Share
Een instrument opknappen is geen gemakkelijke zaak. Het is niet als een digitale camera waar je wijst naar wat je wilt vastleggen en dan klikt. Super coole vakantiefoto! Je zult misschien niet eindigen met een geweldige foto, maar je kunt het achteraf zeker beter maken. Niet om fotografen te beledigen, maar in audio, als je vanaf het begin een waardeloos bronniveau hebt, zul je uiteindelijk eindigen met een waardeloos gemengd geluid.
Foto door Pablo Albacete
Joel schreef een tijdje geleden een geweldige introductie tot microfoons, waar hij sprak over verschillende soorten microfoons, hun polaire patronen en verschillende specificaties die u in gedachten moet houden bij het kopen van uw microfoon. Tijdens het volgende artikel ga ik verder op het pad van de microfoon en geef ik je een geweldige handleiding voor beginners over het gebruik van je microfoons.
Voordat ik begin, wil ik benadrukken dat het uiteindelijk allemaal in uw oren zit. Experimenteer als het kan, beweeg de microfoon rond met een koptelefoon om de zogeheten 'sweet spot' van het instrument te vinden. Maar om het een beetje gemakkelijker te maken, volgen hier enkele algemene tips, industriestandaard werkprincipes en richtlijnen.
Er zijn drie algemene categorieën van miking: close miking, of spot miking, distant miking en tenslotte ambient miking. Laat me de verschillen uitleggen.
Close miking is wanneer je je microfoon gebruikt, je raadt het al, dichtbij het instrument. Over het algemeen zijn microfoons op 1 tot 3 inch (3 tot 10 cm) van de geluidsbron geplaatst. Met je microfoon heel dicht bij het instrument, krijg je een dik, strak geluid dat klinkt, nogmaals, je raadt het al, dichtbij.
Luister naar de strijkersbegeleiding van Eleanor Rigby door The Beatles. Geoff Emerick zei dat hij de strakke geluidskwaliteit van het kwartet kreeg door elk instrument, dat toen heel ongebruikelijk was, nauw aan te pakken. (Zie: Behind the Glass, Massey, Howard.)
Door dichtbij te mikken, probeer je ook voorzichtig de reflecties en kenmerken van de kamer waarin de microfoon zich bevindt te elimineren. Veel thuisreclames gebruiken de plaatsing van nauwe microfoons alleen omdat hun kamers slecht klinken en ze de zuiverste bron willen kunnen krijgen, zodat ze kan elk gewenst reverbgeluid toevoegen. Nogmaals, bekijk eens een van Joel's artikel, waar hij je een paar tips geeft over hoe je je kamer een beetje beter kunt laten klinken als je zang opnames maakt, en kijk ook eens naar een van mijn artikelen over hoe je een vocaal hokje in je slaapkamer kunt maken.
Er moeten zorgvuldige overwegingen in de positie van uw microfoon worden geplaatst wanneer u in de buurt aan het zoeken bent. Als het te dicht bij een specifieke plek op een instrument wordt geplaatst, wordt alleen die specifieke eigenschap van het instrument vastgelegd, zoals een foto maken van een hoog gebouw dat je camera in landschapsopname vasthoudt. Je krijgt de top, of je krijgt de bodem. Geen super coole vakantiefoto die tijd.
Hetzelfde geldt voor instrumenten die rijk zijn aan harmonische inhoud, d.w.z. instrumenten die een groot en weelderig geluid hebben. Het is moeilijk om het volledige lichaam, de diepte en de omvang van een instrument vast te leggen met slechts één microfoon, vooral wanneer het zich dicht bij een specifiek deel van het lichaam bevindt. Dat is het moment waarop je je toevlucht moet nemen tot het gebruik van meer microfoons, wat ik later zal bereiken, of op een afstand omhoogkom.
Met behulp van Miken op afstand, trek je jezelf iets verder weg van het bronniveau. Over het algemeen worden microfoons geplaatst op een afstand van 3 voet of meer (1 m of meer) van het instrument. Door de microfoon verder weg te plaatsen, legt u het volledige toonspectrum van het instrument vast. In tegenstelling tot 'close miking', neemt 'distant miking' het hele instrument op in plaats van slechts een klein deel ervan.
Door uw microfoon op een afstand te plaatsen, neemt u ook veel van het kamergeluid waar u in opneemt op. De akoestiek van de kamer wordt vermengd met het geluid van het instrument, wat resulteert in een live akoestisch geluid. Als je een geweldige kamer hebt, hoeft dit geen probleem te zijn, omdat de natuurlijke akoestische verbluffendheid van de kamer alleen het geluid verbetert.
Maar, zoals ik al eerder zei, veel kamers hebben de neiging om slecht te klinken en interfereren alleen met het geluid van het instrument, waardoor een ongewenst kamergeluid op een verder geweldig klinkend instrument wordt gezet. Dus probeer te experimenteren met de afstand, door de kamer te lopen en een goede plek te vinden waar je het instrument goed kunt horen.
Ambient-miking is de techniek om je microfoons op een afstand te plaatsen dat het bijna alleen de natuurlijke nagalm van de kamer waar je aan het opnemen bent opneemt. Soms is het zelfs op zo'n afstand dat het niet eens in dezelfde kamer is.
