Share
We besteden veel tijd aan het bedenken hoe we een foto moeten maken en maken, maar we zijn misschien niet zo grondig als we nadenken over hoe we een voltooide foto kunnen bekijken. Met uitzondering van het bestuderen van fotografie als beeldende kunst, benaderen we een foto meestal als een technisch nauwkeurige weergave van wat de fotograaf zag. Een onderwerp is een onderwerp is een onderwerp, om Gertrude Stein te parafraseren. En eerlijk gezegd, sommige foto's - snapshots en foto's, eigenlijk - zijn niet bedoeld als meer dan tastbare items die ons herinneren aan wat we hebben gezien of ervaren. Snelle foto's van een restaurantmaaltijd, selfies en momentopnamen die tijdens evenementen worden gemaakt, vallen vaak in deze categorie.
Rose is een roos is een roos is een roos. -Gertrude Stein, "Sacred Emily"
De meeste foto's bieden echter een andere ervaringslaag - een leeservaring die even rijk is als geschreven proza - als we de tijd nemen om de visuele taal van de foto waar te nemen en te verwerken. In deze foto's grijpt een fotograaf tussen het onderwerp en de kijker in om de elementen op de foto samen te stellen en in te lijsten om een verhaal uit te drukken, de aandacht van de kijker te richten en gevoelens op te roepen. Deze foto's gaan over iets. Ze nodigen niet alleen de betrokkenheid van kijkers uit; ze eisen die betrokkenheid. Deze foto's bieden inzichten en informatie, maar alleen als we de visuele retoriek interpreteren.
We lezen ook foto's om te voorkomen dat we visueel verkeerd worden geïnformeerd. Meer dan enige andere kunstvorm vertegenwoordigt een foto iets echts. We kijken niet zoveel naar een foto als we er doorheen kijken, we gebruiken de foto als een visuele portal voor een mentale herschepping van wat we verwachten te zien. Maar zelfs de meest representatieve foto is een versie van de werkelijkheid geïnterpreteerd door de fotograaf voor een beoogd publiek. Door een foto te lezen, decoderen we de foto door de interpretatie van de fotograaf uit te pakken in plaats van de foto te accepteren zoals deze op het gezicht verschijnt.
Er is niets aan de hand over het lezen van foto's. In feite kan uw benadering van het lezen van een foto veranderen, afhankelijk van het doel of uw gebruik van de foto. Als u bijvoorbeeld een foto bekijkt voor historische informatie, zou u tijd besteden aan het onderzoeken van de culturele voorkeur van de fotograaf en de heersende sociale houding ten tijde van het maken van de foto. Als u daarentegen een foto voor sociale betekenis bekijkt, besteedt u mogelijk meer tijd aan het overwegen van de technieken die een fotograaf heeft gebruikt om het onderwerp te identificeren.
Kijkers kunnen het niet eens zijn over de kwaliteit of relevantie van een foto en ze kunnen - en meestal wel - meerdere interpretaties van dezelfde afbeelding genereren. Het is ook gebruikelijk om een foto op één manier te lezen en enige tijd later, wanneer u de foto opnieuw bezoekt, leest u dezelfde foto op een andere manier of komt u tot een andere interpretatie. Er is echter een limiet aan het aantal interpretaties dat een foto mogelijk maakt. De limiet is niet wat de fotograaf bedoelde met de foto, maar wat de interne visuele coherentie van de foto zal behouden. Een interpretatie die een foto opsplitst in onrelatabele of tegenstrijdige delen is ongeldig.
Dus, hoe kunnen we foto's lezen? Hoewel er misschien geen harde en snelle regels zijn, zijn er enkele richtlijnen. De richtlijnen zijn gebaseerd op ons begrip van hoe we tweedimensionale representaties van driedimensionale ruimte zien en hoe we als cultuur visuele elementen, pictogrammen en symbolen interpreteren. Terry Barrett, een Amerikaanse kunstcriticus die gespecialiseerd is in het lezen van fotografie, stelt voor dat we onze weg banen door deze richtlijnen in een benadering die ik als een formule zal uitdrukken:
Onderwerp Materie + Vorm + Medium + Context = Inhoud
Ik heb die formule gebruikt om mijn volgende richtlijnen voor het lezen van fotografie vorm te geven.
