Share
Of je een stand-up comedian of een muzikant die weet hoe te improviseren een essentieel vak is. Hoewel dit artikel je niet zal leren 'hoe' te improviseren, geeft het je inzicht in het denkproces erachter en de hulpmiddelen die je nodig hebt om te starten.
In muzikale termen is 'Improvisatie' het proces van het uitvoeren of componeren van muziek in real time, on the fly, in de uitloper van het moment, uit de manchet of hoe je het ook noemt. Kortom, je maakt het goed terwijl je doorgaat! Dit kan het maken van nieuwe muzikale ideeën of een nieuwe interpretatie van een bestaande melodie of compositie omvatten. Het gaat erom dat het niet vooropgezet is, maar dat het van nature van je weg vloeit terwijl je speelt in elke richting die je maar wilt.
Het grappige is dat we allemaal improvisatoren zijn! Iedereen op deze planeet verzint het als we gaan. Ons vermogen om problemen op te lossen, snel beslissingen te nemen en ernaar te handelen, gedachten en samenvattingen te intellectualiseren en ze in realtime te ontwikkelen tot tastbare objecten en scenario's, heeft ons zo'n succesvolle soort gemaakt. Deze mentale en emotionele processen die we dagelijks ervaren, vormen ook de kern van improvisatie.
Nu wordt improviseren meestal geassocieerd met jazz en blues, maar de waarheid is, tenzij je muziek speelt die strak is geconstrueerd en 'precies' hetzelfde is elke keer tot het laatste moment, je improvisatie!
Het mooie aan improviseren is dat iedereen het kan, je geen diploma in Jazz hoeft te behalen of een muzikaal wonderkind bent. Het is leuk en een essentieel onderdeel van wat je gezond maakt, jij! Het is duidelijk een enorm onderwerp en ik kan het niet allemaal in één artikel behandelen, maar ik kan enkele van de fundamentele concepten en denkprocessen achter goede improvisatie uitleggen, waarvan de meest bruikbare de parallellen zijn tussen taal en muziek..
Improvisatie is nu niet voor iedereen. Sommige muzikanten improviseren nooit en voor anderen is het de heilige graal en een levenslange zoektocht naar de perfectie van hun kunstvorm. Klassieke muzikanten zijn een goed voorbeeld van niet-improvisatoren. Nu weet ik dat dit een algemene generalisatie is, maar voor het grootste deel is het waar. Dit komt deels door het feit dat klassieke muziek geen geïmproviseerde sport is, het heeft strikte regels en tradities en wordt gelezen van papier. Stel je een 60 stuk orkest in een kamer voor en de dirigent zegt: "Ok, laten we jammen in C!" Ramp!!
Er zijn duidelijk uitzonderingen en ik ken heel veel geweldige klassieke spelers die heel goed improviseren. Dit komt door het feit dat ze muzikale interesses hebben buiten de klassieke muziek, meestal Jazz.
Neem Gabriela Montero. Deze vrouw is bovennatuurlijk getalenteerd. Ze lijkt schijnbaar te kunnen improviseren op elke willekeurige melodie die haar wordt aangeboden. Als kind werd ze actief ontmoedigd van haar improvisatievaardigheden door haar klassieke pianoleraar die haar talenten als 'nutteloos' bestempelde. Ze was zo radeloos dat ze het al jaren opgaf. Gelukkig voor ons begon ze opnieuw en combineerde haar klassieke training met haar liefde voor improvisatie. Bekijk haar kijk op het beroemde gitaarwerk 'Asturias'. Mindbending!!!
Dit is meestal het eerste waar je aan denkt als je hoort dat improvisatie is uitgebreid, zelf toegeeflijke gitaarsolo's, 45 minuten durende experimenten met vrije experimentele experimenten in de Jazz Tuba en intellectuelen in zwarte polar-neck sweaters die hun geiten krassen! Zeggen dat ik ooit naar een optreden ging waar de support een kerel was die een autoband speelde met een elektrische schuurmachine voor een half uur! Hij droeg een zwarte polaire nek !! De waarheid is dat het schrijven van een lied een vorm van improvisatie is, je verzint het terwijl je gaat, en maakt iets nieuws dat nog niet eerder bestond. Deze ruwe creatie wordt vervolgens verfijnd, gearrangeerd, geproduceerd en gepresenteerd als een voltooid stuk voor de wereld.
