Wat is 3D-anaglief? Anaglyph-afbeeldingen worden gebruikt om een stereoscopisch 3D-effect te bieden, wanneer ze worden bekeken met een bril waarbij de twee lenzen verschillende (meestal chromatisch tegenovergestelde) kleuren hebben, zoals rood en cyaan. Afbeeldingen zijn opgebouwd uit twee kleurlagen, over elkaar heen geplaatst, maar ten opzichte van elkaar verschoven om een diepte-effect te produceren. Dus in deze tutorial zullen we leren hoe we een realistische 3D-anaglyfische weergave kunnen maken in Maya 2012.
Notitie: klik op het pictogram 'Monitor' om de zelfstudie in full-screen HD te bekijken.
Anaglyph-afbeeldingen worden gebruikt om een stereoscopisch 3D-effect te bieden, wanneer ze worden bekeken met een bril waarbij de twee lenzen verschillende (meestal chromatisch tegenovergestelde) kleuren hebben, zoals rood en cyaan. Afbeeldingen zijn opgebouwd uit twee kleurlagen, over elkaar heen geplaatst, maar ten opzichte van elkaar verschoven om een diepte-effect te produceren. Meestal bevindt het hoofdonderwerp zich in het midden, terwijl de voorgrond en de achtergrond zijwaarts in tegenovergestelde richtingen worden verschoven. De afbeelding bevat twee verschillend gefilterde afbeeldingen, één voor elk oog. Wanneer bekeken door de "kleurgecodeerde" "anaglyph-bril", onthullen ze een geïntegreerd stereoscopisch beeld. De visuele cortex van de hersenen combineert dit met de perceptie van een driedimensionale scène of compositie.
Door anagliefen te bekijken met een passend gekleurde bril, krijgt elk oog een iets ander beeld. In een roodblauwe anaglief bijvoorbeeld ziet het rode doek de rode delen van het beeld als "wit" en de blauwe delen als "zwart" (de hersenen bieden enige aanpassing voor kleur); het oog bedekt door het blauwe filter ziet het tegenovergestelde effect. Ware witte of echte zwarte gebieden worden door elk oog hetzelfde waargenomen. Het brein combineert het beeld dat het van elk oog ontvangt, en interpreteert de verschillen als het resultaat van verschillende afstanden. Dit creëert een normaal stereograafbeeld zonder dat de kijker zijn of haar ogen moet kruisen.
Een bril met twee filters van dezelfde kleuren, ooit gebruikt op de camera's (of nu gesimuleerd door manipulaties van de beeldverwerkingssoftware), wordt door de kijker gedragen. In het bovenstaande geval staat de rode lens boven het linkeroog alleen het rode gedeelte van het anaglyfbeeld toe door dat oog, terwijl de cyaan (blauw / groen) lens over het rechteroog alleen de blauwe en groene delen van het beeld doorlaat voor dat oog. Delen van de afbeelding die rood zijn, worden donker weergegeven door het cyaanfilter, terwijl delen van kleuren die alleen uit groen en blauw bestaan, door het rode filter donker lijken. Elk oog ziet daarom alleen het perspectief dat het zou moeten zien.
Dat is alles Mensen.