Begin met het lezen van een foto door te kijken naar de dingen op de foto. Welke mensen, plaatsen en dingen zijn er op de foto? (Kijk goed naar de randen van de foto.) Noteer de items en groepeer ze (mentaal of op papier) in logische categorieën.
Overweeg of er activiteiten zijn vastgelegd. Zo ja, hoe gebruiken de mensen of activiteiten de objecten op de foto? Bestaat er een relatie tussen onderwerpen op de foto? Raken ze elkaar aan of kijken ze naar elkaar? Of is er een bestaande volgorde in de onderwerpen?
Op de onderstaande foto zijn er een jongen, een bal, een halfopen ingang, een camera en verschillende borden. Er zijn ook ramen, een gracht, een reling, trappen, veel zon en wat schaduw. Er is een spelrelatie tussen de jongen en de bal. Er is ook een verband tussen de borden (Carabinieri of politie), de ingang en bewakingscamera. Het kanaal, ramen, trappen en straat bieden allemaal een instelling. Er is nog geen relatie tussen de jongen en zijn bal en de politie, maar het anticiperen op een relatie is een tastbaar onderwerp.
Dawn OosterhoffAls je kijkt naar wat er op de foto staat, moet je ook overwegen wat er niet op de foto staat. Kun je aannemen dat de ontbrekende items bestaan maar buiten het kader zijn gelaten, opzettelijk of door noodzaak? Dat wil zeggen, heeft de fotograaf de foto omkaderd om het item uit te sluiten of is het item uitgesloten omdat het niet mogelijk zou zijn om het in de foto op te nemen? In de bovenstaande foto suggereert de schaduw op de grond bijvoorbeeld dat er een grote boom achter ligt, maar het zou onmogelijk zijn om die boom op deze foto te plaatsen. Er ontbreekt ook een speelkameraadje. Speelt de jongen alleen met de bal of heeft de fotograaf opzettelijk een speelkameraadje uitgesloten??
De aard van fotografie dwingt ons om met een kader te werken, een beslissing te nemen over wat te nemen en wat uit te sluiten. Binnen het kader gebruiken we verschillende technieken om kijkers rond de objecten te leiden die werden opgenomen en sommige objecten te benadrukken boven andere. Deze compositietechnieken spreken boekdelen over wat op de foto staat en wat de fotograaf probeert te communiceren.
Kijk naar wat de fotograaf koos om in het kader te benadrukken en met welke techniek. Hoe leidt de fotograaf je rond en door de inhoud van het frame? Overweeg onderwerp plaatsing in het kader en het gebruik van leidende lijnen, scherptediepte en focus. Heeft de fotograaf een brandpuntsafstand gekozen die het ene object benadrukt of de ander ontkracht? Wat is de focus van de foto geworden als gevolg van deze technieken? Wat vertellen de technieken van de fotograaf voor nadruk ons over het onderwerp van de foto?
Soms is een fotograaf in staat om opzettelijk items te organiseren voor het inlijsten en het nemen van de foto. Dit zou het geval zijn bij een stilleven, productfoto of portret. Andere keren wordt de fotograaf geconfronteerd met wat de situatie presenteert en moet hij een perspectief kiezen dat de objecten binnen het kader organiseert. Om te zien hoe een foto is gestructureerd en georganiseerd, probeer de foto op zijn kop te zetten of stel de foto voor als een plat stuk gewoon papier met vormen en objecten in plaats van een weergave van een driedimensionale ruimte. Welke vormen zie je? Zijn er lijnen of herhalingen op de foto? Wat vertellen deze vormen en de plaatsing ervan over de foto?
