Een van de dingen die fotografie tot een succesvolle kunstvorm maakt, is dat het de dingen van een kijker op een andere manier kan laten zien. Als fotografen zien we kleine details, rare juxtaposities en de kleine eigenaardigheden van het dagelijks leven. We gebruiken veel hulpmiddelen om ons onderwerp op een andere manier vast te leggen: een verscheidenheid aan lenzen, de camerahoek veranderen, lange belichtingstijden gebruiken of zeer snelle lenzen.
Maar deze tutorial gaat zich richten op de techniek van de detailopname. Door onze onderwerpen van dichtbij te volgen, kunnen we onze kijkers dingen laten zien die ze zelden ervaren.
Ik ga proberen een aantal veel voorkomende overtuigingen over detailopnames te verdrijven. Ik geloof dat ze hele mensen in zich kunnen hebben, worden neergeschoten met een groothoeklens en dat ze niet altijd met een macro-setup van $ 2000 hoeven te worden gemaakt. Daarom wil ik voor deze tutorial drie brede aspecten van detailopnamen voorstellen om het onderwerp te definiëren.
Ten eerste kan een detailopname een afbeelding zijn met elk onderwerp dat klein van formaat is of klein in totale betrekking tot het algemene onderwerp. Detailopnames vertellen vaak het verhaal van de situatie door zich te concentreren op een relatief klein deel ervan. Detailsopnames kunnen ook afbeeldingen zijn die, door middel van compositietechnieken, de aandacht vestigen op een specifiek detail van een onderwerp dat anders onopgemerkt zou zijn gebleven.
Ik wil geen detailfoto's beperken tot macro-afbeeldingen, maar ik wil ze ook niet negeren. Met een macrolens kunt u scherpstellen op iets dat zich zeer dicht bij uw lens bevindt. Voor sommige lenzen is de functie ingebouwd. U kunt ook verlengbuizen of balgen kopen om dit effect met elke lens te bereiken.
De laatste optie is om macro-filters aan te schaffen die op de voorkant van uw lens worden geschroefd. Lenzen die als "macro" zijn gelabeld, zijn net als elke andere lens dat je krijgt waar je voor betaalt. Een goedkope "macro" -lens kan je focussen zo dicht als een halve meter. Met een dure macrolens kun je veel dichterbij focussen.
Balgen, verlengbuizen en filters kunnen allemaal ook goed werken. Maar wanneer u ze gebruikt, kan uw lens zich niet concentreren op dingen in de verte. U moet het apparaat uitschakelen om dat te doen. Houd er ten slotte rekening mee dat hoe dichter u bij het scherpstellen staat, hoe minder scherptediepte u zult hebben.
Lagen geven je beeld diepte en creëren interesse van de toeschouwer. Veel detailopnamen laten maar één close-up zien en negeren de achtergrond. Je zult er een paar zien in deze tutorial, maar het is vaak goed om de achtergrond in je afbeelding op te nemen. Het geeft de kijker iets anders om naar te kijken en plaatst het onderwerp in een context.
In de situatie hieronder, was ik op zoek naar goed licht tijdens een concert zoals je zou doen terwijl je overal foto's maakt. Toen ik zag dat de gitaar zo mooi verlicht was, besloot ik er een leuk detail van te maken. Terwijl ik aan het afsnijden was, zoomde ik iets uit en verschoof mijn positie naar de drummer op de achtergrond die in geel licht zat. Het voegde een leuk contrast en een nieuwe laag toe aan de foto.
Je ziet niet veel detailfoto's van gezichten, en zelfs als je dat doet, beschouwen mensen deze niet als detailopnamen. De volgende keer dat u een portret of een fotograaf fotografeert, probeert u uw geest in detail in de opnamemodus te zetten en te kijken wat er gebeurt. Ik denk dat je tevreden zult zijn met de resultaten.
De volgende afbeelding is een geposeerde portret. Als je foto's maakt tijdens een echt pokerspel, kom je mogelijk in de problemen. Ik heb een heel diepe scherptediepte gebruikt om alles in focus te krijgen. Ik was blij met het resultaat. Ik ben ervan beschuldigd de chips en kaarten in de afbeelding te hebben gezet met photoshop, maar de afbeelding is volledig in de camera gemaakt.