Hoe gebeurt die eerste vonk van een idee echter? Waar komt het vandaan? Wat nog belangrijker is wanneer het komt, hoe kunnen we het gebruiken en vormgeven tot iets zinvols voor de luisteraar als het gebeurt? Bij het improviseren van dit proces gebeurt het constant. Nieuwe ideeën en muzikale verhalen worden geboren, gespeeld, verfraaid, aangepast en weggegooid ten gunste van nog betere in een alarmerend tempo. Soms vertellen we een oud verhaal op een nieuwe spannende manier.
Improvisatie is te vinden in de meeste, zo niet in alle culturen. Het komt meestal in de vorm van traditionele muzikale vormen die zijn doorgegeven door de generaties die voortdurend worden geherinterpreteerd en geïmproviseerd door het nieuwe ras van muzikanten..
Een goed voorbeeld hiervan is Blues. De '12' balk 'vorm' is heel eenvoudig in concept en tegelijkertijd harmonisch 'erg' complex tegelijk. Dezelfde drie akkoorden en eenvoudige schalen (pentatonisch) zijn gebruikt als basis voor wat lijkt op een oneindige hoeveelheid melodische variaties en improvisaties. Hetzelfde geldt voor de 'Ragas' die een Indiase muzikale vorm zijn. Wat deze 'framework'-variaties uniek maakt, zijn natuurlijk de persoonlijkheden en het talent van de artiesten.
Improvisatie is niet beperkt tot conventionele instrumenten en kan worden toegeëigend door een of een heel ensemble van bereidwillige muzikanten en geluidsontwerpers. Elektronische gadgets en voorbereide instrumenten zijn altijd een grote bron van experiment en improvisatie geweest.
Een interessant concept is gecomponeerde improvisatie. Dit is waar muziek zo is geschreven en genoteerd dat het door de muzikanten opengelaten werd voor interpretatie. Hieronder is afbeelding van een stuk van Joe Pignato. Het stuk wordt beschreven als 'Een grafische structuur voor een willekeurig aantal improvisatoren'. Zoals je ziet zijn er geen geschreven aantekeningen alleen een tijdlijn en een indicatie van waar het geluid zou moeten voorkomen in het frequentiespectrum.
notations21.net
Het interessante is dat, hoewel het stuk structuur heeft, het nooit twee keer hetzelfde kan klinken. Aangezien er geen indicatie is van wat geluiden zouden moeten spelen, zouden de muzikanten eenvoudigweg improviseren en beslissingen nemen op basis van wat ze dachten dat zou werken.
Wanneer u naar het buitenland gaat, zijn er twee dingen die u verwarrend vindt. Geografie en taal. Dit zijn ook de twee belangrijkste hindernissen om je volledig te kunnen uitdrukken op een instrument tijdens het improviseren.
Laten we beginnen met geografie. Weten waar de tonen op uw instrument zitten, is net zo belangrijk als weten waar u op een onbekende plaats voedsel en water kunt vinden. Voor elke muzikant is het leren van de geografie van uw instrument een basisbehoefte. Na les te hebben gehad aan een groot gitaarinstituut (en er een bijgewoond) is het eerste wat je opvalt de studenten die overweldigd raken puur omdat ze niet weten waar de noten zijn. Als een leraar is het jouw plicht om te proberen ze op de hoogte te brengen, voor sommigen kan het echter te veel zijn.
De noten kunnen visualiseren voordat je ze speelt (maakt niet uit of je de Gamelan of de Stylophone speelt), zowel mentaal als fysiek, terwijl je ze theoretisch relateert aan een muzikale situatie (de harmonie dwz akkoorden, toets) is 'behulpzaam', doe dat zachtjes! Deze visuele gereedschapssets hebben meestal de vorm van vormen, patronen, vingerzettingen enz. Je zult waarschijnlijk nooit de eigenlijke noten in je hoofd zeggen terwijl je ze speelt, maar eerder onbewust je handen, stokken, elektrische schuurmachine op de locatie plaatsen waarvan je weet dat ze maak het geluid dat je wilt horen. Zeggen dat als iemand sommige akkoorden als G7, F13 en C9 oproept en je niet weet waar die noten worden losgelaten, de 7en en 13's, deze hulpmiddelen je niet veel goed zullen doen, omdat je geen referentiepunt hebt. Een beetje zoals het gebruik van een Sextant 'in een schip'.
Zeggen dat je troost kunt vinden in deze woorden. "Uw enige ooit een halve toon verwijderd van een goede toon".
Dit brengt ons bij Taal en muziek is een taal! Dit is de afspraak, als je spreekt, gebruik je taal om een idee over te brengen naar iemand. Je denkt niet bewust na over hoe de woorden gespeld zijn, interpunctie, of hoeveel zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden je gebruikt, je zegt het gewoon. Dit komt omdat we, omdat je oud genoeg bent om te spreken, dagelijks een woordenschat van woorden en zinsdelen opbouwen en met mensen praten. Het is gewoon natuurlijk.