Op de volgende foto gebruikt de fotograaf lijnen en vormen om de kijker te leiden Verleden de persoon op de voorgrond naar de tweede persoon, die het onderwerp is. De stoelenlijn op de voorgrond, de rand van het licht vanuit de verre ramen en de planken in de vloer wijzen allemaal naar de grootmoeder, die rechts in het midden van de foto zit - een compositorisch sterk punt in het beeld . De fotograaf maakt ook gebruik van de boog om een kader rond de grootmoeder en, in de verte, de ouders te maken. Als de kijker langs de grootmoeder naar de ouders en vensters op de achtergrond wordt getrokken, leidt de lijn die door het meubilair langs de rechtermuur wordt gecreëerd, het oog van de kijker terug naar de grootmoeder. De compositie van de fotograaf vertelt je dat de grootmoeder de matriarch is, de kracht op deze foto van een gezin met drie generaties.
Canadian National Railways, Library and Archives Canada, e010860630.
Licht en schaduwen zijn ook objecten binnen een foto, dus houd er rekening mee bij het lezen van een foto. Merk op waar het licht en de schaduwen zijn geplaatst. Wat zijn hun vormen? Waar zijn het licht en de schaduwen in verhouding tot het frame van de foto? Wat is in het licht geplaatst en wat is in de schaduw geplaatst. Wat vertelt het gebruik van licht en schaduw van de fotograaf over de foto en zijn verhaal? In de bovenstaande foto stroomt bijvoorbeeld licht vanuit de ramen op de achtergrond naar binnen, terwijl de ouders in hoogtepunten worden weggespoeld, maar de grootmoeder perfect wordt belicht. De jonge jongen, die de grootste fysieke ruimte op de foto inneemt, bevindt zich in de schaduw. Er komt licht uit het raam achter hem, maar het is een zwak licht dat het gezicht van de jongen of het boek dat hij aan het lezen is niet verlicht. Wat vertelt het gebruik van licht en schaduw van de fotograaf over de jongen en zijn plaats in het gezin??
Medium is de materialen en processen die worden gebruikt om de kunst te maken. Voor een foto kan dit de uitrusting (camera en lens), het opnamemedium (digitaal of film, en als film, de grootte en soort), het ontwikkelingsproces of aanpassingen en de uiteindelijke presentatie (gedrukt of web, en als gedrukt, het formaat en de soort van het papier en de lijst).
Historische foto's zullen noodzakelijkerwijs zwart en wit zijn, maar moderne foto's kunnen in kleur of in zwart-wit zijn. Overweeg de keuze van de fotograaf en wat dat betekent voor het verhaal van de foto. Als een foto met film wordt genomen, kan zelfs de keuze van de filmvoorraad een aanzienlijk verschil maken in hoe een onderwerp wordt afgebeeld. Is de film contrastrijk en korrelig, of is het een langzame, vloeiende film met oneindige tonaliteit? Als de foto in kleur is, zijn de kleuren verbeterd of gewijzigd, of als de foto zwart-wit is, is de foto dan afgezwakt? Werd de foto gemaakt met een smartphone of een grootformaat camera? Maakt het uit? Heeft de fotograaf een specifieke lens gebruikt, bijvoorbeeld een visoog, om iets in het kader te benadrukken?
Denk bij het overwegen van medium ook aan de keuzes van de fotograaf in de context van de standaarden en praktijken van fotografie op dat moment. Een moderne foto gepresenteerd in zwart en wit zou ons iets vertellen over de intentie van de fotograaf, maar dezelfde foto die zeventig of tachtig jaar geleden werd gemaakt, zou noodzakelijkerwijs in zwart-wit zijn. Op dezelfde manier voegt een moderne fotograaf die een historisch fotografisch proces gebruikt, bijvoorbeeld collodiumplaten, betekenislagen toe aan de foto.
