Share
Carlo Cruz is een fotograaf met een ongelooflijk talent voor het fotograferen van stedelijke onderwerpen. Zijn portfolio bevat foto's van dakloze personen en de straten van L.A., inspirerende stadslandschappen, unieke portretfoto's en foto's van mensen in het dagelijkse leven en op evenementen.
Zijn passie ligt in het maken van foto's van break-dancing. Cruz heeft een griezelige talent voor het vangen van B-Boys in fenomenale bewegingen. Cruz heeft echt een oog voor het vastleggen van openhartige foto's van mensen op hun unieke momenten, om gemakkelijk gemiste gebeurtenissen om te zetten in een merkbare schoonheid.
Een paar jaar geleden werd Cruz door Red Bull ontdekt in hun zoektocht naar een officiële Amerikaanse fotograaf om te schieten voor hun B-Boy-cultuurevenementen. Kijkend naar zijn werk, is het gemakkelijk in te zien waarom ze Cruz benaderden. Ik heb onlangs Cruz ingehaald en had de kans hem wat vragen voor je te stellen.
Ik kan het exacte moment niet herinneren. Ik herinner me gewoon dat ik opgroeide en er sindsdien in geïnteresseerd was. Het is iets dat niet geforceerd werd of in een soort situatie verkeerde waarin ik ervoor koos er één te worden. Ik wou dat ik zo'n cool verhaal had, maar nee.
Ik heb altijd genoten van het kijken naar afbeeldingen en van foto's die eruit springen.
Inspiratie is overal. Wanneer ik met mijn familie ben, wanneer ik naar andere foto's kijk, wanneer ik naar andere kunstwerken kijk, Facebook, is het letterlijk overal. De sleutel is om jezelf gemotiveerd te houden.
Weten dat tijd alleen vooruit gaat, beklemtoont mij. Ik herinner mezelf eraan hoe bedrieglijk onze herinnering wordt als we oud worden.
Een foto van mijn ouders hebben tijdens hun huwelijk is genoeg bewijs voor mij om ze zonder enige twijfel te geloven als ze me vertellen dat ze die dag het mooiste koppel waren.
Ik begon 16 jaar geleden met een Canon SLR-filmcamera. Ik maak nu een Canon 5d MK III DSLR. Ik heb wel andere camera's, maar fotografeer uitsluitend Canon voor fotoopdrachten.
Mijn eerste digitale camera was een Kodak van één megapixel, 15 jaar geleden. Digitale fotografie heeft sindsdien een lange weg afgelegd. De waanzinnige hoeveelheid media die we nu produceren en consumeren, is een voorbeeld van hoe ver deze technologie ons heeft gebracht.
Technologie heeft fotografie voor iedereen toegankelijk gemaakt. Ik denk dat het goed is dat iedereen de mogelijkheid heeft om foto's te maken om belangrijke gebeurtenissen uit hun leven gemakkelijk te bewaren en te delen.
Hoewel we soms het gevoel hebben dat we overal verzadigd raken met al deze "fotografie", is het aan het eind van de dag geruststellend om te weten dat je een beeld hebt van je kind dat de neus van haar moeder vasthoudt op de dag dat hij geboren werd.
Bij het fotograferen van grote evenementen, dit is mijn standaard reisuitrusting:
Het is heel moeilijk om een favoriet te bedenken, omdat veel van hen onvergetelijk en leuk zijn. De meesten van hen zijn gewoon door te reizen en mensen en evenementen neer te schieten.
Vorig jaar was Lollapalooza leuk, onder anderen. Het was mijn eerste keer dat ik naar het evenement ging en het was vrij gedenkwaardig.
Een van mijn favorieten is absoluut het fotograferen van B-Boys. Ik ben overal heen gereisd en heb ze voor mijn "pauze-serie" als een persoonlijk project gefotografeerd en duizenden foto's verzameld door de jaren heen.
Samen met mijn serie "Sunny California", waar ik rondwandel en straatportretten maak, fotografeer ik ook graag spooksteden omdat het een zekere aantrekkingskracht van kalmte oproept. Beide waarvan ik denk dat het iets te maken heeft met textuur en tijd.
Ik weet het niet. Ik denk dat bepaalde dingen veranderen naarmate je verder komt. Fotografen en / of kunstenaars streven er trouwens naar de beste te zijn die ze kunnen zijn. Je pakt onderweg spullen op en laat er wat achter.
De hoeveelheid nabewerking hangt echt af van verschillende factoren. Maar voor de meeste banen is mijn typische workflow dit:
Ze waren op zoek naar een Amerikaanse fotograaf om te fotograferen voor hun cultuurevenementen, specifiek voor B-Boys (Red Bull BC One 2009). Ze googlen "bboy-fotograaf" en mijn naam zou zojuist opkomen en zo raakte ik betrokken. Dat was 4 jaar geleden en ik heb sindsdien voor ze gefotografeerd.
Red Bull heeft me als cultuurfotograaf, maar af en toe hebben ze ook schietacties.
Ik heb Red Bull Thre3Style, Red Bull BC One, Red Bull Big Tune, Red Bull Sound Clash, Red Bull EmSee en vele andere evenementen neergeschoten.
Definitief! Alle jongens die ik ken schieten ze hebben consequent een enorme portfolio en ervaring. Ik voel me heel gelukkig als ik met hen mee schiet.
Red Bull verwelkomt echter nieuwe fotografen, ongeacht hun ervaring. Zolang je de geest van het evenement kunt vastleggen en indrukwekkende schoten kunt maken, weet ik zeker dat ze je een pauze zullen geven.
Net als al het andere, hou van wat je doet en houd jezelf gemotiveerd.
Accentsconagua