Dit is precies wat er gebeurt met het bespelen van een instrument. Hoe meer je leert, speelt en oefent hoe groter je muzikale vocabulaire wordt, tot je op een dag niet langer de taal hoeft te analyseren om het idee over te brengen. Het stroomt natuurlijk. Een muzikaal vocabulaire zal bestaan uit een kennis van schalen, intervallen, akkoorden, frases, stijlen, technieken, voelen, timing, dynamiek, toon enz. Je past deze vervolgens toe op de levering van een muzikaal idee op dezelfde manier waarop je variaties in timing toepast , toon en dynamiek naar 'gesproken' taal, gebruik je stem om de boodschap die je overbrengt te verbeteren. Eenvoudig!
De overeenkomsten tussen muziek en gesproken taal gaan maar door. Een goede lister zijn is een belangrijke, het vermogen om verschuivingen in harmonie en dynamiek te detecteren en er snel op te reageren is essentieel. Een sympathiek oor zal je goed van pas komen. Je weet ook wanneer je je mond moet houden!
Lichaamstaal lezen. Er wordt een verbazingwekkende hoeveelheid informatie doorgegeven als we via lichaamstaal praten. In de gaten houden en kijken naar andere muzikanten is ook erg belangrijk. Als een drummer naar je knikt, kan dit een van twee dingen betekenen. Of kijk eens naar de blondine op de eerste rij of maak je klaar voor iets dat muzikaal gaat gebeuren. Meestal is dit echter de eerste!
Ten slotte is timing of interpunctie. Jij niet, (hoe kan ik dit zeggen?) Een verhaal over de luisteraar overgeven op 100 mijl per uur zonder een adem te halen. Je stelt jezelf voor. Je voegt pauzes, dynamiek toe en verfraait sleutelideeën om de luisteraar naar binnen te trekken, zodat ze het verhaal tot het einde willen horen! Hetzelfde geldt voor een improvisatie en compositie. Waarschijnlijk het belangrijkste punt hier is het verhaal of idee dat u wilt overbrengen. Het vocabulaire is slechts een hulpmiddel om het idee over te brengen!
Je hoeft geen muziek op papier te lezen of fysiek te schrijven om een goede muzikant of improvisator te zijn. Het is echter een goede vaardigheid. Op zijn minst moet je echter de naamgevingsconventies die horen bij akkoorden en schalen kunnen begrijpen en communiceren en deze op het instrument kunnen toepassen. Hier is een gesprek om mijn punt uit te leggen.
Jij: "Hé, ik heb dit recept (liedje) en het heeft dit bepaalde ingrediënt (akkoord) nodig, kun je het voor mij uit de winkel halen (speel het)"
Me: "Tuurlijk, hoe heet dit ingrediënt (akkoord)?"
Jij: "Ik weet het niet zeker."
Ik: "Kun je het beschrijven?"
Jij: "Ik zal het proberen. (Probeert een C-noot te vinden) Het is geel."
Ik: "Is het een banaan? (C majeur?)"
Jij, nee."
Ik: "Is het een meloen (C 7)?"
Jij: "Nee, het is nogal zuur (misschien een kleine 3e?), Maar ook zoet (een negende?)."
Ik: "Is het een citroen (C min 9)?"
Jij: "Nee, eigenlijk is het meer zoet dan zuur!"
Ik: "Is het een grapefruit? (C7 # 9)"
Jij: "Ja man, dat is het"
Ik: "Ben je drugs?"
Zoals je ziet zul je veel tijd verspillen aan het proberen een muzikaal concept uit te leggen als je de taal niet kent. Een goede producer komt meestal uit een muzikale achtergrond en weet het jargon met muzikanten te spreken, in een productieomgeving kun je een muzikant niet vertellen dat hij meer 'aubergine' moet klinken en verwachten dat hij begrijpt wat je bedoelt. In een jamming-situatie kun je niet naar een fret wijzen en verwachten dat de toetsenist begrijpt wat je bedoelt, want ze hebben geen frets. Etc etc.
Wanneer u de geschreven taal van muziek (op papier) gebruikt, moet u veel bewuster zijn van de spelling (noot- / akkoordnamen), interpunctie (timing / dynamiek) en grammatica (frasering) omdat u probeert het idee visueel over te brengen aan iemand anders aan de andere kant van de wereld zonder het te zeggen. Door het verkeerd te spellen, kan de lezer het niet begrijpen of kunnen uw ideeën verkeerd worden geïnterpreteerd. En als ik je een eenvoudige akkoordgrafiek in de studio presenteer en je vraag een deel te maken op basis van die akkoorden, kun je dan meteen bepalen wat je als een muzikaal geluid ziet? Hier is een voorbeeldgrafiek.