Op de volgende foto kun je niet zien of de fotograaf oorspronkelijk in kleur of zwart-wit fotografeerde, maar je kunt zien dat de zwart-witfoto is afgezwakt om een koude, humeurige look te creëren of te verbeteren. Het ontbreken van compressie geeft aan dat de foto is gemaakt met een groothoeklens, en zelfs daarmee heeft de fotograaf een indrukwekkend breed panorama gecreëerd. Hoe dragen die keuzes bij aan de foto? Hebben ze invloed op je gevoelens over het uitzicht?
Dawn OosterhoffHoud bij het overwegen van medium ook rekening met waar en hoe de foto wordt weergegeven. Dezelfde foto kan verschillende interpretaties hebben, afhankelijk van of deze in een galerie is opgehangen, in een tijdschrift is afgedrukt of op een persoonlijke website is weergegeven. Hoe zou u de bovenstaande foto lezen als deze werd gebruikt als een spandoek in een reismagazine of als materiaal dat milieubezwaren aanmoedigt? Zou je lezing anders zijn als de foto 6 voet breed op canvas was geprint, ingelijst en opgehangen in een kunstgalerie?
Context houdt een brede beschouwing in van de onderling samenhangende omstandigheden waarin de foto is gemaakt en wordt bekeken. Dit omvat de cultuur waarin de foto is gemaakt; bijvoorbeeld de tijd, sociale overtuigingen en culturele praktijken die het beeld zouden hebben doen ontstaan en de fotograaf zouden hebben beïnvloed. Een stilleven met een rijke weergave van zeevruchten, tropisch fruit en kristal kan een waardering zijn van textuur, licht en tonen, maar als de foto werd genomen in de late jaren 1800 toen zeevruchten, tropisch fruit en kristal buitengewoon duur waren en moeilijk te verkrijgen, zou de foto ook een uitdrukking van rijkdom zijn. Wat als diezelfde foto werd genomen tijdens een voedselcrisis: hoe zou dat je interpretatie veranderen?
De volgende foto kan anders worden gelezen, afhankelijk van waar de foto is genomen. De foto zou één verhaal vertellen als het werd genomen in de wachtkamer van een ziekenhuis en weer een verhaal als de foto werd genomen bij een doorvoerstop. Wat als de foto werd genomen in een park of in een drukke trein? Hoe verandert het verhaal als de persoon in de bloemrijke outfit een familielid, vriend of vreemdeling is?
Dawn OosterhoffOverwegingen van context zijn diep en ingewikkeld als het gaat om het lezen van foto's van conflicten. Foto's gemaakt door een journalist ingebed in een conflictgroep hebben een ander perspectief dan foto's gemaakt door een externe waarnemer of lokale journalist. Evenzo zullen foto's die heimelijk zijn genomen waarschijnlijk een ander verhaal vertellen dan die van een perscorps. Andere overwegingen zijn onder meer: wie publiceert welke foto's en wie wie fotografeert. Foto's gepubliceerd van de opstanden tijdens de Arabische lente werden genomen door zowel buitenlandse als lokale fotografen. Hoe zou de eigen cultuur van de fotograaf van invloed zijn op het lezen van de foto's??
Tim Hetherington, een Britse fotojournalist voor gevechten, staat bekend om zijn pogingen om uit te drukken hoe de contextencontexten de strijd vormen tegen fotografie en hoe gevechtsfotografie conflicten veroorzaakt. Hetherington noemde het "de feedback-lus": nieuws, films en oorlogsfoto's beïnvloeden jonge mensen, die vervolgens die beelden naspelen wanneer ze in conflict raken. Foto's van dat conflict vormen vervolgens het nieuws, films en oorlogsfoto's. Enzovoorts.
