwijl je speelt. Je moet in staat zijn om die schaal te zingen vanaf een bepaalde wortel.
Deze training zal meer met je oor experimenteren en je vooral de richting van elke noot in een schaal laten begrijpen.
Ik kan geen specifieker woord vinden om dit laatste punt te beschrijven. De gitaar is een eenvoudig instrument om te bespelen, maar een heel moeilijk instrument om te beheersen. Ook is gitaar zo'n soort instrument dat iedereen zegt te spelen, zelfs als ze een paar open akkoorden kennen.
Dus wanneer iemand gitaar begint te spelen, leren ze de basisakkoorden en misschien wat schaal en ze denken dat ze kunnen spelen omdat ze vrienden hebben die hetzelfde doen.
Dit zeg ik niet, maar als je gitaar wilt spelen, moet je 10 jaar conservatorium studeren of je hele leven eraan wijden. Waar ik op wijs, is het feit dat we te snel leren dingen opgeven.
Als het spelen van gitaar - of zelfs een ander instrument - als een moeilijk ding om te doen wordt beschouwd, iets waar je je echt doorheen moet duwen, dan weet ik zeker dat alleen mensen met toewijding erin zouden duiken.
Een instrument kunnen bespelen, moet zich ontwikkelen gedurende jaren van studie en andere vaardigheden die je leert. Dus wees geduldig met jezelf, maar wees ook niet lui en probeer altijd enthousiast te zijn over iets nieuws om te leren.
Ik hoop dat je dit artikel niet als een dwaze kritiek tegen gitaristen zult beschouwen: ik speel tenslotte ook gitaar en ik ben absoluut niet foutloos. Ik denk dat het eerste ding om een fout te herstellen het is om ze te herkennen. Dus, eerlijk te zijn, overweeg of je jezelf in een van die categorieën hebt laten vallen.