Zoals ik eerder al zei, beschouw ik detailopnames niet als gewoon een afbeelding waarbij je extra dicht bij je onderwerp bent. Ik probeer ook foto's te maken die juist door mijn compositie een detail benadrukken. Ik noem deze detailopnamen ook. Ze hebben de eigenschap iets van dichtbij te zien met de toegevoegde bonus van fotograferen op een normale afstand en inclusief achtergrondinformatie.
U kunt uw details op verschillende manieren benadrukken. Probeer selectieve focus, pan met het detail terwijl het in beweging is, of benadruk je onderwerp met licht door het lichter of donkerder te maken dan de achtergrond. De onderstaande afbeelding is gemaakt in een dansstudio. Op de foto zie je de details van de schoenen van oudere dansers, terwijl de onscherpe achtergrond laat zien hoe de jonge dansers kijken.
Handen zijn een klassiek onderwerp van detailfoto's. Voor handen, wees voorzichtig met je belichting. Wat de hand doet is vaak net zo belangrijk als de hand zelf, dus verlichting kan lastig zijn. In de meeste gevallen wilt u dat de details van de hand hetzelfde worden weergegeven als wat de hand doet.
Dezelfde theorie is van toepassing op focus. Als u dichtbij werkt met een ondiepe scherptediepte, onthoud dan dat het moeilijk kan zijn om zowel de hand als het andere onderwerp scherp te stellen. U kunt stoppen om uw scherptediepte te vergroten of u kunt uw positie aanpassen, zodat beide zich op dezelfde afstand van uw camera bevinden.
Het gebruik van reflecties is een geweldige manier om mensen een scène op een andere manier te laten zien, maar om een detailfoto te maken, moet het object dat reflecteert iets toevoegen aan het verhaal van het beeld. In de pokerafbeelding hierboven voegen de zonnebrillen meer informatie toe aan het verhaal.
De volgende afbeelding is genomen op de plaats van een ongeluk. Een auto was geraakt door een trein. Als een krantenfotograaf is dit geen ongewone scène om te fotograferen. In plaats van de hele scène te laten zien, concentreerde ik me op de gebarsten voorruit en liet ik de reflectie de rest van het verhaal vertellen. Je ziet geen auto of trein, maar je kunt meteen uitvinden wat er is gebeurd.
Bloemen zijn ook een klassiek onderwerp voor macrofotografie en gedetailleerde afbeeldingen. Er zweven zoveel van deze foto's dat het heel moeilijk is om je afbeeldingen te laten opvallen.
Met behulp van de bovenstaande technieken om een klein beetje terug te draaien om de achtergrond te laten zien en selectieve focus te gebruiken om de details te benadrukken die ik kies, vind ik dat dit beeld (hoewel geenszins baanbrekend) een beetje specialer is dan je standaardbloemschot.
Een andere goede manier om dit soort detailopnamen te maken, is om het licht te sterk te benadrukken. Dit kan betekenen dat je moet wachten op het perfecte moment van de dag of dat je een flitser buiten de camera gebruikt om je foto's echt te laten knallen.
Ik ben in geen geval een natuurfotograaf, maar ik moet af en toe dieren neerschieten. Helaas heb ik mijn reis naar Afrika nog niet gemaakt, dus heb ik vooral vogels en insecten gefotografeerd. Deze zijn klein en vallen meestal in de detailfotocategorie.
De eerste "fauna" -afbeelding die ik je wil laten zien, is van een kleine vogel die weer gezond wordt. In situaties zoals deze, wees geduldig, beweeg langzaam en schiet veel.Wanneer het gaat om bewegend voorwerp en ondiepe diepten van veld, het kan helpen om te schieten en zeker te zijn dat je die perfecte afbeelding gaat spijkeren.
Vlinderfoto's zijn bijna net zo vruchtbaar als bloemenafbeeldingen, maar ik vind ze exponentieel moeilijker om te fotograferen. Excuseer de woordspeling, maar vlinders zijn vluchtig. Hun bewegingen zijn onvoorspelbaar en net als je denkt dat je alle tijd van de wereld hebt om een schot te maken, besluiten ze gewoon om weg te vliegen.
Gebruik maken van snelle autofocus helpt echt bij het fotograferen van vlinders, maar wat het beeld naar een hoger niveau tilt, is wanneer je ze kunt vangen in interactie met mensen. Hetzelfde geldt voor andere insecten en dierenbeelden.
