Ik heb het Herb Sinus-liedje "I Wanna Be Touched" gekozen voor de kritiek van deze maand. Ik denk dat het nummer een goed platform is om frasering en akkoordenschema's te bekijken en de subtiele variaties die het verschil kunnen maken in het succes van een nummer.
Dit is een kritiek op "I Wanna Be Touched" door Herb Sinus. Je vindt de originele workshop hier.
Laten we eerst eens kijken naar het formulier van het nummer en hoe het verbeterd kan worden.
Dit type vorm is werkbaar als er voldoende variatie is in akkoordprogressie en frasering, maar ik vond dat niet het geval. Het probleem zou zijn geholpen door de B-secties in twee regels te verkorten en misschien een brug te maken (een nieuwe melodiegedeelte te zijn) in plaats van het laatste couplet. Ik zal dit meer onderzoeken in de melodie en tekstsecties.
Het rijm in het refrein is zeer minimaal met alleen de woorden 'wereld' en 'doet pijn' en biedt een bijna rijm. Ik had liever een meer perfect rijm gezien in een koor waar rijm op zo'n hoog niveau is, maar over het geheel genomen heeft het gebrek niet veel kwaad gedaan aan het angstige refrein.
De rijmwoorden in zowel het eerste couplet als de B-sectie delen niet alleen hetzelfde klinkergeluid, maar zijn in feite dezelfde woorden. Nogmaals, een vertrek zou veel aangenamer op de oren gevallen zijn.
Ik had meer problemen met de frasering van de lyriek dan met de lyriek zelf. Het nummer heeft een frasering gelijkheid helemaal naar beneden dat in combinatie met een soortgelijke akkoordenschema een beetje eentonig wordt. Een even frase gevolgd door een pauze is de lijnstructuur van het hele nummer.
Sommige woorden uitspreken, lijnen beginnen voorbij de downbeat, sommige zinnen verdraaien met dubbele woorden, het waren allemaal technieken geweest om de algehele gelijkheid te doorbreken. De B-sectie volgt min of meer het patroon van het couplet en het refrein volgt ze allebei op dezelfde manier.
Betaal de meeste hits aandachtig en je zult veel contrast vinden. Er valt zoveel te leren, alleen maar luisteren als een student van schrijven. Ik analyseerde liedjes tijdens mijn wandelingen door het bos!
In het eerste couplet klinken de woorden 'handig' en 'dandy' een beetje gedateerd. Ook de uitdrukking 'wees alleen maar cool of word echt sterk' kan beter zijn en natuurlijker gezegd. Ik vermoed dat er een beetje een taalbarrière is voor de schuld.
De koortekst is sterk en zeilt naadloos door, waardoor het punt van de schrijver naar huis wordt gebracht. Bij het tweede couplet en het tweede B-gedeelte heeft de luisteraar vrijwel het idee van het liedje dat hij speelt. In plaats van een ander voorbeeld te geven van wat en wat niet te doen, gaat de schrijver dieper in op de herspellen die hij speelt. Hij tweede raadt zichzelf en herziet zijn motieven.
Het laatste couplet klonk klinisch en analytisch naar mijn smaak. Woorden als 'meditatie' of 'hypnotherapie' zijn in het algemeen geen liedwoorden. In Nashville moesten we lachen om het feit dat je misschien kinderen zou noemen die honkbal spelen in een tekst, maar je zou nooit een woord als 'Nintendo!' Gebruiken. Nogmaals, sommige woorden zijn gewoon niet lyrisch.
Zoals ik eerder zei, zou deze sectie beter hebben gewerkt als een brug met misschien een meer algemene en filosofische verklaring in plaats van een andere parallel met de andere verzen.
Ik hield niet van de melodie. Er was gewoon te veel herhaling aan de hand. De B-secties gaven een klein beetje akkoord- en melodie-verandering, maar de frasering bleef hetzelfde als de verzen. Zelfs het refrein, dat opent met een punchier-lijn, keert snel terug naar dezelfde frasering, om nog maar te zwijgen van dezelfde twee akkoorden-vamp als het couplet. Het refrein brengt echter wel een beetje ruwheid met zich mee, en dat heeft zeker bijgedragen tot wat variatie.
De problemen in dit nummer zijn heel gebruikelijk en worden gemakkelijk vermeden door ons bewust te worden van onze neigingen om te vallen in de minder dan geïnspireerde songwritingpatronen waar we allemaal bij vallen.
Over het algemeen heeft het nummer een zekere professionaliteit, ondanks enkele nadelen. Ik zou het classificeren als rock, en woorden als 'handig' en 'dandy' klinken een beetje te folterig en ouderwets voor een rocknummer.
De kunst is om dezelfde boodschap over te brengen, en het is een goede, op een scherpere, meer gemoedelijke toon. Elke keer als een nummer een echt introspectieve, positieve boodschap heeft, kan een van de uitdagingen een toon van preken vermijden. Hier is een kans om de luisteraar te laten zien wat u bedoelt in plaats van ze te vertellen. Creëer meer van een verhaallijn die de essentie van het nummer weergeeft.
Ik heb genoten van het doorlezen van dit nummer en merkte dat ik het zong terwijl ik vanmorgen mijn bed opmaakte! Ik vond het vooral leuk om dit gevoel van een mannelijke schrijver te horen. Zoveel muziek geeft tegenwoordig precies het tegenovergestelde weer.