Share
De meeste documentaires hebben interviews in hen: de interviews dragen bij aan het onderwerp en bieden deskundige getuigenissen of alternatieve gezichtspunten. In deze les leer je hoe je mensen kunt interviewen en selecteren om te interviewen voor je eigen documentaire.
Interviews verplaatsen het verhaal en onthullen informatie over onderwerpen en
evenementen in de documentaire. Als documentairemaker is het jouw taak om deze interviewonderwerpen te onderzoeken en te vinden en ze op film te zetten.
Het besluitvormingsproces over wie te benaderen voor een interview wordt gedreven door
het onderwerp van de documentaire en is vloeibaar gedurende het productieproces. Omdat er interviews worden gehouden en er verschillende standpunten naar voren komen, moet u andere geïnterviewden onderzoeken.
Je ideale geïnterviewde zou iemand zijn die iets anders toevoegt aan je productie, iemand met deskundige of persoonlijke kennis van een situatie of gebeurtenis. Als je documentaire een verhaal heeft en je hebt een werkend script, verdiep je je dan diep in dat script en zie je waar interviews en meningen passen. Als het script uitspraken doet, gebruik dan interviews om die uitspraken te ondersteunen of uit te vaardigen. Als het script gebeurtenissen beschrijft, gebruik dan interviews van degenen die er waren, of als het een historische gebeurtenis was, van mensen die het evenement hebben onderzocht.
U hoeft niet alles te weten over uw onderwerp, maar u moet wel voldoende weten om geïnformeerde vragen te stellen. De kunst van het interviewen is om de ander te laten praten en delen. Je kunt, vanuit je onderzoek, het antwoord op een vraag al kennen. En die kennis zou je vragen moeten richten om de geïnterviewde hun interpretatie van het antwoord te laten delen.
Het internet heeft de mogelijkheden voor onderzoek echt geopend. Het is de eerste aanloophaven voor de meeste onderzoekers. Laat je niet misleiden door te denken dat je alles online zult vinden, en altijd een back-up zult maken van wat wordt gepresenteerd als feiten met verder graven.
Laten we eens kijken naar het denkproces van enkele specifieke interviews en voorbeelden.
Ik heb onlangs gewerkt aan een geschiedenisdocumentaire over een explosie in een magazijn in
Victoriaans Engeland. De gebeurtenissen waren goed beschreven en de tijdlijn van wat er gebeurde, werd niet betwist. Dus de feiten leken vrij goed ingeburgerd te zijn.
We hebben contact opgenomen met lokale geschiedenisverenigingen in het gebied om te zien of we lokale onderzoekers konden interviewen om te zien wat hun kijk op evenementen was en vervolgens geschikte interviews hebben georganiseerd. De interviews die we kregen waren goed afgerond en er werd beschrijvende informatie en kleur aan de vertelling toegevoegd, dus het was een goed stuk werk. Maar er ontbrak nog steeds iets.
Het pakhuis explodeerde.
De explosie en de gebeurtenissen voorafgaand aan en na waren bekend. Maar wat niet bekend was, was waarom het explodeerde en dit opende een heel nieuw gebied van onderzoeks- en interviewmogelijkheden.
We namen contact op met een wetenschapper die gespecialiseerd was in industriële chemie. We vertelden hem over de explosie en we waren zelfs in staat om hem te voorzien van wat op dat moment stond vermeld als zijnde in het magazijn. En toen vroegen we om te hypothetiseren waarom de plek zo spectaculair is gestegen. Wat we kregen was een fascinerende nieuwe kijk op een eerder bekend verhaal.
Onze ondervraging bracht ons nieuwe wegen om te verkennen en een aantal zeer kleurrijke beelden om toe te voegen aan de film. Wanneer u uw interviewonderwerpen zoekt en onderzoekt, probeer dan niet hetzelfde pad te bewandelen dat al eerder eerder werd gebruikt, of probeer in het geval van ooggetuigen nieuwe informatie, meningen en emoties van hen te krijgen. Het is geweldig om iemand gebeurtenissen te laten beschrijven, maar daar voegt het emotionele aspect meer diepgang aan toe in je documentaire.
Het benaderen van mensen om geïnterviewd te worden is eenvoudig genoeg: je ziet met wie je zou willen praten vanuit je onderzoek en dan vraag je dat. Ze kunnen ja zeggen. Ze mogen nee zeggen.
Als ze nee zeggen, vraag hen dan of ze iemand anders kunnen aanraden om over het onderwerp te praten.
Als iemand terughoudend is, bied dan eerst aan om ze te ontmoeten voor een praatje en een kopje koffie. De gedachte aan camera's en microfoons en felle lichten kan begrijpelijkerwijs angstaanjagend zijn voor veel mensen. Maar als je hen het eerst ontmoet, zullen ze je leren kennen, beseffen dat je een aardige en normale persoon bent en dat je echt geïnteresseerd bent in wat ze te vertellen hebben. Eén woord van waarschuwing is echter: wees voorzichtig om het hele interview niet in dit chat-stadium uit te voeren, anders kunnen de eerste magische reacties verloren gaan tegen de tijd dat je ze op camera neemt.
Door interviews op het scherm te krijgen, voegt u kleur en variatie toe aan uw productie. Ze bieden nieuwe inzichten en sturen je publiek op verschillende denkrichtingen. Als iets kan worden gezegd door een geïnterviewde in plaats van door een verhaal, gebruik dan het interview elke keer. Je hebt misschien niet zoveel controle over een interviewonderwerp als je zou doen met scripted vertelling, maar dat is het punt. De informatie op een persoonlijke en soms emotionele manier doorgeven is kostbaar en het voegt zoveel toe aan je productie.
De volgende keer zullen we kijken naar omgeving, emotie en impact. Bedankt voor het lezen!
Accentsconagua