Lawaai is iets dat veel foto's wild maakt. In het streven naar technische excellentie proberen veel shooters de aanwezigheid van wat ik noem het equivalent van graan uit het digitale tijdperk te elimineren. Fotografen jagen veel verschillende oplossingen na om graan te verwijderen, maar mijn ervaring met bewerken heeft aangetoond dat veel fotografen het grote geheim missen.
Laten we er allereerst voor zorgen dat je weet wat de term 'ruis' in de fotografiewereld noemt. Lawaai steekt zijn kop op als een "korreligheid" in het beeld, met kleine puntjes die "luidruchtige" gebieden kenmerken. Effen gekleurde gebieden kunnen gespikkeld of modderig lijken.
Ruis kan worden veroorzaakt (en verminderd) door een aantal verschillende factoren. De instelling die de meeste schutters overwegen wanneer ze denken aan ruis is ISO, of de gevoeligheid van een camera voor licht. Er is inderdaad een duidelijke relatie tussen ruis en ISO - als ISO wordt verhoogd (voor een hogere lichtgevoeligheid), neemt ook de hoeveelheid ruis in een foto toe. Met moderne camera's zijn hoge ISO's beter bruikbaar dan ooit, maar het verhogen van de ISO heeft nog steeds de potentie om meer ruis te veroorzaken.
Ruis kan worden verminderd met software zoals Lightroom of Photoshop, of afnemen door de lagere ISO-instelling te gebruiken zoals hierboven besproken. Toch missen veel fotografen de meest effectieve manier om lawaai te vermijden. Ik heb dit probleem ontdekt tijdens het bewerken van een vriend van mij. Hij had zijn foto's genomen met een lage ISO, waardoor de foto doelbewust werd onderbelicht met de intentie om het terug te brengen naar de juiste belichting in Adobe Lightroom.
In werkelijkheid was zijn techniek gebrekkig; het belangrijkste onderdeel van het vermijden van ruis is om goed te belichten in de camera. Ik weet het, het lijkt een standaard advies, maar bekijk deze voorbeelden van afbeeldingen om het verschil te illustreren tussen het krijgen van een opname in de camera en het kunstmatig verhogen ervan in de postproductie. Het netto-effect van dit doen verhoogt de ruis in het uiteindelijke beeld.
Zoals je kunt zien, betekent het hebben van een lage ISO-instelling bijna niets als we uiteindelijk de belichting zwaar aanpassen. Als een foto wordt gemaakt bij ISO 100 en twee stops belichtingsaanpassing in de post vereist, hebben we veel meer ruis geïntroduceerd dan wanneer we het beginbeeld hadden blootgegeven aan ISO 400 (een toename van de gevoeligheid met twee stops).
Helaas ben ik bang dat er daar fotografen zijn die zich niet bewust zijn van dit idee. Als je ooit in een opnamesituatie bent waarbij je bang bent om de ISO te raken, aarzel dan niet en laat een foto onderbelicht. Het netto-effect is een grotere hoeveelheid beeldruis.
Uit de bovenstaande afbeeldingstests is het niet moeilijk om te zien dat een van de grootste technieken om ruis te verminderen, is om de afbeelding correct te belichten. Helaas wordt dit eenvoudige advies te vaak vergeten en over het hoofd gezien in de "geluidswrakken". Als er tijdens de bewerkingsfase te veel belichtingsaanpassing nodig is, wordt er ruis zichtbaar, ongeacht de ISO-instelling die in de camera is gekozen.