Veel componisten en songwriters lopen dezelfde problemen tegen het moment dat ze net beginnen. Ze zijn vaak erg goed in het bedenken van ideeën en aan de slag gaan, maar dan weten ze niet wat ze vervolgens moeten doen. In deze tutorial laat ik je zien hoe je een eerste idee kunt maken en het kunt ontwikkelen tot een thema.
Van klassieke symfonieën tot hedendaagse gamescores, de geweldige instrumentale werken van de westerse muziek worden aangedreven door een krachtig thema. Een goed thema kan ervoor zorgen dat mensen direct een franchise herkennen, een personage associëren met goed of kwaad, en inspirerend materiaal leveren voor een complete compositie.
We zullen kijken naar twee basismanieren waarop een idee kan worden uitgewerkt tot een volledig thema. Hoewel ze enigszins formulair van aard zijn, zult u verbaasd zijn hoe vaak u deze patronen steeds weer hoort als u weet dat u ze moet beluisteren.
Als ik in deze tutorial over thema's praat, bedoel ik complete melodieën met 8 maten. Filmmuziek en opera zijn vaak afhankelijk van leitmotieven, herkenbare motieven of muzikale ideeën, maar voor onze doeleinden zijn die te kort om als volledig gevormde thema's te worden beschouwd.
Theorie opmerking: In deze tutorial zal ik cadensen bespreken op een enigszins niet-traditionele manier. In de klassieke harmonie vereist een volledige cadans één van een reeks specifieke harmonische patronen, zoals II-V-I. Voor onze meer moderne doeleinden, zal een cadans verwijzen naar een gevoel van dichtbij of rust. Een "halve cadans" rust maar voelt onopgelost, een "authentieke cadans" komt tot rust en voelt compleet.In een recente zelfstudie heb ik 11 manieren beschreven om directe inspiratie voor je volgende compositie te vinden. Het belangrijkste punt was dat als je jezelf een prompt geeft, ideeën gemakkelijker zullen vloeien.
In het geval van het schrijven van een thema is uw karakter, instelling of verhaal de aanwijzing. Je kunt dat element gebruiken om muzikale beslissingen te beïnvloeden.
Als u bijvoorbeeld een thema voor een slechterik schrijft, kunt u een minder belangrijke sleutel kiezen. Als hij erg stiekem is, kun je je misschien concentreren op kleine intervallen zoals halve stappen en chromatische beweging.
Als je voor je held schrijft, kun je beginnen met een hoofdsleutel, krachtige intervallen gebruiken zoals 4e, 5e en octaaf en een zeer krachtig en krachtig ritme.
Hoe je het ook gaat maken, je openingsidee is het belangrijkste deel van je thema, en is over het algemeen het deel dat mensen zullen herkennen.
Zodra u een openingsidee hebt, kunt u de "zin" of de "periode" gebruiken om het in een volledig thema uit te werken.
Het eerste patroon dat we zullen bekijken is de zin.
Het basispatroon is hoofdidee → herhaling (exact of gewijzigd) → voorwaartse rit → cadans.
De eerste vier maten blijven meestal harmonisch statisch, of blijven gewoon op het tonische akkoord of hebben weinig voorwaartse beweging.
De "voortzetting", zoals theoreticus William Caplin het noemt, is wanneer het thema het tempo oppakt en een voorwaartse drang naar de cadans maakt.
Meestal is er een gevoel van versnelling dat wordt bereikt door de melodie in kleinere stukjes te fragmenteren, het harmonische ritme te verhogen (hoe snel het akkoord verandert), de ritmische activiteit te verhogen of een combinatie van alle drie.
De voortzetting drijft ons in een cadans die ofwel opgelost voelt (zoals een authentieke cadans op I) of laat ons onopgelost hangen (zoals een halve cadans op V).
Laten we naar twee John Williams-thema's kijken die de zin gebruiken voor hun constructie.
Het thema begint met een idee van twee maten.
Het basisidee herhaalt zich met slechts kleine veranderingen. Eerst vult hij de opening tussen G en C in, waardoor de energie iets oploopt. Vervolgens komen de laatste twee noten net iets hoger.
Merk op dat hoewel de melodie een beetje hoger reikt, de harmonie nog steeds statisch op I staat. Er is een klein beetje streven, maar we hebben nog niet echt enig gevoel van voorwaartse drift bereikt.
In maat 5 fragmenteert de melodie in kleinere stukjes, één meetwaarden in plaats van twee. Er is een gevoel dat de energie aantrekt, dat het thema ergens begint te raken.
Uiteindelijk komt het thema terug op het I-akkoord. We krijgen een moment om onze adem op te vangen. Omdat de melodie op E staat en niet op de tonische C, voelt het alsof deze niet volledig is en er ruimte is voor de volgende sectie om te beginnen.
Opnieuw beginnen we met een idee van twee maten.
Net als eerder, streeft de herhaling een beetje hoger maar de harmonie blijft geaard door de tonica in de bas.
Bij maat 5 beginnen we de voorwaartse rit tegen het einde. Om de energie op te nemen, gebruikt hij een toename van het harmonische ritme, waarbij de akkoorden op elke tel veranderen, maar geen toename van het melodische ritme. Het is de plotselinge activiteit in de bas waardoor het voelt alsof we naar plaatsen gaan.