Stel dat je een drumstel opneemt in een strak klinkende kamer, maar in de gang buiten de studio klinkt de drumstel live maar ver weg. Door ambientmicrofoons in de gang op te zetten, leg je de drumkit vast, maar je neemt in wezen de weerkaatsingen op van de gang die van de studio naar de microfoons leidt.
Wanneer iemand ruimtemicrofoons opvoert, zijn ze in wezen bezig de sfeer op te fleuren. Ruimtemicrofoons kunnen in de hoeken van de kamer worden geplaatst, waar ze bijvoorbeeld het algemene geluid van een orkest oppikken, of het kamergeluid van een strijkkwartet..
Ambient-miking, gemengd met close-miking kan u de beste controle over het geluid van een instrument geven. Dit geeft je individuele controle over de spot microfoons en over de kamer. Zie het als twee tracks in uw DAW (Digital Audio Workstation, bijvoorbeeld Pro Tools, Logic Pro enz.), Één voor het instrument (de spotmicrofoon) en één die als de reverb (ambient mic) fungeert.
Ook als uw microfoon verschillende polaire posities heeft, kunt u experimenteren met schakelen tussen deze, luisteren naar welke het beste klinkt. Dit werkt niet alleen met ambient miking, maar ook op afstand en dichtbij miking. Een patroon in de vorm van een acht, dicht bij miked, kan u een strak geluid uit de nabijheid van het instrument geven, maar ook een live geluid van de weerspiegelingen van de kamer.
Foto door Pablo Albacete
U kunt allerlei microfoons gebruiken voor spotmiking. Het hangt gewoon af van het instrument dat u aan het opnemen bent en de gevoeligheid van de betreffende microfoon. Het gebruik van condensatoren en linten voor full-bodied akoestische instrumenten zoals cello's, akoestische gitaar en dergelijke levert betere resultaten op dan het gebruik van dynamische microfoons die de volledige akoestische kwaliteit van deze instrumenten niet kunnen vastleggen..
Dynamische microfoons doen het erg goed als het gaat om zeer luide instrumenten zoals drums en vervormde versterkers vanwege de hoeveelheid ruis die ze kunnen oppikken zonder te vervormen. Je kunt een dynamische microfoon eenvoudig op de grill van je Marshall-stack plaatsen zonder er twee keer over na te denken, maar een ribbon-microfoon tegen een vervormde high-volume-versterker zetten gaat hem waarschijnlijk vernietigen.
Als u een microfoon verder van een instrument vandaan verplaatst, moet u de versterking op uw voorversterker vergroten om voldoende volume te krijgen. De gevoeligheid van condensors en lintmicrofoons betekent dat ze minder gain nodig hebben om een instrument op afstand nauwkeurig te kunnen vangen.
Wat dit betekent is dat tenzij je een heel luidruchtig instrument hebt, zoals drums of versterkers met een hoge versterking, je condensors of linten moet gebruiken. Dynamische microfoons missen gewoon de gevoeligheid, frequentierespons en versterking om effectief op een afstand op te kunnen nemen en te kunnen instrumenten.
De meest effectieve manier om het volledige geluid van een instrument vast te leggen, is het gebruik van verschillende microfoonposities, waarbij elke microfoon een andere toonkwaliteit vastlegt. Dit kan het gebruik van alle verschillende afstandsmetertechnieken zijn, met één microfoon in de buurt van het instrument, een andere neemt het een beetje van de kamer op en dan een derde als een natuurlijke nagalm..
Bijvoorbeeld, wanneer je een dubbele bas beklimt, kun je een puntmicrofoon dichtbij het lichaam plaatsen, gericht op het vangen van het geluid van de vingers die tegen de snaren slaan, een andere microfoon op een afstand van enkele voeten die het lage einde vangt, en een derde het oppakken van de bas in de kamer.
Een andere manier om verschillende miking-posities te gebruiken, is door een paar close-microfoons te gebruiken en vervolgens een voor de kamer. Overweeg bijvoorbeeld om een paar microfoons op verschillende posities rond een akoestische gitaar te gebruiken. Leg er een bij het klankgat, een andere achter het lichaam en een derde die de fretten opraapt. Deze drie microfoons, hoewel ze dicht bij hetzelfde instrument zitten, pakken radicaal verschillende aspecten ervan op. Mix en match deze om een goed, vol en strak geluid te krijgen en voeg vervolgens nog een op een afstand toe voor nog een andere kleur.
Een goed basiskennis hebben van microfoontechnieken is cruciaal om een goed geluid te krijgen. Het eeuwenoude adagium gaat, (expletief verwijderd) in (expletive geschrapt) uit. Je kunt een lange weg gaan door deze technieken te gebruiken, microfoons in te stellen waar ze "zouden moeten" zijn. Maar de eerste en laatste tools tot uw beschikking zijn uw oren, dus vertrouw hen in plaats van een diagram met inches, meters en voeten.
Als een instrument beter in de oren klinkt als je alle regels overtreedt, prima. Als dat het geluid is waarnaar je op zoek bent, heb je het gevonden. Algemene microfoontechnieken werken het grootste deel van de tijd en brengen je op zijn minst halverwege. De rest is aan je oren en smaak.
(Referentie: moderne opnametechnieken, Huber, David Miles. Runstein Robert E.)
Accentsconagua