Kun je de akkoorden horen? Kun je de akkoordvormen zien? Wat als ik ze een octaaf hoger wil? Wat zijn de belangrijkste noten in elk akkoord? Welke schaalverdeling past bij elk akkoord? Zo veel vragen! In veel sessie / gigging-situaties is de mogelijkheid om delen van een kaart on the fly te maken standaard. Soms is er niet eens een kaart, dus je moet de akkoorden snel uitwerken terwijl je luistert en een deel maken dat past bij de stijl van de muziek daar en dan.
Als je in 'Musicland' rondhangt, kun je de taal beter leren!
Wanneer je een instrument begint te spelen, is het eerste dat je wilt doen het ding uitwerken dat je geïnspireerd heeft om het op te rapen. Voor gitaristen riffs en licks, voor drummers een favoriete beat. In feite besteed je de overgrote meerderheid van je tijd als beginneling aan het uitwerken van materiaal van andere mensen. Dit is waarschijnlijk de beste manier om te leren. Het probleem is dat je op een gegeven moment een punt bereikt waarop alleen jij kunt likken door andere mensen. En wanneer je jamming je gewoon herhalen al die likt woord voor woord en snel opraken van stoom.
Dit gebeurt veel met gitaristen die alles van TAB leren. Het komt op een punt dat ze niet in staat zijn om voor zichzelf te denken, ze komen in de val van het leren van geavanceerde frases door rote in plaats van het leren van de theorie en de basistechnieken erachter. Het eerste wat een student zal vragen wanneer je hem een lik laat zien is: "Kun je dat voor mij TABEN?". Mijn antwoord is meestal: "Nee, in plaats daarvan ga ik uitleggen hoe ik het bedacht heb, van welke schaal het komt, de technieken die het gebruikt en hoe het zich verhoudt tot de akkoorden, op die manier heb je de mogelijkheid om te gaan weg en maak je eigen licks voor de rest van je leven. "
Een van de beste adviezen die ik u kan geven is om een goede leraar te vinden en op gehoor te leren. Het proces van het oefenen van het oor en het overschrijven van muziek is pijnlijk langzaam om mee te beginnen, maar de beloningen zijn geweldig. Samen met wat theorie en techniek geleerd door een goede leraar, zal het op gehoor volgen van dingen een stuk eenvoudiger worden. Het voordeel is dat het identificeren van toonladders, akkoorden en frases op het gehoor essentieel is voor improvisatie. Je zult je ook iets herinneren waar je hard voor hebt gewerkt, veel beter dan iets dat gratis is geworden. Als je een solo probeert uit te werken en je kunt uitzoeken in welke toets het is, wat de akkoorden zijn en welke schalen (en posities) worden gebruikt, samen met het geluid van de technieken door 'oor' je halverwege daar al!!
Improviseren is een kunstvorm, geen vraag. Het kan een lange, lange tijd duren om er goed in te worden. Zelfs als je een aantal jaren hebt gespeeld, zullen sommige dagen goed zijn en sommige slecht. Ongeacht welk instrument, object of 'software' je leert improviseren is een geweldige manier om plezier te hebben en jezelf als muzikant te verbeteren. Het helpt je uit plakkerige situaties en je leert er altijd iets van. Als je gewoon met je vrienden wilt jammen, heb je waarschijnlijk alleen een basiskennis nodig van akkoorden en een paar werkpaardschalen zoals de Pentatonic en Major / Minor enz. Om je te doorzien. Als je verder wilt gaan, is er een leven van studie voor je. Hoe dan ook, veel plezier ermee en wees creatief!
Je brein is een snelle machine, ongeveer zoals een 10.000 GHz Intel Xeon 100.000 core mega-processor (hoewel de prestaties op sommige modellen kunnen verschillen). Met de juiste programmering kunnen je hersens in realtime nieuwe en opwindende geluiden, melodieën, harmonieën en ritmes creëren! Zonder het gereedschap om deze unieke geïmproviseerde gebeurtenissen vast te leggen, zullen ze verdwijnen in de ether zonder een spoor dat nooit meer zal worden gehoord, alleen levend in de herinneringen van degenen die er getuige van waren. Dit muzikale proces speelt zich over de hele wereld af, nu als je dit leest. En zal doen tot het einde der tijden!
Accentsconagua