De cadans verpakt het en brengt ons terug naar huis. Merk op hoe de authentieke cadans op I met tonic in de melodie ervoor zorgt dat het thema heel compleet aanvoelt. Interessant om op te merken is dat het thema begon in B mineur maar eindigde op B majeur.
Net als de zin begint de periode met een eerste idee van twee metingen. Maar in plaats van het idee meteen te herhalen, wordt het beantwoord door een contrasterend idee dat tot een halve cadans leidt.
Het thema keert dan terug naar het hoofdidee, en deze keer leidt het antwoord tot een authentieke cadans.
Deze twee helften worden een antecedent en consequent genoemd en kunnen worden gezien als een vraag en een antwoord. Het antecedent stelt een open vraag, de consequent antwoordt en beantwoordt het bevestigend.
Je kunt zien dat een belangrijk aspect van de periode een balans is, en daarom zul je het vaak vinden voor langzamere thema's of andere soorten stukken die erg in plakjes zijn gesneden en regelmatig.
Hier zijn nog twee John Williams-thema's, deze keer met de periode voor hun constructie.
Hoewel dit voorbeeld harmonisch ingewikkeld is, let niet op, de akkoorden zijn niet waar we ons op dit moment op concentreren. Waar ik op wil letten, is het melodische patroon en de balans tussen hoofdideeën en contrasterende ideeën.
Het thema begint met een idee van twee maten. Hoewel de akkoorden elke twee tellen lijken te veranderen, is er een constante A in de bas. Dit tonische pedaal houdt het thema geaard en voelt aan als een openingszin omdat het nog niet harmonisch "overal naartoe gaat". Ook de eerste en vierde akkoorden zijn beide A-majeur, dat het hele idee rond dat ene akkoord omsluit.
Het openingsidee wordt beantwoord door een idee van twee maten dat oplost tot een A-majeurakkoord met E in de melodie. Terugkeren naar A lijkt definitief, maar de E in de melodie maakt het gevoel onvolledig en onopgelost.
Merk op dat we bij maatregel 3 naar voren zijn gekomen in een nieuw harmonisch gebied (een heel vreemde F7 / E!). Ook interessant om op te merken is dat het basisidee omhoog gaat en het antwoordidee weer naar beneden komt.
Dit vraagantwoord vormt zijn eigen vier meetvraag, waarop vervolgens wordt gereageerd in maatregel 5.
Het antwoord begint met een herhaling van het basisidee, opnieuw over een A-tonisch pedaal. Vergelijkbaar met wat hij met zijn zinnen deed, strekt Williams zich een beetje hoger uit op de herhaling, maar behoudt hij de harmonie hetzelfde.
Het antwoordidee dient dan dezelfde functie als in het antecedent; de melodie komt terug naar beneden en de harmonie komt tot een perfecte authentieke cadans op I. Deze keer belandt de melodie op de tonische noot A en het thema voelt compleet aan.
We beginnen met een idee van twee maten boven tonische harmonie.
Een antwoordend idee komt tot een halve cadans. Het gevoel van "we zijn nog niet klaar" is heel gemakkelijk te voelen en te horen in dit thema omdat de melodie op 5 staat en het akkoord V is.
Het gevolg begint op exact dezelfde manier als het antecedent, maar deze keer herhaalt hij alleen de eerste maat en niet het hele idee van twee maten. Hij gebruikt maat 6 als een manier om naar een climax te stijgen.
Het vervolg eindigt met een nieuw antwoord-idee dat ook naar een nieuwe sleutel moduleert. Let op de pick-up in het harmonische ritme dat een extra "rij-gevoel" -gevoel toevoegt. De akkoorden beginnen twee keer zo snel te bewegen, wat ons naar de perfecte authentieke cadans in E mineur duwt. Hoewel de sleutel is veranderd, is het algemene gevoel er een van voltooiing.
Welke constructie u voor uw thema wilt gebruiken, is afhankelijk van de context en wat van nature komt. Sommige ideeën vormen zichzelf automatisch in een of andere vorm.
Als algemene vuistregel (met veel uitzonderingen) is de zin meer open en de periode vollediger.
Dus de zin is meer geschikt voor dramatische thema's die willen blijven groeien en ontwikkelen, terwijl de periode een gevoel van balans heeft en goed is voor langzamere of meer ingetogen ideeën.
Het is waarschijnlijk geen toeval dat het spannende openingsthema van Flight to Neverland een zin is, terwijl het meer romantische Anakin's Theme een periode is.
Laat je niet ontmoedigen door het idee van een "formule" die je creativiteit beperkt, en dus dit proces afwijzen. Het gaat erom de basisprincipes te begrijpen die deze thema's laten werken, zodat je een sterke basis kunt hebben om later op je eigen creatieve manieren hierop verder te gaan.
Er zijn veel uitzonderingen en manieren om van deze formulieren af te komen, beschouw ze als een startpunt voor het leren van de basistechniek voordat ze worden geïntroduceerd in meer complexe thema's.
En nog belangrijker: als je een goed idee hebt, maar merkt dat je vast zit met wat je ermee moet doen, kijk dan of je een van deze twee basispatronen kunt volgen om dat idee om te zetten in een compleet thema.