Context omvat ook de intentie van een fotograaf bij het maken van de foto. Intentie is geen definitieve indicatie van betekenis, maar draagt zeker bij aan wat op een foto wordt gelezen. Het werk van een fotograaf kan ook worden gevormd door invloeden die buiten de intentie en bewuste aandacht van een fotograaf liggen. Richard Avedon was van plan een frisse blik te werpen op het Amerikaanse westen toen hij de foto's nam voor zijn collectie "In the American West". Avedon's foto's van ontberingen en leed onder de arbeidersklasse in het Westen zijn echter als uitbuiting bekritiseerd, omdat het wordt beweerd, was het perspectief van Avedon onbewust scheef door zijn succes als commerciële fotograaf uit het Oosten. Verandert de kritiek hoe jij zijn verzameling leest? Avedon had een kritieke ziekte gehad voordat hij op zijn Amerikaanse West-project begon. Verandert dat je lezing van zijn foto's? Wat als Avedon, zoals gezegd, enkele mensen had aangekleed om te worden gefotografeerd als iemand die ze niet waren?
Fotografen fotograferen vaak beter dan ze weten. -Minor White
Het verhaal van een foto wordt ook gevormd door de persoon die de foto bekijkt. We lezen beelden vanuit het perspectief van onze eigen wereldvisies en waarden. Ik ben gefascineerd door visual storytelling, dus ik zal met meer enthousiasme documentaire foto's maken dan die abstract zijn. Op dezelfde manier zou ik waarschijnlijk anders foto's van conflicten in Oekraïne lezen dan een Oekraïener. Dat wil niet zeggen dat bepaalde perspectieven meer geldig zijn dan andere, of zelfs dat het perspectief van de fotograaf het enige juiste beeld is. Edward Weston schold tegen diegenen die probeerden om seksuele betekenis te leggen op zijn foto's van groene paprika's. Weston beweerde dat een object omwille van zichzelf is gefotografeerd. Het feit dat velen nog steeds seksuele bedoelingen zagen in Peppers van Weston zegt net zo veel over de kijker als over de foto zelf. Maar als Weston niet van plan was seksuele beelden met zijn pepers te maken, betekent dat dan dat de kijkers die het zagen er verkeerd waren? De test zou zijn of de interne consistentie van de foto de seksuele interpretatie van de kijker zou kunnen ondersteunen.
[I] t is walging en vermoeidheid over het laten labelen en indelen van mijn werk door diegenen die er hun eigen duidelijk abnormale, gefrustreerde toestand aan toevoegen: de seksueel werkloze boert gasachtige irrelevanties van een onverteerd Freudiaans gistmiddel. Westward
Door samen het onderwerp, de vorm, het medium en de context van een foto te beschouwen, kunnen we enkele conclusies trekken over de inhoud van een foto. Door foto's te bekijken, kunnen we de visuele weergave in het kader in woorden uitdrukken. We kunnen vaak intuïtieve betekenis geven aan een foto, maar als we de tijd nemen om een foto te lezen, hebben we vaak meer inzicht in de foto zelf en wat de foto of fotograaf tot uitdrukking brengt. Ten slotte helpt het lezen van foto's ons bij het schrijven van foto's. Het begrijpen van visuele geletterdheid is net zo relevant voor het maken van een foto als voor het lezen van een voltooide foto.
Niet elke foto bevat complexe inhoud en niet elke lezing onthult alle nuances in een afbeelding. Edward Weston beweerde dat een object omwille van hemzelf is gefotografeerd. Minor White voerde aan dat je een object voor eigen gebruik kunt fotograferen, maar je kunt het ook fotograferen, of een kijker zou het kunnen interpreteren, voor wat anders het object zou kunnen zijn. En Alfred Stieglitz geloofde dat je een voorwerp fotografeerde met de bedoeling om ook een emotionele reactie uit te lokken. Ongeacht de mate van analyse die de fotograaf beoogt of de kijker onderneemt, wat zeker is, is dat het ontwikkelen van vaardigheden in visuele geletterdheid u zal belonen met een rijkere ervaring zowel bij het maken en bekijken van foto's..
Experimenteer met het lezen van foto's met behulp van de onderstaande opmerkingen om uw lezing van de volgende foto aan te bieden.
Rosemary Gilliat (1954). Bibliotheek en archieven Canada, e011161195.
Accentsconagua