Het gebruik van de detailbenadering is een geweldige techniek voor het vastleggen van textuur. Hout, stof, huid en voedsel zijn allemaal geweldige onderwerpen voor textuur. Het belangrijkste om te onthouden bij het fotograferen van de textuur is dat het licht de structuur van de textuur drastisch zal beïnvloeden.
Het zijlicht accentueert fouten in vloeiende texturen, maar brengt ook details naar voren in zeer bochten of in diepe valleien. Voorverlichting kan gebreken verbergen, maar het maakt de dingen er ook platter uitzien.
Het andere belangrijke aspect van licht in deze opnamen zijn glimmende plekken op reflecterende objecten die bekend staan als spiegelende hooglichten. Voor de afbeelding hieronder heb ik gebruik gemaakt van zijkant, bijna achterkant, verlichting om echt de textuur van dit gerecht te benadrukken. Je kunt ook de spiegelende highlights van de saus zien.
In dezelfde arena als de lichttextuur is er het silhouet. Nogmaals, de techniek van silhouet kan voor elk type opname worden gebruikt. Maar met betrekking tot detailopnames, vind ik ze handig bij het benadrukken van vette lijnen. De onderstaande afbeelding kan op een aantal manieren zijn gemaakt, maar door de lijnen en de vorm van de yuccaplant te benadrukken, wordt de kijker in een specifiek deel van de wereld geplaatst en krijgt hij een bepaald gevoel.
Houd er rekening mee dat silhouetten vaak een zeer verre achtergrond inhouden, dus om een close-detailopname te maken, moet je ofwel een onscherpe achtergrond hebben of een extreme f / stop gebruiken om een diepere diepte te creëren -of-field mogelijk te maken.
Een groter object in een klein detail inlijsten kan lastig zijn en zelfs voor mij is het niet een gedetailleerd beeld, maar het is iets om over na te denken bij het fotograferen van dichtbij.
Je kunt een komische look creëren door dingen in een ander klein object te laten lijken, of je kunt proberen herhaling van vorm te maken door de vorm van iets kleins op de voorgrond te herhalen met iets groters op de achtergrond. Stel je voor dat de ramen van het poppenhuis een echt huis inlijsten. In de onderstaande afbeelding heb ik besloten om de hendel van de benzinepomp weer te geven en daarbinnen een persoon te plaatsen die daadwerkelijk gas pompt.
Het leukste aan fotograferen voor mij, of het maken van foto's in het algemeen, is het vinden van die kleine momenten in de wereld die onopgemerkt blijven. Ik jaag op ze. Het is bijna een slechte gewoonte. Tijdens het rijden in de auto probeer ik vaak vluchtige bumperstickers of vreemde gebouwen aan mijn vrienden te laten zien in plaats van op de weg te letten.
Maar als u vaart minderen en uw ogen open houden, zult u van alles merken. Neem deze kleine plant hieronder afgebeeld. Zonder al te dramatisch te worden, was ik ontzag-vast om te zien dat het zo'n duidelijk merk een plaat van metaal maakt.
Deze volgende foto van verlaten schoenen doet me een detective willen worden en proberen te achterhalen waarom ze zojuist door een bank op het park zijn achtergelaten. Op jacht naar deze kleine details waar anderen misschien voorbijgaan, is een van mijn favoriete dingen om te doen en waarom ik dol ben op het maken van detailopnames zoals die in deze tutorial.
Hoewel ik denk dat sommige mensen sneller tot fotografie overgaan, geloof ik niet dat het een soort talent is dat sommige mensen hebben en sommige mensen niet. Terugkijkend op mijn vroege werk, het is allesbehalve indrukwekkend. Ik heb zelfs het gevoel dat ik nog veel ruimte voor verbetering heb. Ik denk dat bijna iedereen kan worden geleerd om visueel te denken en dingen op te merken, en dat zijn de belangrijkste onderdelen van fotografie.
De laatste tip die ik voor je heb is om altijd te stoppen. Iedereen ziet minstens tien dingen per dag die een foto waard zijn. Neem altijd de tijd om te stoppen en schiet ze neer. Laat ze niet gewoon snel voorbijgaan. Als je vijf minuten te laat bent voor een vergadering, betwijfel ik dat zes minuten te laat zijn om zoveel verschil te maken. Stop altijd en schiet. Deze laatste foto is gemaakt tijdens de Memorial Day for Police.