Share
Ed Durbrow's nummer "Ghosts" is verfrissend omdat hij zeker niet hetzelfde oude ding op dezelfde oude, vermoeide manier aanpakt! De productie is gespannen en heeft veel beweging, wat heeft gezorgd voor een plezierige en intrigerende luisterervaring. Ik waardeer het vooral dat je in staat bent om de unieke uitdagingen aan te pakken die een compositie-onderwerp zoals deze creëert!
Dit is een kritiek op "Ghosts" door Ed Durbrow. Je vindt de originele workshop hier.
Het nummer heeft een vrij complexe vorm, maar het glijdt naadloos over en ik voelde geen ongemakkelijke "wratten" in de vorm door verschillende luisterbeurten. "Ghosts" heeft de volgende vorm, waar ik in de loop van deze kritiek naar zal verwijzen.
Het rijmschema van de verzen is AABB, terwijl die van het refrein ABAB is. Dit is een goed gesprek en geeft het oor een pauze voordat het terugkeert naar het rijmpjesschema.
De B-sectie die de twee secties verbindt heeft geen rijm, maar het werkt prima zonder het, en voegt een meer gemoedelijke toon toe. Het hangt echt af van de melodie en frasering of dit geen rijmtechniek is of niet. Vertrouw op je oren.
Als je rechtstreeks in het derde couplet stapt met alleen een muzikale solo ertussen, heb je genoeg auditieve variatie verkregen, omdat de vorm al behoorlijk complex is. De schrijver koos er echter voor om een brug voorafgaand aan de solo op te nemen. Ik vond het niet overbodig omdat hij een omweg maakte naar de verhaallijn en zich concentreerde op een visuele beschrijving. Nogmaals, deze verandering of onderwerp biedt een kort en welkom reces voordat je terugkeert naar de plot van het nummer. Over het algemeen werkt de vorm heel goed.
De coupletmelodie wordt geleverd in korte, gespannen, pittige frasen. Deze maken dan plaats voor een vrije vorm B-sectie, gevolgd door een veel meer uitgesponnen levering in het refrein.
Het refrein is kort en heeft een repetitieve, chromatische, chanting-kwaliteit die zeer effectief is in een lied over geesten! Het hele patroon wordt opnieuw herhaald voor een lange spannende solo.
Het enige gedeelte dat me melodisch hinderde is de brug, en het is zeker geen groot probleem. Ik had liever meer gehoord van een afwijking van de stijl van akkoordprogressie die zojuist in het refrein was gebruikt. Het is echter gelukt om de intensiteit op te bouwen.
De songtekst was mijn grootste punt van zorg in dit nummer, maar niet omdat het slecht geschreven was. Voor mij had het een identiteitscrisis.
Het nummer heeft geen overdreven speelse toon, maar zou bijna hebben gewerkt als een nummer dat was afgestemd op een leuke, enge film. Verwijzen naar de mogelijkheid van straf in het tweede couplet gaf het lied echter een zwaardere toon. Dit wordt verhoogd in het derde couplet wanneer spot en woede in beeld komen.
Als de 'monsters' van het lied meer allegorisch en minder typisch waren geweest, had het lied meer impact op het sociale commentaar gehad. De toon komt halverwege tussen twee stemmingen terecht en doet geen enkele rechtvaardigheid. Ik zou het een leuk, angstaanjagend nummer maken, minus elke vorm van zwaarlijvigheid, of het met volle kracht naar een donkerdere plaats brengen.
Een ander probleem is dat van een veranderende spreker. Soms spreekt een verteller in deze tekst, en soms is de jongen de spreker. Beperk de stem tot de een of de ander.
Bekijk ook het werkwoord gespannen. Het hele lied is geschreven in het heden, zoals het gebeurt, om zo te zeggen. De brug is echter in het verleden geschreven. Eindelijk, in het derde couplet, springt het nummer in de toekomst naar een nieuwe geprojecteerde 'tegenwoordige' tijd. Het is lastig om in een zo-het-gebeurt-stijl te schrijven, tenzij er maar heel weinig tijd is besteed.
De verteller gaat ook van het verhaal vertellen naar het aanbieden van het kindadvies in het derde couplet. Nogmaals, wees consistent in je stem en gespannen.
Een laatste probleem is de titel die "Ghosts" is. In het refrein spreekt het lied over spoken in pluralistische zin. De brug beschrijft ondertussen een monster in de bijzondere zin.
Ik zou dit nummer echt kunnen voorstellen als een nummer dat gebruikt wordt in een campy-film. De straf, woede en spot moesten worden verwijderd om het leuk te houden.
In een heel andere richting zou het nummer als "Luka" van Suzanne Vega kunnen zijn en het verhaal vertellen van een kind met een aantal ernstige problemen, emotioneel of maatschappelijk. Melodisch neigt het naar het eerste. De grote productie duwt het nog meer in die richting.
Hoewel schrijven over zelden aangeraakte onderwerpen een nadeel kan zijn vanwege een gebrek aan pitches, is het tegenovergestelde ook waar. Wanneer er behoefte is aan een dergelijk nummer, concurreren er niet talloze nummers!
Elk jaar worden een aantal nummers met Halloween-thema weergegeven in cartoons, televisiespecials en films. Als 'Ghosts' voldoende gepolijst is, kan het van thuis uit een muziekbibliotheek en een synch-licentie vinden!
Typisch lagere budgetarena's (geen films) zijn eerder geneigd om al bestaand materiaal te gebruiken dat niet wordt geschreven voor de productie. Wanneer u volledig eigenaar bent van een nummer, inclusief de opname ervan, kunt u dergelijke mogelijkheden vrij verkennen! Veel succes, Ed!
Accentsconagua